Από τις εξέχουσες μορφές του Κόμματός μας και του Λαϊκού μας Κινήματος, ο αείμνηστος ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΛΕΣ συμπληρώνει σήμερα μια ολόκληρη επταετία"απουσίας" του από κοντά μας. (Αν μας άκουγε, τι είχαμε ν' ακούσουμε, που μιλάμε για απουσία του...). Γεννημένος στον Τύρναβο το 1906, υπηρετώντας το λαό και τον τόπο συνειδητά 60 χρόνια και παραπάνω, απ' όλα τα "πόστα" και τα"μετερίζια" του αγώνα.Αρχίζοντας (όπως καμάρωνε να το λέει) από"τυμπανιστής" στον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού του. Περνώντας από νομιμότητες, δικτατορίες, κατοχές, εμφύλιο πόλεμο και βαθιές παρανομίες από το 1924 που οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ και λίγο υστερότερα στο ΚΚΕ. Γνωρίζοντας απίθανες διώξεις, καταδίκες, εξορίες και φυλακές και μετρώντας (ούτε λίγο - ούτε πολύ) σχεδόν τρεις δεκαετίες στα κάτεργα! Παλεύοντας και δίνοντας μια ολόκληρη ζωή για τα μεγάλα κομμουνιστικά ιδανικά και "για να γυρίσει ο τροχός αλλιώς". Και φτάνοντας στην ΚΕ του ΚΚΕ, στο ΠΓ, βουλευτής, ευρωβουλευτής με την αξία του και, τέλος (τιμής ένεκεν) στο αξίωμα του "βετεράνου του Κόμματος". Ηρθε "το πλήρωμα του χρόνου" (στις 28/1/88) απάνω στα 82 χρόνια του, να μας αφήσει "γεια"!..
Πέρασαν αυτά τα 7 χρόνια τα "δίσεκτα" - με τις τρομακτικές εξελίξεις (ανατροπές, προδοσίες, αποστασίες στο διεθνές κίνημα), που έφεραν "τ' απάνω - κάτω" στον κόσμο, με βαριές επιπτώσεις και σε μας. Κι όμως ούτε στιγμή δεν τον ξεχάσαμε κι ήταν παρών" ανάμεσά μας... Θα έλεγα πως ήταν μάλλον "τυχερός", που έφυγε κάπως νωρίς. Και δεν έζησε τα "συμβάντα" των τελευταίων χρόνων και δεν είδαν τα μάτια του όσα είδαμε και ζήσαμε εμείς... Μα πάλι μετανιώνω και λέω, καλύτερα να ζούσε! Θα θλιβόταν, θα έπασχε, θα πονούσε, καθώς ήταν και τόσο συναισθηματικός. Θα οργιζόταν και θα ξεσπούσε, καθώς ήταν στενάχωρος. Θα "ράγιζε η καρδιά του" από τη συμφορά που μας ήβρε, έστω προσωρινά... Αλλά θα ένιωθε και χαρά και θα ήταν περήφανος, που το Κόμμα μας άντεξε τούτη τη μέγιστη δοκιμασία και στάθηκε ορθό!.. Παρά τις αναποδιές στο σήμερα και τις δυσκολίες στο αύριο, θα ακτινοβολούσε πίστη και αισιοδοξία, όπως πάντα. Και θα βοηθούσε να ξεπεράσουμε πιο εύκολα και με λιγότερες απώλειες την κρίση. Για να τραβήξουμε μπροστά!.. Εφυγε, τώρα που τον είχαμε τόση ανάγκη. Και που σαν αυτόν, λίγοι μας έχουνε απομείνει.
Είναι αλήθεια, τον χάσαμε και είναι δυσαναπλήρωτο το κενό. Ομως έχουμε τη μεγάλη του προσφορά σαν κληρονομιά, που μας είναι πολύτιμη. Εχουμε τη ζωή του την πολυτάραχη, τη λαμπρή ιστορία του, τους αδιάκοπους αγώνες του και την ακάματη δράση του. Εχουμε το ζωντανό έργο του, τις γραφτές ομιλίες του και τις συνεντεύξεις του. Εχουμε τις εμπειρίες του, βγαλμένες μέσα απ' τη ζωή, τη θυμοσοφία του, που δείχνει πόσο είχε ζυμωθεί με τον απλό λαό και ιδιαίτερα την αγαπημένη του αγροτιά, το σπινθηροβόλο πνεύμα του, τα γνωρίσματα του αδαμάντινου χαρακτήρα του, τις πάμπολλες αρετές του, το φωτεινό του παράδειγμα... Αμποτες να καταφέρναμε στο ελάχιστο αυτά να τα 'χουμε κατά νου. Και να αξιοποιούσαμε, στην πολιτική, την ιδεολογική, τη διαπαιδαγωγητική και την οργανωτική μας δουλιά. Πολύ θα βοηθιόμασταν και θα βοηθούσαμε τα νεότερα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ.
Αξίζει να αναφέρουμε ορισμένα σημεία (με την ευκαιρία αυτή) από ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ, που εξέφραζε τη βαθιά οδύνη της για το θάνατό του:
"Ο Κώστας Λουλές αφήνει πίσω του μια ζωή γεμάτη δράση και θυσίες, αφιερωμένη στον αγώνα για τη ζωή και τα δικαιώματα της εργατιάς και της αγροτιάς, για μια Ελλάδα της ειρήνης, της προόδου, δημοκρατική, ανεξάρτητη, σοσιαλιστική... Πάντοτε παρών, πάντοτε όρθιος και στις πιο δύσκολες καμπές του λαϊκού κινήματος, ακατάβλητα δραστήριος μέχρι την τελευταία στιγμή, αναδείχτηκε σε μια φωτεινή ηγετική μορφή του κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα μας. Πλούτισε με τη σκέψη του και με τη βαθιά γνώση των λαϊκών προβλημάτων τις πολιτικές επεξεργασίες του Κόμματος, ιδιαίτερα στα ζητήματα που αφορούν την εργαζόμενη αγροτιά και την εργατοαγροτική συμμαχία.
...Με την ευθύτητα και την ανιδιοτέλειά του κατέκτησε την αγάπη των ανθρώπων του λαού. Το ήθος, η κομματικότητα, η αφοσίωσή του στην υπεράσπιση των αρχών του ΚΚΕ, των ιδανικών της ειρήνης και του σοσιαλισμού, θα φωτίζουν πάντα το δρόμο των κομμουνιστών και των λαϊκών αγωνιστών της πατρίδας μας".
Δεν θα ήτανε σωστό να μην κάνουμε και μια αναφορά σε μια απολογία του σε στρατοδικείο. Πολλά χρόνια πριν ακουστεί στη Βουλή των Ελλήνων ο προφητικός λόγος του για την αναγνώριση της Αντίστασης, το περίφημο "ντάλα μεσημέρι" (!) αντήχησε στη Δίκη των 42 κομμουνιστών το 1960 ετούτο το βροντερό "κατηγορώ" του Κ. Λουλέ:
"Ανυπόστατες και συκοφαντικές είναι οι κατηγορίες για κατασκοπία. Τον εθνικό πατριωτικό χαρακτήρα του ΚΚΕ τον αποδεικνύουν οι αγώνες και οι θυσίες του... Με την επίθεση του ιταλικού φασισμού, οι κομμουνιστές στάθηκαν οι πιο φλογεροί και συνεπείς πατριώτες.Οι κρατούμενοι στις φυλακές και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης καλέσαμε (ήμουν κι εγώ με άλλους 600 στην Ακροναυπλία) το λαό να ενωθεί σε πανεθνικό μέτωπο και ζητήσαμε να σταλούμε και οι ίδιοι στο μέτωπο να πολεμήσουμε... Ο Μεταξάς και αυτοί που τον διαδέχτηκαν, όχι μόνο δε δέχτηκαν την προσφορά μας, αλλά μας παρέδωσαν στους Γερμανούς.
Πρόεδρος: Ευτυχώς που δε σας έδωσαν όπλα.
Κ. Λουλές: Πολλοί κομμουνιστές πήραν όπλα και τα τίμησαν. Στις δύσκολες στιγμές της κατοχής, ενώ τα κόμματα που κυβερνούσαν ως τότε κλείστηκαν στο καβούκι τους και συνιστούσαν υπομονή, όχι τρέλες, το ΚΚΕ πρώτο σήκωσε τη σημαία του απελευθερωτικού αγώνα.Η θαυμαστή και ένδοξη εποποιία που έγραψε ο λαός κάτω απ' τη σημαία του ΕΑΜ είναι έργο που οργάνωσε, εμψύχωσε και πραγματοποίησε το ΚΚΕ".
Ας κλείσουμε αυτό το σημείωμα με ακόμα δυο λόγια δικά του: "28 χρόνια φυλακές και εξορίες. 12 παρανομία και 8 προσφυγιά. Αν τα βγάλουμε αυτά, είμαι 32 χρονών! Είμαι ακόμα νέος. Ετσι εξηγείται ότι τρέχω σαν παιδί ακόμα, ότι "πιλαλάω"...".
Εξηγούνται ακόμα πολλά, αθάνατε μπάρμπα - Κώστα! Ο αισιόδοξος χαιρετισμός σου, το "Πάντα καλά"!.. Το ανεπανάληπτο (σε άπταιστη καθαρεύουσα) "Ορθοστατών και Ορθοβαδίζων μέχρι το έσχατον γήρας"!.. Είναι να μη σε θυμόμαστε, να μη σε θαυμάζουμε, να μη διαλαλούμε: "Πούθ' έβγαινε μια τέτοια λεβεντιά"!
Γιώργης ΜΩΡΑ+ΔΚΙΤΗΣ
Feeds
