Φεύγει ο χρόνος,

τα φορτώνει,

ρίχνει πίσω

μαύρη πέτρα,

άι στο διάλο - λέει -

η "ζώνη",

στον αγύριστο

τα "μέτρα"!

Φεύγει ο χρόνος,

μας αφήνει,

τελευταία

χαιρετούρα,

"λίγ' ακόμη

αν είχα μείνει" - λέει -

θα πήγαινα

απ' την "κούρα"!

Φεύγει ο χρόνος,

τελειώνει,

κάπου Τρίτη

με Δευτέρα,

μα τ' αυτί του

δεν ιδρώνει,

έτσι που 'ζησε

εδώ πέρα!

Ο οίστρος