Οταν στην επικαιρότητα κυριαρχούν θέματα όπως οι "γενναίες αυξήσεις" στα μισθολόγια στρατιωτικών και σωμάτων ασφαλείας, οι "εθελοντικές" μετατάξεις και τα προετοιμαζόμενα νέα μισθολόγια των δημοσίων υπαλλήλων κλπ., είναι φανερό ότι "έχουν μυρίσει εκλογές".

Η κυβέρνηση Σημίτη μπορεί να δηλώνει "εκσυγχρονιστική", αλλά δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τις παλαιοκομματικές μεθόδους, που τη βολεύουν για να παραμείνει στην εξουσία. Ετσι άρχισαν πάλι την ψηφοθηρία και τις υποσχέσεις σε "κομματικά ευαίσθητες" κοινωνικές ομάδες, με προφανή στόχο να ξεχάσουν αυτά που έχουν τραβήξει από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και την πολιτική λιτότητας, που εφάρμοσαν τα προηγούμενα χρόνια και από την άλλη να τους υφαρπάξουν την ψήφο τους, άλλη μια φορά.

Στην πραγματικότητα, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο είναι οι πρώτοι που πληρώνουν τα "σταθεροποιητικά" προγράμματα και θα συνεχίσουν να πληρώνουν και μετά τις εκλογές, ανεξάρτητα από τα ψίχουλα που θα πάρουν, αν πάρουν, προεκλογικά. Η εμπειρία των δέκα τελευταίων χρόνων, με τις μηδενικές αυξήσεις και τη συρρίκνωση του εισοδήματός τους κατά 40% είναι εξόχως διδακτική.

Είναι καιρός τα κόμματα του δικομματισμού να δοκιμάσουν μια δυσάρεστη έκπληξη από τους εργαζόμενους στο δημόσιο, που τους θεωρούν ως "καταδικασμένα θύματά τους" και σίγουρα "κουκιά" τους.