Σε παρέμβασή του στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την κατάσταση της ευρωπαϊκής μελισσοκομίας ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Β. Εφραιμίδης, τόνισε τα ακόλουθα:

"Είναι γνωστή η προβληματική κατάσταση της ευρωπαϊκής μελισσοκομίας και η εξαιρετικά δυσμενής κατάσταση των μελισσοκόμων, που αντιμετωπίζουν μια κατάσταση μείωσης των πωλήσεων και του εισοδήματός τους, ενώ το ισχύον θεσμικό πλαίσιο είναι ανεπαρκέστατο και οι παρεμβάσεις της Κοινότητας για την ενίσχυση του τομέα έχουν ουσιαστικά σταματήσει. Η κατάσταση θα οξυνθεί ακόμα περισσότερο με τη θέση σε ισχύ της Συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ, η οποία προβλέπει νέα σημαντική πτώση των εισαγωγικών δασμών της τάξης του 10%. Αν υπολογίσει κανείς και τις ρήτρες των Γενικευμένων Προτιμήσεων, αντιλαμβάνεται ότι οι προοπτικές είναι δυσοίωνες".

Ο Β. Εφραιμίδης τόνισε ότι η Επιτροπή δεν προτείνει ουσιαστικά μέτρα προστασίας. Αντίθετα, τρίτες χώρες παίρνουν τέτοια μέτρα προστασίας των μελισσοκόμων, όπως για παράδειγμα, η πριμοδότηση από την αμερικανική κυβέρνηση των μελισσοκόμων για την επικονίαση. Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ υπογράμμισε ότι "η μελισσοκομία έχει ανάγκη από ουσιαστικά μέτρα στήριξης. Μέτρα που θα προωθούν την εμπορία και την κατανάλωση του μελιού στην ΕΕ. Μέτρα που θα προστατεύουν την κοινοτική παραγωγή και το εισόδημα των μελισσοκόμων. Εχουμε, όμως, επιφυλάξεις για το κατά πόσο ο τρόπος λειτουργίας της προτεινόμενης Κοινής Οργάνωσης Αγοράς για το μέλι θα δώσει λύσεις".

Σε σχέση με την καθιέρωση πριμοδότησης επικονίασης, ο Β. Εφραιμίδης υπογράμμισε ότι είναι "επιβεβλημένη", ο τρόπος όμως που προωθείται διέπεται από το σύνδρομο "ενίσχυσης των προϊόντων του Βορρά εις βάρος του Νότου". Τόνισε ακόμα την ανάγκη ίσης και ενιαίας αντιμετώπισης των γεωγραφικών περιοχών, έστω και αν υπάρξει οριοθέτηση κατά ζώνες, η οποία όμως θα πρέπει να βασίζεται σε άλλα κριτήρια και όχι στη βαρύτητα του χειμώνα. Το επιχείρημα ότι οι δαπάνες για την εκτροπή κατά το χειμώνα είναι μεγαλύτερες στα βόρεια κλίματα, δεν είναι επιστημονικά σωστό και μάλιστα στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο. Στα νότια κλίματα, όπως στην Ελλάδα, λόγω ακριβώς της σχετικής ηπιότητας του χειμώνα, τα μελίσσια κρατιούνται σε σχετική ενέργεια, με αποτέλεσμα τελικά οι ανάγκες διαχείρισης να είναι μεγαλύτερες στις νότιες περιοχές.