Κάτοχος Παγκόσμιου Ρεκόρ: Σάλαχ Χισού (Μαρόκο. ) 26.38.08 Βρυξέλλες 1996.Οι μεγάλες αποστάσεις προκαλούν την ανθρώπινη αντοχή στο έπακρο και παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον όσον αφορά τη δύναμη του αθλητή που συμμετέχει.

Τα 10.000μ. αποτελούν τον απόγονο των 6 μιλίων και απαιτούν πολύ σκληρή και εντατική προετοιμασία. Χαρακτηριστική είναι η μέθοδος προπόνησης που ακολουθούσε το μεγαλύτερο όνομα του αγωνίσματος Τσεχοσλοβάκος Εμίλ Ζάτοπεκ, που κάλυπτε 40 χλμ. ημερησίως, ενώ συχνά έτρεχε 60 φορές τα 400μ. με μικρές διακοπές ανάπαυσης.

Και σε αυτό το αγώνισμα όπως και στα περισσότερα των μεγάλων αποστάσεων τα τελευταία χρόνια τη μεγάλη δύναμη αποτελεί η Αφρική, που έχει βγάλει από τους μεγαλύτερος αθλητές στους δρόμους αντοχής.

Ο Φινλανδός Πάβο Νούρμι κατάφερε να κερδίσει δυο ολυμπιακούς τίτλους το 1920 και το 1928. Το παγκόσμιο ρεκόρ που σημείωσε το 1924 με 30.06.2 κράτησε 12 χρόνια.

Στα μεταπολεμικά χρόνια ξεχώρισε ο "άνθρωπος - ατμομηχανή" όπως ήταν το παρατσούκλι του Τσεχοσλοβάκου Εμίλ Ζάτοπεκ που μονοπώλησε τους τίτλους σε όλους τους δρόμους των μεγάλων αποστάσεων. Στα 10.000μ. στέφθηκε δυο φορές ολυμπιονίκης 1948 - '52, ενώ ήταν και ο πρώτος αθλητής που κατέβηκε τα 29με 28.54.02 το 1954.

Ο Αιθίοπας Χαϊλέ Γκεμπρεσελασιέ αποτελεί σήμερα τον κυρίαρχο των μεγάλων αποστάσεων, αφού κατάφερε να συνδυάσει δύο ασυμβίβαστα πράγματα. Ταχύτητα και αντοχή. Δυο φορές έχει στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής το 1993 - '95 και μάλιστα την πρώτη φορά σε ηλικία μόλις 20 χρονών.