Παραμορφώσεις...
Η χυδαιότητα της αστικής πολιτικής οικονομίας, δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Από την εποχή του ακόμα ο Μαρξ είχε επισημάνει ότι από τη στιγμή που ο καπιταλισμός έγινε κυρίαρχο σύστημα παραγωγής, η πολιτική οικονομία τέθηκε προ διατεταγμένης υπηρεσίας. Στόχος πλέον των οικονομολόγων, των ασχολούμενων γενικά με τα οικονομικά δεν ήταν η προώθηση της οικονομικής επιστήμης αλλά η δικαιολόγηση με οποιοδήποτε τρόπο και μέσο μιας οικονομικής πολιτικής η οποία στήριζε την κερδοφορία των επιχειρήσεων και ωθούσε στην περιθωριοποίηση και στην εξαθλίωση τους εργαζόμενους.
Ολα αυτά τα αναφέρουμε επειδή και σήμερα είναι ιδιαίτερα επίκαιρα. Στην εποχή της "νέας τάξης πραγμάτων" και της καταθλιπτικής κυριαρχίας του πολυεθνικού κεφαλαίου, η προσφυγή στην αλχημεία, στην παραποίηση στοιχείων και η διαστροφή της πραγματικότητας, είναι πλέον συνηθισμένα φαινόμενα.
Πρόσφατο κρούσμα μιας τέτοιας άθλιας κακοποίησης της πραγματικότητας, όχι για πρώτη φορά, είχαμε προχτές από τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας, ο οποίος ανενδοίαστα ισχυρίστηκε πως οι αμοιβές των εργαζομένων στην τριετία του ΠΑΣΟΚ παρουσίασαν πραγματική αύξηση. Ανέφερε μάλιστα ότι και το 1997 προτίθεται η κυβέρνησή του να χορηγήσει στους μισθούς αυξήσεις μεγαλύτερες του πληθωρισμού. Μάλλον, όπως και τα... προηγούμενα χρόνια.
Δε χρειάζεται βέβαια να ασχολείται κάποιος με τα οικονομικά, για να καταλάβει τους πονηρούς σκοπούς της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, όταν προβαίνει σε τέτοια βάναυση παραποίηση της αλήθειας. Πρώτος και άμεσος στόχος είναι η ΥΦΑΡΠΑΓΗ της ψήφου των εργαζομένων προκειμένου την επαύριο των εκλογών να αρχίσει το μεγάλο πογκρόμ. Αλλά οι διακηρύξεις περί προστασίας του εισοδήματος των εργαζομένων εξυπηρετούν και άλλους σκοπούς. Επιχειρεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να συγκαλύψει την τεραστίων διαστάσεων μεταφορά εισοδήματος από τους εργαζόμενους προς το μεγάλο κεφάλαιο, που έλαβε χώρα, στη διάρκεια εφαρμογής του "σταθεροποιητικού" προγράμματος την περίοδο 1990 - 1996 και με αμείωτη ένταση όλα αυτά τα χρόνια. Τόσο την περίοδο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ. Τα στοιχεία της εξέλιξης των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων και των εμπορικών τραπεζών, είναι αδιάψευστοι μάρτυρες της λεηλασίας που υπέστησαν τα λαϊκά εισοδήματα τα ζοφερά χρόνια του προγράμματος λιτότητας.
Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία του ΚΕΠΕ (εποπτεύεται από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας) τα κέρδη 450 μεγάλων επιχειρήσεων διαμορφώθηκαν σε 250,5 δισ. δραχμές το 1992, σε 251,6 δισ. δραχμές το 1993, για να εκτιναχθούν στα 311,9 δισ. δραχμές το 1994, πρώτη χρονιά διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα επίσης με τα στοιχεία του ΣΕΒ τα καθαρά κέρδη 2.004 επιχειρήσεων αυξήθηκαν από 323,3 δισ. δραχμές το 1994 σε 414 δισ. δραχμές το 1995.
Με τον τρόπο αυτό "προστάτευσε" η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τα λαϊκά εισοδήματα.
Θ. Κ.