Με πρωτοβουλία του υπουργείου Παιδείας και σε συνεργασία με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο οργανώθηκε (στις 16 Ιανουαρίου) ημερίδα με θέμα: "Διδασκαλία, διάδοση και πιστοποίηση κατοχής της ελληνικής γλώσσης". Στην ημερίδα έλαβαν μέρος κυρίως μέλη του επιστημονικού διδακτικού προσωπικού των φιλοσοφικών σχολών και των παιδαγωγικών τμημάτων δημοτικής εκπαίδευσης των Πανεπιστημίων, ακόμα εκπρόσωποι άλλων φορέων, όπως και αρμόδιοι των υπουργείων Παιδείας, Πολιτισμού, Εξωτερικών. Την Ακαδημία εκπροσώπησε ο κ. Κ. Δεσποτόπουλος.
Προηγήθηκαν τέσσερες γενικές εισηγήσεις, από τους καθηγητές Δ. Ν. Μαρωνίτη("Προβλήματα γλωσσικής αγωγής"), Γεώργιο Μπαμπινιώτη ("Η ελληνική γλώσσα στη σημερινή ευρωπαϊκή πραγματικότητα"), Χριστόφορο Χαραλαμπάκη ("Προβλήματα σχετικά με τη διδασκαλία και διάδοση της ελληνικής γλώσσας"), Μιχάλη Κασσωτάκη ("Πιστοποίηση της κατοχής μιας ξένης γλώσσας: μεθοδολογικά ζητήματα"). Και ακολούθησε συνοπτική παρουσίαση των δραστηριοτήτων των επιμέρους φορέων.
Ηταν μια χρήσιμη ημερίδα. Και θα ήταν επίσης ωφέλιμο να επαναληφθεί σε εύλογο χρόνο ή, ακόμα καλύτερα, να επαναλαμβάνεται τακτικά. Αξιοπρόσεκτη παρουσιάστηκε η δραστηριότητα που αναπτύσσουν τα φιλολογικά τμήματα των φιλοσοφικών σχολών, αλλά και τα παιδαγωγικά τμήματα, όσον αφορά τη διδασκαλία της ελληνικής σε αλλοδαπούς και σε ομογενείς προερχόμενους από τις δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, από άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Οι πληροφορίες αυτές ήταν και σαν μια αντίστιξη στο απαισιόδοξο ενδεχόμενο για τον παραπέρα περιορισμό της ελληνικής γλώσσας στον κόσμο, αλλά και στην "ενωμένη" Ευρώπη (επόμενο ήταν να θιγεί, περιστασιακά έστω, το ζήτημα της γαλλικής πρότασης για τον περιορισμό των "γλωσσών εργασίας", που αποτελεί μιαν ακόμα "πιστοποίηση" της πραγματικότητας της Ευρώπης δύο ταχυτήτων. Θα μπορούσε ωστόσο η πρόταση αυτή να δράσει και συσπειρωτικά, να συμπλησιάσει τους μικρούς λαούς, που η ισοτιμία τους θα δεχτεί σοβαρό πλήγμα, αν η γλώσσα τους πάψει να ακούγεται στα όργανα και στους χώρους "εργασίας" της Ευρώπης).
Μερικά ζητήματα, που τέθηκαν, αλλά δε συζητήθηκαν ή δε συζητήθηκαν επαρκώς στην ημερίδα, θα μνημονεύσω σε ένα δύο από τα προσεχή σημειώματα.