Στη διάρκεια της συζήτησης ο Σάββας επανέλαβε αρκετές φορές πως ούτε η ελληνική σημαία από μόνη της σηματοδοτεί σχέση με την ντόπια παραγωγική βάση. Σαν παράδειγμα έφερε τον εφοπλιστή Παναγόπουλο που ναυπηγεί τα πλοία του σε ναυπηγεία άλλων χωρών και του δίνουν άδεια να εκμεταλλευτεί ελληνική γραμμή. "Είναι δείγμα της υποτέλειας σε ό,τι ζητούν οι εφοπλιστές, παρεμβαίνει ο Γ. Μανουσογιαννάκης. Αντί να θέσουν ως όρο για την άδεια το κτίσιμο των πλοίων στα ελληνικά ναυπηγεία, του παρέχουν την υποδομή, τη διπλωματική στήριξη στο εξωτερικό, τις επικοινωνίες, τις λιμενικές εγκαταστάσεις. Γιατί; Για τη σημαία, όταν δεν πληρώνει φόρο στην Ελλάδα ούτε όσο ένα ταξί!".

"Θέλουμε να τονίσουμε, συνεχίζει ο ίδιος, με αυτό το παράδειγμα, ότι η μάχη δε δίνεται μόνο για το "Μάρκο Πόλο". Είναι ένα σύνολο προβλημάτων (απασχόληση, κοινωνική ασφάλιση, συμβάσεις) που σχετίζονται με τα συμφέροντα και του συνόλου των ναυτεργατών αλλά και των εργαζομένων στη στεριά. Γι' αυτό, ήδη έχουμε καταθέσει την πρότασή μας για απεργία από το σύνολο των ναυτεργατών σε συντονισμό και με στεριανά σωματεία, π.χ. Ζώνη. Εχουμε αναπτύξει ήδη μία κοινή δράση για τα 36 ανασφάλιστα πλοία στα λιμάνια της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας, σε μια γραμμή με αλματώδη ανάπτυξη, είχαμε μια πρώτη επιτυχία που χρειάζεται βέβαια επαγρύπνηση για να κατοχυρωθεί, συνεχίζουμε ξέροντας πως το "Μάρκο Πόλο" δεν είναι ένα".

"Η πάλη γι' αυτό, συμπληρώνει ο Σάββας, ωριμάζει και την ανάγκη για ανατροπή των συσχετισμών στο ναυτεργατικό κίνημα, καθώς η ΠΝΟ κρατά αρνητική στάση. Ταυτόχρονα κάνει καθαρό ότι απέναντι έχουμε συνολικά όλο αυτό το σαθρό καθεστώς της ασυδοσίας των εφοπλιστών που ευνοείται από την πολιτική της κυβέρνησης και την ΕΕ, άρα ωριμάζει και η ανάγκη για συνένωση των δυνάμεων της εργατικής τάξης κόντρα σ' αυτό το μαύρο μέτωπο. Ενας πρώτος ευρύτερος στρατηγικός στόχος μπορεί να είναι η σύσταση Εθνικού Οργανισμού Ακτοπλοϊας. Ενας στόχος που μπορεί να ενώσει και τους νησιώτες και όσους ενδιαφέρονται για την άμυνα της χώρας και ευρύτερα την κοινωνία. Ενας στόχος που απαιτεί, βέβαια, δυναμική ανατροπή της σημερινής πραγματικότητας με κατεύθυνση την υποστήριξη των συμφερόντων του κοινωνικού συνόλου, του εργατικού δυναμικού, των συμφερόντων της χώρας. Αρα, συνολική παραγωγική ανασυγκρότηση. Μπορούμε; Εμείς λέμε ναι. Και μεταλλεία έχουμε και ναυπηγεία και ναυτεργάτες. Αρα και πλοία μπορούμε να έχουμε. Αρα δεν έχουμε ανάγκη τα παράσιτα που παριστάνουν τους πατριώτες, ούτε τις ξένες ακρίδες. Αυτοί είχαν πάντα ανάγκη εμάς".