Ετσι, το ερχόμενο Σαββατοκύριακο προσέρχεται στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής στο Δουβλίνο, η οποία γίνεται με στόχο να δοθεί νέα ώθηση στις συνομιλίες για την επόμενη συνθήκη, που θα αντικαταστήσει την υπάρχουσα, όπως άλλωστε προβλέπεται, χωρίς να ενημερώσει στοιχειωδώς την "κοινή γνώμη" για τις θέσεις της κυβέρνησης. Αλλωστε, αυτό δεν το έκανε ούτε προεκλογικά, για προφανείς, βέβαια, λόγους.

Η στάση αυτή της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού δεν είναι, φυσικά, ανεξήγητη.

Πρώτα απ' όλα θέλει να αποκρύψει από τον ελληνικό λαό τους στόχους και τα σχέδια των ισχυρών εταίρων, με τα οποία η ίδια συμφωνεί, και το εφιαλτικό μέλλον που ετοιμάζουν στους λαούς της Ευρώπης, προς όφελος βέβαια των πολυεθνικών. Γι' αυτά τα κρίσιμα θέματα η κυβέρνηση αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι κάθε συζήτηση.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση το μόνο που επιδιώκει να εξασφαλίσει από αυτές τις διαπραγματεύσεις είναι μια φραστική διακήρυξη περί εγγύησης των συνόρων από την Ευρωπαϊκή Ενωση, την οποία θα χρησιμοποιήσει για να θριαμβολογήσει και καλύψει το σύνολο των αποφάσεων, οι οποίες θα είναι ολέθριες για το λαό και τη χώρα μας. Ηδη καλλιεργείται κλίμα θριαμβολογίας εξαιτίας του γεγονότος ότι σε επίπεδο ομάδων εργασίας και αντιπροσώπων των υπουργών Εξωτερικών έχει γίνει, όπως υποστηρίζουν, αποδεκτή αυτή η θέση. Ελάχιστη σημασία έχει για την κυβερνητική προπαγάνδα το γεγονός ότι, ακόμα και αν περάσει μια τέτοια διατύπωση στο τελικό κείμενο, ουδεμία πρακτική αξία έχει, αφού οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι, έχουν αποδείξει επανειλημμένα, ότι κινητήριο μοχλό της πολιτικής τους αποτελούν τα συμφέροντά τους και όχι οποιεσδήποτε θέσεις αρχών.

***

Κι όμως, τα θέματα που θα συζητηθούν στο πλαίσιο της Διακυβερνητικής είναι ιδιαίτερα κρίσιμα. Στην πραγματικότητα θα κατοχυρωθεί και θεσμικά η Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων (η οποία έτσι κι αλλιώς είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός) και θα υποταχθεί στην εξουσία των "ηγεμόνων" της ΕΕ, των Γερμανών.

Σε ό,τι αφορά τη βούληση των "15", το κείμενο των συμπερασμάτων στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής στη Φλωρεντία, δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολιών και παρερμηνειών. Είναι ολοφάνερο ότι οι "εταίροι" κινούνται ολοταχώς προς την κατεύθυνση της ριζικής αλλαγής του τρόπου λήψης των αποφάσεων σε όλα τα επίπεδα και για όλα τα μεγάλα θέματα, με αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη υποταγή και εξάρτηση των "μικρών" κρατών - μελών.

Ας αναφερθούν, ενδεικτικά, ορισμένα παραδείγματα. Στην Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Αμυνα (ΚΕΠΠΑ) καταργείται η αρχή της ομοφωνίας και θεσμοθετείται αυτή της ενισχυμένης πλειοψηφίας. Παράλληλα προωθείται η περιβόητη αρχή της ευελιξίας, η οποία επιτρέπει σε ομάδα κρατών - μελών, δηλαδή των περισσότερο ισχυρών, να προχωρούν στη λήψη και εφαρμογή αποφάσεων, τις οποίες οι υπόλοιπες χώρες, ακόμα και αν διαφωνούν, δε θα μπορούν να επηρεάσουν. Παραπέρα αντιδημοκρατικές ρυθμίσεις ετοιμάζονται τόσο στον τρόπο λήψης των αποφάσεων, όπου η ψήφος κάθε κράτους - μέλους θα έχει διαφορετικό βάρος, όσο και στα κριτήρια συγκρότησης της Κομισιόν και του Συμβουλίου. Προφανής στόχος είναι η αυταρχική θωράκιση του νέου ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Περιττό να σημειωθεί ότι το Ευρωκοινοβούλιο δεν έχει, ούτε φυσικά πρόκειται να αποκτήσει, κανένα ουσιαστικό λόγο για τις αποφάσεις που λαμβάνονται.

Στο άλλο μεγάλο θέμα της Οικονομικής και Ευρωπαϊκής Ενωσης, τα πράγματα έχουν δρομολογηθεί και σχεδόν ξεκαθαριστεί, όπως έχει φανεί από τις δύο τελευταίες συνόδους του Συμβουλίου Υπουργών Οικονομικών (Εκοφίν) στη Βερόνα και το Δουβλίνο. Είτε συμμετάσχει η χώρα μας είτε όχι - που είναι και το μάλλον σίγουρο - στο σκληρό πυρήνα και στο ευρωπαϊκό νόμισμα, θα είναι υποχρεωμένη σε "αυστηρή και μακροχρόνια δημοσιονομική πειθαρχία", υπό την απειλή κυρώσεων και προστίμων, καθώς και την επίβλεψη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δηλαδή της Μπούντεσμπανκ, η οποία πρόκειται να αναλάβει και τη χάραξη των νομισματικών και συναλλαγματικών πολιτικών.

***

Δεν μπορεί, λοιπόν, όσο και αν το επιδιώκει, να αφεθεί να χειριστεί αυτά τα κεφαλαιώδη θέματα. Ο λαός, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι επαγγελματίες και βιοτέχνες, η νεολαία, οι γυναίκες της χώρας μας, οι μετανάστες στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Το αίτημα για δημοψήφισμα αποκτά, στο φως των εξελίξεων που δρομολογούνται, επιτακτικό και άμεσο χαρακτήρα, ενώ ο συντονισμός της πάλης των λαϊκών κινημάτων της Ευρώπης μπαίνει πλέον στην ημερήσια διάταξη.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Ο λαός της χώρας μας πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Το αίτημα για δημοψήφισμα αποκτά, στο φως των εξελίξεων που δρομολογούνται, άμεσο και επιτακτικό χαρακτήρα, ενώ ο συντονισμός των λαϊκών κινημάτων της Ευρώπης μπαίνει πλέον στην ημερήσια διάταξη