Η Βορειοαμερικανίδα χορεύτρια Ισιδώρα Ντάνκαν ήταν η πρώτη που συνέλαβε την ιδέα ενός χορού ελεύθερου, εμπνευσμένου από την ίδια τη φύση. Γεννημένη το 1878 στον Αγιο Φραγκίσκο, εκδήλωσε από πολύ νωρίς το ενδιαφέρον της για την τέχνη και το χορό, που την "εξέθεσε" σε αμέτρητους θριάμβους.

Οι χορευτικές κινήσεις της Ντάνκαν ήταν φυσικές, παρορμητικές, παραμερίζοντας τους κανόνες του ακαδημαϊκού χορού, τον οποίο θεωρούσε αφύσικη και τεχνητή πειθαρχία. Η Ντάνκαν χόρευε πάντα με γυμνά πόδια, χωρίς σκηνογραφία, αλλά με αραχνοφυφαντους, λιτούς και συχνά κοντούς χιτώνες, εφόσον θέλησε να εμπνευστεί από μορφές της αρχαίας ελληνικής τέχνης.

Το 1899 αρχίζει η πορεία της ανά την Ευρώπη και το 1903 έρχεται στην Ελλάδα. Αγόρασε από τους αδερφούς Γκιώνη το λόφο Κοπανά στο σημερινό οικισμό του Βύρωνα και εκεί άρχισε να χτίζει το σπίτι της. Με ομάδες από Ελληνόπουλα που συγκρότησε, εφάρμοζε χορευτικά τα συμπεράσματα των μελετών της για την αρχαία ελληνική τέχνη και όρχηση, κατά τους αρχαίους Ελληνες. Εκτοτε, η Ισιδώρα ερχόταν και ξαναρχόταν στην Ελλάδα. Το χορό της μιμήθηκαν πολλοί σπουδαίοι χορευτές, ενώ η ίδια έλεγε: "Δεν προκάλεσα το χορό μου, υπήρχε μέσα μου και τον ξύπνησα".