Οταν ένα κόμμα, όπως το ΠΑΣΟΚ, που έχει κυβερνήσει επί 11 χρόνια τη χώρα, με τον τρόπο που την κυβέρνησε το ΠΑΣΟΚ, επιλέγει να εφορμήσει στον προεκλογικό στίβο με το σύνθημα ..."επίθεση αλήθειας", τότε ο λαός μπορεί να είναι σίγουρος: Η εξαπάτηση, στην ..."εκσυγχρονισμένη" της βέβαια έκδοση, έχει όλα τα φόντα να γνωρίσει νέες δόξες. Με άλλα λόγια, το ντεκόρ της πολιτικής απάτης στις "νέες σελίδες", που ανοίγει η Χαρ. Τρικούπη, είναι εξασφαλισμένο.

"Επίθεση αλήθειας" ανήγγειλε, λοιπόν, ο πρωθυπουργός, επισημοποιώντας την πρόθεσή του να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Και, ως αναμενόταν, η συνθηματολογία που ακολούθησε έκανε επίκαιρο το παλιό ρεφρέν που λέει ..."ψάξε, ψάξε, δε θα τη βρεις". Την αλήθεια, φυσικά. Αν υποθέσουμε, όμως, ότι ο Κ. Σημίτης είναι αποφασισμένος να τηρήσει την υπόσχεσή του για "αλήθειες", τότε τίθενται τα εξής ερωτήματα:

• Θα πει ότι με βάση το πρόγραμμα "σύγκλισης" - που, όπως λέει, ακόμα κι αν δεν το επέβαλε η ΕΕ αυτός θα το εφάρμοζε (!) - ο ελληνικός λαός θα κληθεί να επωμιστεί αύξηση φόρων και μείωση κοινωνικών δαπανών της τάξης των 5 τρισ. εκατομμυρίων δραχμών μέχρι το 1999;
• Θα ομολογήσει ότι με πρόσχημα την αμυντική θωράκιση της χώρας έχει υποθηκεύσει την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ, έναντι 3 τρισ. εκατομμυρίων δραχμών την επόμενη τριετία;
• Θα πει ότι όταν οι οικονομικοί υπουργοί του χαρακτήριζαν ως "θετικές" τις υποδείξεις που περιέχονται στην τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ, ουσιαστικά, έλεγαν "ναι" στη μείωση των κατώτερων ημερομισθίων, την περικοπή των κατώτατων συντάξεων, τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των βιομηχάνων, την κατάργηση του πλαφόν στις απολύσεις;

Μάλλον, δεν πρέπει να περιμένουμε τόσα πολλά από τον πρωθυπουργό. Αλλωστε, όσο κι αν ο κυνισμός που επιδεικνύει είναι πρωτοφανής, σε βαθμό που να περιφέρεται μεταξύ αναξιοπαθούντων κοινωνικών ομάδων και να δηλώνει την κυβερνητική αδιαφορία διά της περιβόητης φράσης "δεν είμαι ο μάγος με τα δώρα", υπάρχουν και όρια. Τότε επιστρατεύεται και πάλι το παραμύθι. Αυτή τη φορά, μέσω του συνθήματος "ούτε παροχές, ούτε λιτότητα"... Τι θα υπάρχει τότε μετά τις εκλογές; Αυτό το προσδιόρισε ο υπουργός των Οικονομικών προχτές: "Λιτή διαβίωση, η οποία δε συνιστά λιτότητα", όπως ανέφερε. Οταν ο "εκσυγχρονισμός" καταφεύγει σε τέτοιες φραστικές αλχημείες προεκλογικά, τότε μετεκλογικά όλα μπορούν να αναμένονται.

Τώρα σε ό,τι αφορά εκείνα τα περί "Ελλάδας ισότιμης στην Ευρώπη", θυμίζουν την ισοτιμία της δραχμής έναντι των ξένων νομισμάτων. Διαρκώς ...διολισθαίνει. Ετσι ακριβώς διολισθαίνει και το ΠΑΣΟΚ στο ψεύδος.

Ενώ είναι το κόμμα:

• Που έχει συνυπογράψει την κατάργηση του "βέτο" στα πλαίσια της ΕΕ.
• Που έχει μετατραπεί σε υπέρμαχο (!) της κατάργησης της ομοφωνίας στη λήψη των αποφάσεων των Βρυξελλών, ενόψει της Διακυβερνητικής.
• Που έχει - στο τελευταίο, μάλιστα, ΕΚΟΦΙΝ - αποδεχτεί τον παραγκωνισμό της Ελλάδας στην τρίτη ταχύτητα της ΟΝΕ, τολμά να μιλά για "ισοτιμία"! Και μάλιστα διατυμπανίζει την αποφασιστικότητά του για "ισότιμη" Ελλάδα, όταν στα πλαίσια της ΕΕ δεν τολμά να ψελλίσει ούτε ένα "κιχ" κατά των ..."ισότιμων" εταίρων για τη στάση τους σε όλο το πακέτο των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, που αφορούν τις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας. Ούτε καν μια αποφασιστική αντίδραση για την τακτική τους απέναντι στα γεγονότα της Κύπρου δεν εξέφρασε.

Ταυτόχρονα με τα παραπάνω, το ΠΑΣΟΚ διατείνεται ότι στις πλάτες του η Ελλάδα θα γίνει "σύγχρονη" και "ισχυρή".Οτι χάρη στη στοχοπροσήλωσή του στα λαϊκά συμφέροντα ο τόπος Θα γνωρίσει "ανάπτυξη με κοινωνική αλληλεγγύη".Οτι θα ...εγκαθιδρύσει την "κοινωνική ευαισθησία για τον 21ο αιώνα".Δηλαδή, ο πολιτικός φορέας ενός αναχρονισμού:

• Που δε γνωρίζει φραγμό στην εξύμνηση του "αναπτυξιακού" ξεπουλήματος και αντιμετωπίζει την ανεργία ως "αναγκαίο κακό".
• Που ακόμα και αυτό το "αναγκαίο κακό" της ανεργίας το αξιοποιεί για την επιδότηση των βιομηχάνων!
• Που, όταν δε βαράει προσοχές στον ΣΕΒ, αρέσκεται να "κουνάει το μαντίλι" στις πολυεθνικές, που, αφού άλωσαν τη χώρα, τώρα τα μαζεύουν για να μεταφέρουν την κερδοσκοπική δράση τους σε άλλες ...αποικίες και η κυβέρνηση χαρακτηρίζει την τακτική τους ως "στρατηγική ανασυγκρότησης των πολυεθνικών", στην οποία, φυσικά, δεν μπορεί να παρέμβει!
• Που επαναφέρει με υστερικό τρόπο άθλια προπαγανδιστικά κηρύγματα κατά των "ρετιρέ" και των "εργατικών συντεχνιών", τα οποία τώρα συμπληρώνονται από επιθέσεις κατά του 80% των Ελλήνων που ζουν σε συνθήκες "ευμάρειας" (!) και καταναλώνουν με "χυδαίο" (!) τρόπο, σύμφωνα με τον Αλ. Παπαδόπουλο. Τέτοιο "νέο" ύφος...
• Που επιδεικνύει την "ευαισθησία" της μέσω του εμπαιγμού των συνταξιούχων και την "αλληλεγγύη" της μέσω του αυταρχισμού και της καταστολής ενάντια στους ναυτεργάτες. Τέτοιο "νέο" ήθος! Αυτό, τελικά, το ΠΑΣΟΚ μιλά για "ανάπτυξη και πρόοδο"...

Γεγονός που πιστοποιεί ότι από όλα τα μέχρι τώρα συνθήματα του κυβερνώντος κόμματος - γιατί ακόμα δεν έχουμε δει ολοκληρωμένο το απαύγασμα του πολιτικαντισμού που καταστρώνει η Χαρ. Τρικούπη - ένα είναι απόλυτα εναρμονισμένο με την αλήθεια: Εκείνο όπου μιλάει για "έφοδο στο μέλλον"... Μια "έφοδος", που δεν είναι άλλη από τη σχεδιαζόμενη επέλαση του αναχρονιστικού νεοσυντηρητισμού ενάντια στα λαϊκά στρώματα, ένα κοινωνικό απαρτχάιντ του 21ου αιώνα, με το προσωπείο της "νεότητας" και του "εκσυγχρονισμού".

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ