Σε μια ακόμα "τρελή ιστορία", με πρωταγωνιστή το ελληνικό Δημόσιο, απ' αυτές που βλέπουμε, αλλά συνήθως αρνούμαστε να πιστέψουμε, γιατί αγγίζουν τα όρια του παραλόγου, εξελίσσεται η διάνοιξη δρόμου στην ορεινή Ηλεία.

Πέραν, όμως, του παραλόγου της υπόθεσης, κάτοικοι της Κοινότητας Αμυγδαλιών κάνουν λόγο για μεθοδεύσεις κατασκευής δρόμου με μικρότερο από το προβλεπόμενο πλάτος και επισημαίνουν τον κίνδυνο πλημμυρών για άλλες ιδιοκτησίες της κοινότητάς τους.

Σύμφωνα με τις καταγγελίες τους, για τη διάνοιξη της οδού Ζαχάρως - Μίνθης - Φαναρίου - Ανδρίτσαινας, τα πάντα έγιναν σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (απαλλοτριώσεις ιδιοκτησιών, καταβολή αποζημιώσεων στους δικαιούχους, δημοπρασία) και από το καλοκαίρι του 1995 εγκαταστάθηκε και ο εργολάβος. Ωστόσο, εδώ και, περίπου, ένα χρόνο, το έργο έχει "στοιχειώσει", επειδή οι αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες επιδεικνύουν "ασυγχώρητη αμέλεια και γραφειοκρατική νοοτροπία" στην απομάκρυνση των ιδιοκτητών και την κατεδάφιση των απαλλοτριωμένων κτισμάτων.

Σημειώνεται ότι στις 4 Ιούλη 1996 εκδόθηκε και κοινοποιήθηκε στους εν λόγω ιδιοκτήτες και η δικαστική απόφαση κατεδάφισης των κτισμάτων τους, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει εκτελεστεί. Ορισμένοι διοχετεύουν την πληροφορία ότι τα κτίρια δεν κατεδαφίζονται επειδή οι ιδιοκτήτες τους είναι δήθεν φτωχοί και άλλοι κάνουν λόγο για "παρέμβαση υπουργών". Η ουσία, πάντως, είναι - όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι της Κοινότητας Αμυγδαλιών - ότι "διάφοροι προστάτες εμποδίζουν το έργο, διαπράττοντας έγκλημα σε βάρος των κατοίκων της περιοχής, αλλά και σε βάρος του Δημοσίου, που κατέβαλε τις αποζημιώσεις".

Ολα τα παραπάνω, περιέχονται σε έγγραφη αναφορά - καταγγελία κατοίκων της Κοινότητας Αμυγδαλιών προς τον πρωθυπουργό, τους πολιτικούς αρχηγούς και τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, με αίτημα να παρέμβουν άμεσα για τη σωστή και έγκαιρη εκτέλεση του έργου και όχι άλλης μιας ακόμα κακοτεχνίας - οδικής λαιμητόμου.