Ο Γιάννης Μελισσανίδης, το 1994, δικαίωσε τη φήμη του σαν η"μικρότερη" μεγάλη ελπίδα του ελληνικού αθλητισμού. Σε ηλικία μόλις 17 ετών, κατάφερε να κατακτήσει το αργυρό μετάλλιο στο έδαφος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ενόργανης Γυμναστικής, που έγινε την άνοιξη στο Μπρισμπέιν της Αυστραλίας. Στη συνέχεια, στα τέλη Μάη, κατάφερε να κερδίσει το χρυσό μετάλλιο πάλι στο έδαφος στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων, όπου μάλιστα αγωνίστηκε με βγαλμένο τον αστράγαλο. Οι εντυπωσιακές αυτές επιτυχίες συμπληρώθηκαν από διακρίσεις σε μεγάλα μίτινγκ, όπως το παγκόσμιο μίτινγκ της Μόσχας όπου πήρε το χρυσό μετάλλιο στο άλμα και το ασημένιο στο έδαφος, ενώ πήρε μέρος με επιτυχία και σε δύο μίτινγκ του Γκραν - Πρι της ενόργανης, όπου καλούνται οι κορυφαίοι αθλητές του κόσμου.

Χωρίς αμφιβολία, ο 17χρονος αθλητής από τη Θεσ/νίκη δικαίωσε το 1994 όσους πίστευαν στις μεγάλες δυνατότητές του. Ο ίδιος ο Γ. Μελισσανίδης παραδέχεται ότι "το 1994 έγινε ό,τι καλύτερο μπορούσα να περιμένω. Για το παγκόσμιο πρωτάθλημα είχα προετοιμαστεί πολύ καλά για πολύ καιρό. Στόχος μου ήταν να μπω στον τελικό. Ενας στόχος υψηλός, ένα όνειρο σχεδόν. Από κει και πέρα όταν προκρίθηκα στον τελικό αγωνίστηκα χωρίς άγχος. Με μια ελαφρότητα θα έλεγα, σχεδόν παιδικά. Εγώ δεν είχα τίποτα να υπερασπιστώ, αντίθετα από άλλους που είχαν στο ενεργητικό τους παγκόσμιους και ολυμπιακούς τίτλους. Μην ξεχνάτε άλλωστε ότι ήμουν ο μοναδικός έφηβος αθλητής των αγώνων. Τελικά, πήρα τη δεύτερη θέση στο έδαφος πίσω από τον περίφημο πολυολυμπιονίκη της Βαρκελώνης, τον Βιτάλι Σέρμπο".

|εα1|1491 - Ειπώθηκε τότε ότι εσύ άξιζες το χρυσό μετάλλιο, αλλά ο Σέρμπο το πήρε λόγω του ονόματός του|εα0|1490

- "Ναι έτσι είχε γίνει. Για μένα, ήταν μια ηθική ικανοποίηση όταν διάβασα σε ξένα περιοδικά της γυμναστικής ότι έχασα το χρυσό μετάλλιο λόγω του ονόματος του Σέρμπο. Εγώ τότε ήμουν σχεδόν άγνωστος. Στην Αυστραλία μάλιστα με έλεγαν "ρουκέτα", επειδή έκανα για πρώτη φορά στο παγκόσμιο στερέωμα μια τόσο εντυπωσιακή εμφάνιση. Ετσι ήταν δύσκολο να μου δώσουν το χρυσό μετάλλιο αν και το άξιζα. Μπορεί με το αργυρό να είμαι φοβερά ικανοποιημένος, αλλά υπάρχει και μια πικρή γεύση που μου στέρησαν το χρυσό. Οπως και να το κάνεις, άλλο το χρυσό, άλλο το αργυρό...".

|εα1|1491 - Τι άλλαξε στον Γ. Μελισσανίδη μετά από τις φετινές του επιτυχίες;|εα0|1490

- "Εχω πια περισσότερες υποχρεώσεις απέναντι στον εαυτό μου, αλλά και στον κόσμο. Σ' αυτόν τον κόσμο που με συγχαίρει, που με ενθαρρύνει, που με παροτρύνει για νέες επιτυχίες. Εχω πια κι εγώ σημαντικές διακρίσεις για να υπερασπιστώ. Το βάρος στους ώμους μου είναι πια μεγάλο. Κι αυτό βέβαια μου δημιουργεί κάποιο άγχος".

|εα1|1491- Ποιοι είναι οι στόχοι σου το 1995;|εα0|1490

- "Πρώτος στόχος είναι η διάκριση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που θα γίνει το Σεπτέμβριο στο Τόκιο. Εκεί θα κριθεί και η πρόκριση για την Ολυμπιάδα της Ατλάντα. Πρέπει να καταταγώ ανάμεσα στους 36 του σύνθετου ατομικού για να πάρω το εισιτήριο. Μπορεί βέβαια να πάρω την πρόκριση και μέσω του σύνθετου ομαδικού".

|εα1|1491- Υπάρχει σιγουριά για την πρόκριση|εα0|1490

- "Στο άθλημά μας δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος. Αισιοδοξώ, αλλά η πρόκριση είναι δύσκολη".

|εα1|1491 - Στο παγκόσμιο της Αυστραλίας, παρουσίασες μια πρωτότυπη άσκηση για πρώτη φορά. Το 1995 πρόκειται να κάνεις κάτι καινούριο;|εα0|1490

- "Θα προσπαθήσω να προσθέσω κάποια νέα στοιχεία στην άσκησή μου, ώστε να αυξηθεί η δυσκολία της. Πιστεύω ότι μέχρι το παγκόσμιο του Τόκιο κανένας αθλητής δε θα καταφέρει να εκτελέσει την άσκησή μου".

Ο Γιάννης Μελισσανίδης συγκέντρωσε τα φώτα της δημοσιότητας, όχι μόνο για τις αγωνιστικές του διακρίσεις, αλλά και για τη συγκλονιστική ενέργειά του να χαρίσει το χρυσό μετάλλιο που κέρδισε στους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες στην οικογένεια του Τούρκου συναθλητή του Μουράτ Κανμπάς, που χάθηκε σε τροχαίο δυστύχημα λίγο πριν τους αγώνες.

"Ηταν μια κίνηση αυθόρμητη, όταν πληροφορήθηκα από τον πρόεδρο της τουρκικής Ομοσπονδίας Γυμναστικής το θάνατο του Μουράτ. Αυτό έγινε στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα ρυθμικής νεανίδων στη Θεσ/νίκη λίγες μέρες πριν το Πανευρωπαϊκό των εφήβων. Τότε αυθόρμητα ανακοίνωσα στον Τούρκο πρόεδρο ότι αν κέρδιζα το χρυσό θα το χάριζα στην οικογένεια του Μουράτ. Κάποιοι μπορεί να προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν αυτή την ενέργεια, να την εμπορευματοποιήσουν ακόμα, αλλά για μένα ήταν μια τιμή στη μνήμη ενός φίλου".