Του Μανόλη ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ*

"Είναι ανάγκη να ψηφιστεί το ΚΚΕ, σ' αυτές ειδικά τις εκλογές, που θυμίζουν παλιά εκλογικά πραξικοπήματα, μ' εκείνον τον αξέχαστο "συμμαχικό παράγοντα" στο κεφάλι μας, την Αγγλία, τις ΗΠΑ. Επανάληψη σκηνικού: Εμπρός κύριοι, ελάτε στις κάλπες, να τελειώνουμε. Η Ελλάδα πρέπει να προωθήσει τα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Γρήγορα. Κάντε γρήγορα, αθόρυβα, πολιτισμένα. Σημασία έχει να βγει νικητής απ' τις εκλογές η Ευρωπαϊκή Ενωση. Ο λαός είναι αριθμοί στις κάλπες. Η δημοκρατία είναι ένα καλό περιτύλιγμα, ακόμα κι αν δεν περιέχει τίποτα. Σημασία έχει η "Ανάπτυξη", δηλαδή οι αγορές της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Να το νέο "ιδανικό". Ρημάξτε τα όλα, κάντε τα"Ανάπτυξη". Και φύση και παραδόσεις και έθνη και πολιτισμούς. Κέρδη, κέρδη! Και μην ξεχνάτε: "Ενας είναι ο εχθρός, ο κομμουνισμός - όχι ο ιμπεριαλισμός". Ιμπεριαλισμός δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως - ακόμα! - ο κομμουνισμός! Σιγοκαίει, σταθερά, θα φουντώσει...

Ο λογοτέχνης οφείλει να ξέρει ότι του λένε ψέματα, όταν του λένε: "Η λογοτεχνία, η Τέχνη, δεν κάνει πολιτική". Οταν του λένε: "Η λογοτεχνία, η Τέχνη, είναι φαντασία, ελεύθερη, δηλαδή ανεξέλεγκτη" για το "γούστο του", όταν πρόκειται για φορμαλιστικές ακροβασίες εντυπωσιασμού, στο όνομα της "αναζήτησης", του "νέου" (το δύστυχο το "νέο", πόσο έχει ταλαιπωρηθεί). Για "πρωτοποριακές" μανιέρες κομψές ή άκομψες αδιάφορο. Για προβολή του άγχους του, της "υπαρξιακής αγωνίας" του. Για να κάνει βουτιά στην πιάτσα της αυτοπροβολής, σ' αυτή τη "βασιλεία του ατόμου" (τρομάρα του). Για να τον θεωρούν σούπερ μοντέρνο, μεταμοντέρνο, ονοματάρα, με ό,τι λάχει, με ό,τι του κατεβαίνει. Ιδού ο χαβαλές... και μακάριοι όσοι πιάνουν το νόημα του εκσυγχρονισμού... της "Λευκής Βίβλου".

Εδώ (εδώ που γράφω αυτά) είναι ο "Ριζοσπάστης", το ταμπούρι μας, με όλες τις αδυναμίες, τις ελλείψεις του - ας όψονται οι από-"στρατευμένοι" (τάχα μου). Ναι, λοιπόν, γράφω για ψήφο στο ΚΚΕ. Ξέρουν οι παραλήπτες, στους οποίους απευθύνομαι, τι τους λέω, τι τους θυμίζω. Και θα ήθελα κάποιος από αυτούς - μπορεί και φίλος μου - να μου 'δινε τη χαρά να μου "ριχτεί" από κάποια στήλη. Ετσι, για διάλογο. "Αντιδογματικός" εκείνος, "δογματικός" εγώ. Θα έχει πλάκα... "

*O Μανόλης Κορνήλιος είναι λογοτέχνης.