ΛΙΜΑ.-

Ολο και πιο αβέβαιη φαίνεται η κατάληξη της περιπέτειας των 375 ξένων ομήρων που κρατούνται από τους αντάρτες της οργάνωσης "Τουπάκ Αμάρου". Η περουβιανή κυβέρνηση, υπακούοντας στις οδηγίες της Ουάσιγκτον, δε φαίνεται διατεθειμένη να υποχωρήσει στο αίτημα των ανταρτών για απελευθέρωση των 300 συντρόφων τους. Η στάση αυτή προκαλεί τη "σιωπηλή" δυσαρέσκεια της Ιαπωνίας και άλλων χωρών που εμπλέκονται σ' αυτή την υπόθεση - θρίλερ, που διαδραματίζεται από τα ξημερώματα της περασμένης Τετάρτης στην οικία του Ιάπωνα πρεσβευτή στη Λίμα.

Το πότε ακριβώς θα λήξει αυτή η περιπέτεια, δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει. Οι ενδείξεις είναι αντιφατικές. Οι αντάρτες ζήτησαν χτες την επανασύνδεση ηλεκτρικού, τηλεφώνου και νερού στην κατοικία του Ιάπωνα πρεσβευτή στη Λίμα, αφήνοντας ωστόσο νωρίτερα τέσσερις ηλικιωμένους ελεύθερους. Ζήτησαν, επίσης, νέα εφόδια σε τρόφιμα, πόσιμο νερό, φάρμακα και είδη υγιεινής για τους ομήρους. Σύμφωνα με ένα μήνυμα γραμμένο στα ιαπωνικά, που φάνηκε σε κάποιο παράθυρο του οικοδομήματος, "η καταληκτική ημερομηνία που δίνουν οι αντάρτες για τις διαπραγματεύσεις τους με την κυβέρνηση είναι το Σάββατο".

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση του Περουβιανού Προέδρου, Αλμπέρτο Φουτζιμόρι, δε φαίνεται πρόθυμη να υποχωρήσει στο αίτημα των ανταρτών για απελευθέρωση των συντρόφων τους στο Περού, στη Βολιβία και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Ο υπουργός Παιδείας του Περού, Ντομίνγκο Παλέρμο, που έχει διοριστεί από τον Φουτζιμόρι ως διαπραγματευτής για τους ομήρους, φέρεται να δήλωσε στο ραδιοσταθμό "Λίμα Ραδιοπρόγραμμα του Περού" ότι η κυβέρνηση "απορρίπτει ολοκληρωτικά" το ενδεχόμενο της απελευθέρωσης των ανταρτών που κρατούνται σε περουβιανές φυλακές. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρώην ΓΓ του ΟΗΕ, Χαβιέ Περές ντε Κουεγιάρ, επανεμφανίστηκε χτες με δηλώσεις του στην εφημερίδα "Ελ Κορμέσιο". Ο πρώην ΓΓ του ΟΗΕ πίεσε την κυβέρνηση να μην υποχωρήσει στις απαιτήσεις των ανταρτών γιατί υπάρχει φόβος να ακολουθήσουν το παράδειγμα της οργάνωσης "Τουπάκ Αμάρου" και οι αντάρτες της οργάνωσης "Φωτεινό Μονοπάτι" προκειμένου να πετύχουν την απελευθέρωση του ηγέτη τους, Αμπιμαέλ Γκούζμαν, που εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης σε φυλακές υψίστης ασφαλείας...

Οπως και να 'χει το πράγμα, οι αντάρτες προβλέποντας τη στάση του ιαπωνικής καταγωγής Προέδρου του Περού φαίνεται ότι φρόντισαν να πάρουν και άλλα μέτρα... Στέλεχος του "Τουπάκ Αμάρου" που συστήθηκε σε ραδιοσταθμό ως "διοικητής Σιστέρο" γνωστοποίησε ότι μία δεύτερη "ομάδα αυτοκτονίας" της οργάνωσης έφτασε το πρωί της Πέμπτης στη Λίμα, "αναμένοντας τις αντιδράσεις των περουβιανών αρχών"!

Η στάση της κυβέρνησης Φουτζιμόρι φαίνεται να είναι σε πλήρη συμφωνία με τη θέση των ΗΠΑ πάνω στη συγκεκριμένη υπόθεση, οι οποίες είναι αναμεμειγμένες ποικιλοτρόπως. Εν πρώτοις, και επειδή μεταξύ των ομήρων βρίσκονται πάνω από 10 Αμερικανοί επιχειρηματίες ή διπλωματικοί αξιωματούχοι. Η δήλωση του Ουόρεν Κρίστοφερ προς τις περουβιανές αρχές είναι χαρακτηριστική: "Πρέπει να διατηρήσετε το διάλογο αλλά δεν πρέπει να κάνετε υποχωρήσεις στους τρομοκράτες". Να πρόκειται άραγε για μία προσπάθεια προκειμένου να "κερδηθεί χρόνος" ώστε να τεθεί σε εφαρμογή μία αποστολή - κομάντος στο κτίριο που κρατούνται οι όμηροι; Τίποτα δε θα πρέπει να αποκλείεται μιας που χτεσινό ρεπορτάζ του τηλεοπτικού δικτύου ABC φρόντιζε να υπογραμμίσει ότι ένας αριθμός Αμερικανών στρατιωτών που απαρτίζουν τη "Δύναμη Δέλτα" έφυγε χτες από τη βάση της Βόρειας Καρολίνας και μετέβη στον Παναμά αναμένοντας "περαιτέρω εντολές". Σ' όλα αυτά, δε θα πρέπει να ξεχνάμε και τον "πυρετό" συνεδριάσεων του επιτελείου πρακτόρων που έχει στηθεί στην αμερικανική πρεσβεία στη Λίμα, με σκοπό την εξεύρεση τρόπων για την απελευθέρωση των ομήρων.

Η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης απέστειλε στα ΜΜΕ ανακοίνωση της Εθνικής Εκτελεστικής Επιτροπής του Ενιαίου Συνδικάτου Εργαζομένων στη Δημόσια Εκπαίδευση του Περού (SUTEP), στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρεται: "Η κατάληψη της κατοικίας του πρεσβευτή της Ιαπωνίας και η κράτηση ομήρων από το "Τουπάκ Αμαρου" δεν οδηγούν στην ήττα του νεοφιλελευθερισμού, ούτε αποτελούν μία δημοκρατική εναλλακτική λύση, μία λύση για την οποία αγωνιζόμαστε οι εργαζόμενοι και ο λαός, ακόμα και όταν εκείνοι, οι ηγέτες του "Τουπάκ Αμάρου" υψώνουν τα σωστά λάβαρα της κοινωνικής δικαιοσύνης... Είναι ζήτημα της κυβέρνησης (Φουτζιμόρι) να λύσει πολιτικά το πρόβλημα, βάζοντας πάνω απ' όλα τον απόλυτο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κυρίως το δικαίωμα στη ζωή των ομήρων, αλλά και των ανταρτών. Το αντίθετο θα σήμαινε να πέσει κανείς στην ίδια λογική της παράλογης λατρείας της βίας...".