Η αύξηση του ελάχιστου εισοδήματος για την επόμενη χρονιά κατά 23,1% για μια μικρή εμπορική επιχείρηση, που φορολογείται με τα "αντικειμενικά κριτήρια", αντιστοιχεί σε αύξηση φόρου 287,5%! Ο φόρος, δηλαδή, που προκύπτει είναι σχεδόν δωδεκαπλάσιος από την αύξηση του τεκμαρτού εισοδήματος.

Και το παράδειγμα είναι μεν υποθετικό, οι επαγγελματοβιοτέχνες όμως θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν από σήμερα ότι η κατάσταση για το 1997, σε ό,τι αφορά τη φορολογική τους επιβάρυνση, δε θα είναι και πολύ διαφορετική.

Πριν περάσουμε σε συγκεκριμένα παραδείγματα πρέπει να υπενθυμήσουμε τις αλλαγές που συντελέστηκαν το 1995 - '96 στον τρόπο υπολογισμού των "αντικειμενικών" κριτηρίων.

• Κατ' αρχάς είχαμε πολύ μεγάλη αύξηση των αντικειμενικών τιμών των ακίνητων, οι οποίες σε πολλές περιοχές της χώρας και σε λαϊκές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά ξεπέρασαν το 100%. Οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων λαμβάνονται υπόψη για τον προσδιορισμό της Μισθωτικής Αξίας.
• Μεταξύ 1995 και 1996 έχουμε αύξηση της Εμπορικής Αμοιβής κατά 10,5%, από 1.900.000 δραχμές σε 2.100.000 δραχμές για τις εμπορικές επιχειρήσεις και από 2.470.000 δραχμές σε 2.730.000 δραχμές για τις εμπορικές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών.
• Μειώθηκαν οι δύο τελευταίοι συντελεστές απόδοσης από 1,45% σε 1,40% και από 1,60% σε 1,50%.

Είναι, βέβαια, εμφανές ότι η ελάχιστη αυτή μείωση του συντελεστή απόδοσης σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αντισταθμίσει τις υπέρογκες αυξήσεις στις αντικειμενικές τιμές των ακινήτων.

Χαρακτηριστικά, παραθέτουμε τρία παραδείγματα εφαρμογής των "αντικειμενικών" κριτηρίων φορολόγησης για το 1996 (πρόκειται για εισοδήματα που αποκτήθηκαν το 1995) και 1997 (για εισοδήματα που θα αποκτηθούν το 1996), στους Δήμους του Ταύρου, της Καλλιθέας και του Περιστεριού - Αιγάλεω (οι δύο αυτοί Δήμοι έχουν τις ίδιες αντικειμενικές αξίες των ακινήτων).

Στα παραδείγματα υπολογίζεται ότι η εμπορική επιχείρηση είναι 60 τ.μ. ενώ οι Συντελεστές Εμπορικότητας και Απόδοσης είναι για όλες τις περιπτώσεις 1,4 και 1,3 αντίστοιχα.

Δήμος Ταύρου

1996: Η Μισθωτική Αξία είναι ίση με 288.000 δραχμές (80.000 επί 60 τ. μ. επί 6%).

Η Εμπορική Αμοιβή είναι ίση με 1.900.000 δραχμές.

Το ελάχιστο φορολογητέο εισόδημα μετά την άθροιση των δύο αυτών ποσών και τον πολλαπλασιασμό του αθροίσματος επί τον Συντελεστή Εμπορικότητας 1,4 και τον Συντελεστή Απόδοσης είναι ίσο με 3.982.000 δραχμές. Ο δε φόρος που προκύπτει, με βάση την κλίμακα φορολογίας εισοδήματος, είναι ίσος με 147.300 δραχμές.

1997: Η Μισθωτική Αξία είναι ίση με 594.000 δραχμές (165.000 επί 60 τ.μ. επί 6%).

Η Εμπορική Αμοιβή είναι ίση με 2.100.000, ενώ οι συντελεστές εμπορικότητας και απόδοσης είναι αυτοί που εφαρμόστηκαν το 1996.

Μετά τις σχετικές πράξεις προκύπτει ότι το ελάχιστο φορολογητέο εισόδημα είναι 4.903.000 και ο φόρος που θα πρέπει να καταβληθεί 570.900 δραχμές. Παρατηρείται, δηλαδή, ότι το μεν εισόδημα αυξήθηκε κατά 23,1%, ο δε φόρος κατά 287,5%!!

Δήμος Καλλιθέας

Οι αντικειμενικές τιμές των ακινήτων για κάθε τετραγωνικό μέτρο από 150.000 δραχμές αυξήθηκαν, μετά τις τελευταίες αλλαγές, στις 250.000 δραχμές. Και στην περίπτωση αυτή εξετάζουμε το φορολογητέο εισόδημα μιας επιχείρησης 60 τ.μ. με συντελεστή εμπορικότητας 1,4 και συντελεστή απόδοσης 1,3.

1996: Το ελάχιστο φορολογητέο εισόδημα της επιχείρησης είναι ίσο με 4.440.000 δραχμές, ενώ ο προκύπτων φόρος ίσος με 432.000 δραχμές.

1997: Το ελάχιστο φορολογητέο εισόδημα αυξάνεται σε 5.460.000 δραχμές και ο προκύπτων φόρος σε 738.000 δραχμές. Ενώ δηλαδή, το εισόδημα αυξάνει κατά 22,9% ο φόρος, αντίθετα, παρουσιάζεται αυξημένος κατά 70,8%.

Δήμοι Περιστερίου-Αιγάλεω

Οι δύο αυτοί δήμοι έχουν τις ίδιες αντικειμενικές τιμές ακινήτων. Από 105.000 δραχμές το τ.μ. οι αντικειμενικές τιμές αυξήθηκαν στις 175.000 δραχμές. Οι άλλες παράμετροι παραμένουν σταθεροί, όπως και στα άλλα παραδείγματα.

1996: Το ελάχιστο φορολογητέο εισόδημα είναι ίσο με 4.145.000 δραχμές και ο προκύπτων φόρος ίσος με 343.500 δραχμές.

1997: Το ελάχιστο φορολογητέο εισόδημα αυξάνει στα 4.969.000 δραχμές και ο φόρος στα 591.000 δραχμές. Και στην περίπτωση αυτή έχουμε αύξηση εισοδήματος 19,8% και φόρου 72%.

Από τα τρία αυτά παραδείγματα γίνεται εμφανές ότι η εφαρμογή των "αντικειμενικών κριτηρίων" για το 1997 ισοδυναμεί με πογκρόμ κατά της μικρής επιχείρησης. Μπροστά στον κίνδυνο γενικότερου ξεσηκωμού, η κυβέρνηση, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις προωθεί δευτερεύουσας σημασίας αλλαγές, όπως η μείωση του συντελεστή Μισθωτικής Αξίας από 6% σε 4% ή 4,5%. Η ουσία, όμως, δεν αλλάζει. Το 1997 θα είναι μια χρονιά δυσβάστακτης φορολογικής επιβάρυνσης για τα μικρομεσαία στρώματα. Ο αγώνας για την κατάργηση των "αντικειμενικών κριτηρίων", για την προώθηση αλλαγών φορολόγησης της μεγάλης περιουσίας και του πλούτου, είναι ένας ακόμα μονόδρομος που χαράζεται για τους ΕΒΕ της χώρας.

Θ. Κ.