Σημαντικό πρόβλημα εξακολουθούν να αποτελούν τα εργατικά ατυχήματα στη χώρα μας, παρά τη σταθερή μείωση που παρουσιάζουν κατά την περίοδο 1979 - 1992. Το 1979, σε 1.000 εργαζόμενους άμεσα ασφαλισμένους στο ΙΚΑ,αντιστοιχούσαν 35 ατυχήματα, ενώ το 1992 αντιστοιχούσαν 14 ατυχήματα. Τα στοιχεία αυτά αναφέρθηκαν κατά τις εργασίες του 1ου Πανελληνίου Συνεδρίου Προαγωγής Υγείας, με θέμα "Περιβάλλον και Υγεία", που έληξε χτες. Μεγάλη συζήτηση έγινε και για τις αντιδράσεις των μαθητών στο σχολικό περιβάλλον. Ερευνες δείχνουν ότι ένας μεγάλος αριθμός παιδιών θεωρούν ότι το σχολείο δεν είναι φιλόξενος χώρος, στον οποίο νιώθουν άνετα, αποδίδουν, και αναπτύσσουν υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις.

Σύμφωνα με την έρευνα "Εργατικά Ατυχήματα στην Ελλάδα κατά την περίοδο 1979 - 1992", παρατηρείται μία μείωση των ατυχημάτων σε ποσοστό 60%, ωστόσο οι απόλυτοι αριθμοί τους εξακολουθούν να διατηρούνται σε υψηλά επίπεδα. Το 1979 είχαμε συνολικά 46.976 εργατικά ατυχήματα, το 1984 είχαμε 23 ατυχήματα ανά 1.000 εργαζομένους και συνολικά 38.658 ατυχήματα, το 1989 είχαμε 17 ατυχήματα ανά 1.000 εργαζομένους και συνολικά 29.847 και το 1992 είχαμε συνολικά 25.063 εργατικά ατυχήματα. Με βάση τις περιπτώσεις των εργατικών ατυχημάτων που απασχόλησαν τα ιατρεία του ΙΚΑ κατά την πενταετία 1987 - 1991, υπολογίστηκε ότι το 75% αφορούσε ορθοπεδικά και χειρουργικά περιστατικά, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των περιστατικών (90 - 98%) χρειάστηκαν τουλάχιστον μιας μέρας νοσηλεία. Γεγονός, που, σύμφωνα με τους ειδικούς, αποτελεί ένδειξη για τη βαρύτητα των εργατικών ατυχημάτων.

Αλλη έρευνα του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Αθήνας, για τις καρκινογόνες χημικές ουσίες στο εργασιακό περιβάλλον, δείχνει ότι οι εργασιακές συνθήκες (έκθεση σε καρκινογόνες χημικές ουσίες, ακτινοβολίες και ραδιενέργεια) είναι υπεύθυνες για το 4 - 8% των περιπτώσεων καρκίνων στους εργαζόμενους σε αναπτυγμένες βιομηχανικές χώρες. Η ρύπανση του περιβάλλοντος(νερό, αέρας, έδαφος, τοξικά απόβλητα) είναι υπεύθυνη για το 1 - 2% των καρκίνων, ενώ τα καταναλωτικά προϊόντα για λιγότερο του 1%.

Από έρευνα που έγινε σε 1.220 μαθητές, ηλικίας 13 - 16 ετών, διαπιστώθηκε ότι στο 1/5 των μαθητών δεν αρέσει το σχολείο, ενώ το 24% απ' αυτούς αισθάνονται συχνά κουρασμένοι, όταν ξεκινούν για το σχολείο το πρωί. Οι μισοί, περίπου, μαθητές έχουν κάνει αδικαιολόγητες απουσίες και το 35% παραδέχεται ότι έχει κάνει "κοπάνα" τουλάχιστον μία φορά. Μοναξιά στο σχολείο αισθάνεται συχνά το 16% των μαθητών, ενώ συναισθήματα αποξένωσης και φόβου δηλώνουν περισσότεροι από τους μισούς μαθητές, οι οποίοι δεν αισθάνονται άνετα να πουν κάτι μπροστά στους καθηγητές τους. Το 80% των μαθητών προβληματίζεται για τις σχέσεις τους με τους καθηγητές τους, ενώ ελάχιστοι (3%), όταν έχουν κάποιο πρόβλημα, το συζητούν μ' αυτούς.

Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, οι αντιδράσεις αυτές παρατηρούνται περισσότερο στα κορίτσια. Αντίθετα, τα περισσότερα αγόρια εκδηλώνουν επιθετικά την αντίδρασή τους στο σχολείο. Ακραίες αντιδράσεις επιθετικής συμπεριφοράς παρατηρούνται στο 10% των μαθητών, που λένε ότι έχουν προκαλέσει ηθελημένα ζημιά σε ιδιοκτησία του σχολείου. Το 18,8% έχει πάρει μέρος σε άγριο καυγά και το 1,2% παραδέχεται ότι έχει χτυπήσει καθηγητές του.

Ούτε, όμως, και οι σχέσεις με τους συμμαθητές δεν παρουσιάζονται ομαλότερες. Το 15% των μαθητών πιστεύουν ότι οι συμμαθητές τους λένε άσχημα πράγματα γι' αυτούς και ότι συνήθως δε συμμερίζονται τη γνώμη τους. Αξιοσημείωτο, επίσης, είναι ότι το 55% των μαθητών δήλωσαν ότι πολλές φορές έκαναν "κόμμα" με άλλους μαθητές για να τσακωθούν ή για να κοροϊδέψουν άλλους, το 35,7% απαντά ότι ήταν στόχος μιας τέτοιας παρέας, ενώ το 10% δηλώνει ότι αισθάνεται φόβο για τους συμμαθητές του.