Σε ευχές για τη στήριξη της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης συνεχίζει να αναλώνεται η Ενωση Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας, χωρίς να προσδιορίζει πως η ίδια προσδιορίζει αυτήν την "ενίσχυση" και χωρίς να δηλώνει την αντίθεσή της στις εφαρμοζόμενες πρακτικές. Πρακτικές που καθιστούν τις νομαρχίες φορομπηχτικούς μηχανισμούς, όργανα εφαρμογής αντιλαϊκών πολιτικών και τις καταδικάζουν σε οικονομική ασφυξία, οδηγώντας τες μεθοδευμένα στο χαράτσωμα των πολιτών.

Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος της ΕΝΑΕ Β. Κουλουμπής,μετά από επαφές που είχε με τα κόμματα, προκειμένου να δεσμευτούν για τη στήριξη της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, δήλωσε χτες ότι τον πρώτο ενάμιση χρόνο λειτουργίας του θεσμού δεν έγιναν τα "τολμηρά βήματα που έπρεπε, κάτι που παραδέχεται και η κυβέρνηση". Ο ίδιος εξέφρασε την ελπίδα, οι νέες εκλογές να αποτελέσουν αφετηρία για την ενδυνάμωση του θεσμού και πραγματική αποκέντρωση.

Δε διευκρίνισε, όμως, προς ποια κατεύθυνση πρέπει να είναι η ενδυνάμωση. Αν σημαίνει εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου, των νόμων 2218 και 2240, που ψήφισε η κυβέρνηση και μετατρέπουν την Αυτοδιοίκηση σε φορομπηχτικό μηχανισμό. Που οδηγεί σε ιδιωτικοποιήσεις και χαράτσωμα των πολιτών. Που εντείνει τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους στην περιφέρεια μέσα από μηχανισμούς ελέγχου και εφαρμογής αντιλαϊκής πολιτικής, όπως τα Συμβούλια Περιοχής. Που, στην πράξη των κατευθύνσεων της "Λευκής Βίβλου", επιχειρεί την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων και τον κατακερματισμό του συνδικαλιστικού τους κινήματος. Που "καπελώνει" τους νομάρχες, με τους διορισμένους περιφερειάρχες και τους αφήνει δίχως ουσιαστικές αρμοδιότητες. Που προβλέπει πενιχρά κονδύλια για τις νομαρχίες.

Το ΚΚΕ,από το '94 στην ειδική έκδοσή του "για μια Τοπική Αυτοδιοίκηση μαχητική και διεκδικητική", τόνιζε ότι όλοι οι βαθμοί της ΤΑ πρέπει: Να αποτελούν βαθμίδα αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και επομένως να είναι φορείς δημόσιας εξουσίας, μέσα από μία ορθολογικά ιεραρχημένη κατανομή αρμοδιοτήτων. Να έχουν ουσιαστικές αποκλειστικές αρμοδιότητες με άμεση εκτελεστότητα των πράξεών τους. Να απολαμβάνουν πλήρους διοικητικής αυτοτέλειας και ανεξαρτησίας. Να διαθέτουν επάρκεια οικονομικών πόρων για την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους. Να εξασφαλίζεται η δημοκρατική διασύνδεση και συνεργασία ανάμεσα σε όλους τους βαθμούς της με το συνδικαλιστικό κίνημα, άλλους φορείς του μαζικού κινήματος και τη Βουλή. Τα αντιπροσωπευτικά τους όργανα να εκλέγονται με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία από το λαό, με το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής.