"Φωνή βοώντος εν τη ερήμω" φαίνεται ότι αποτελεί για την κυβέρνηση η κραυγή αγωνίας του επαγγελματοβιοτεχνικού και εμπορικού κόσμου, που έχει φτάσει στα όρια της απόγνωσης σε ό,τι αφορά την επαγγελματική στέγη, καθώς εμμένει στην εφαρμογή του καταστροφικού νόμου περί απελευθέρωσής της. Σύμφωνα με το νόμο, που έχει λύσει τα χέρια των ιδιοκτητών και οι οποίοι "δεν έχουν το Θεό τους" και απαιτούν ό,τι ενοίκια τραβάει η όρεξή τους, εντείνοντας τα προβλήματα επιβίωσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στις 31 Αυγούστου του 1995 απελευθερώθηκαν οι εμπορικές και επαγγελματικές μισθώσεις που συμπλήρωσαν τριακονταετία και στις 31 αυτού του μήνα απελευθερώνονται εκείνες που συμπληρώνουν εικοσαετία. Ενώ, ο καταστροφικός νόμος, δεδομένης της αναλγησίας της κυβέρνησης που επιμένει να κωφεύει στις κραυγές αγωνίας του επαγγελματοβιοτεχνικού κόσμου, θα ολοκληρωθεί τον Αύγουστο του 1997 με τις μισθώσεις δωδεκαετίας.

Στο μεταξύ, όπως καταγγέλλει στο "Ρ" ο Μ. Ματζουράτος, μέλος του ΔΣ του Εμπορικού Συλλόγου του Πειραιά και της Ομοσπονδίας Εμπορικών Συλλόγων Αττικής Ομορων νομών και νήσων Αιγαίου, "η Ομοσπονδία και η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου φαίνεται ότι ανέλαβαν εργολαβικά να δουλέψουν και με υπερωρίες κατά τη διάρκεια των διακοπών του λαού του λεκανοπεδίου για λογαριασμό της κυβέρνησης". Ειδικότερα, ο ίδιος επισημαίνει ότι "εάν κανείς διαβάσει το κείμενο της Ομοσπονδίας της 23ης Ιούλη με τα αιτήματα για την επαγγελματική στέγη και την επιστολή της ΕΣΕΕ προς την υπουργό Ανάπτυξης, θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για το ίδιο και αυτό κείμενο. Μόνο για τα μάτια του κόσμου έχει ορισμένες φραστικές διαφορές. Αυτά δημιουργούνται σε βάρος και παρά των διεκδικητικό πλαίσιο το οποίο έχει προβληθεί από το συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ. Δηλαδή, το μεν συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ ζητάει τη νομοθετική ρύθμιση της επαγγελματικής στέγης και αναστολή της εφαρμογής του νόμου μέχρι το 2000, ενώ για τις αγωγές που έχουν γίνει ήδη και οι οποίες δεν έχουν ακόμα τελεσίδικες αποφάσεις να σταματήσει κάθε πορεία τους. Για εκείνες δε που έχουν τελεσιδικήσει, να παγώσει η εφαρμογή τους μέχρι τον Αύγουστο του 2000. Μέχρι τότε θα μπορούσαν οι ηγετικές ομάδες της Ομοσπονδίας και της ΕΣΕΕ να απαιτήσουν από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου, με βάση τις κατά καιρούς δήθεν υποσχέσεις που δίνει στο συνδικαλιστικό κίνημα, την αναστολή του νόμου μέχρις ότου ρυθμιστεί νομοθετικά βάσει των προτάσεών μας το πρόβλημα. Αντί για όλα αυτά, όμως, τόσο η ηγεσία της Ομοσπονδίας όσο και εκείνη της ΕΣΕΕ, περιορίζονται στο να ζητούν την παράταση τη εφαρμογής του νόμου για ένα μόλις χρόνο, χωρίς να απαιτούν δεσμεύσεις από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου. Ενώ, δεν κάνουν καν λόγο για τα θύματα των μισθώσεων τριακονταετίας που έλειξαν τον Αύγουστο του '95. Λειτουργούν στην ουσία σαν "δούρειος ίππος" και τορπιλίζουν συστηματικά το διεκδικητικό πλαίσιο βάσει του οποίου αγωνίζεται το σ.κ. των ΕΒΕ".

"Η Αγωνιστική Συνεργασία Εμπόρων", συνεχίζει ο ίδιος, "που αντιπαλεύει αυτές τις ηγετικές ομάδες μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, θα αντιδράσει με όλες της τις δυνάμεις. Θα καλέσει σε επαγρύπνηση και αγωνιστική πάλη τους εμπόρους σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο και θα απαιτήσει στις εκλογές που θα μεσολαβήσουν να καταδικαστούν με τον πιο παραδειγματικό τρόπο οι μέχρι τώρα πρόεδροι των αντίστοιχων οργανώσεων και οι πυρήνες που τους στηρίζουν. Θα αξιοποιήσουμε, ως Αγωνιστική Συνεργασία Εμπόρων, κάθε δυνατό τρόπο ώστε να αφυπνίσουμε τους εμπόρους και να κάνουν κτήμα τους το μονόδρομο του χτισίματος του ενιαίου μετώπου πάλης ενάντια στις κυβερνήσεις που εξυπηρετούν τις επιλογές της ΕΕ. Θα συσπειρώσουμε τις δυνάμεις μας και με τους επαγγελματίες και με τους βιοτέχνες και προπαντός με τους εργαζόμενους, για να αντιπαλέψουμε προβλήματα εκτός της επαγγελματικής στέγης, όπως την πτώση του τζίρου, την ανεργία, το ωράριο, την εξάπλωση των πολυκαταστημάτων κλπ.".

Μελίνα ΖΙΑΓΚΟΥ