ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΚΟΥΡΔΙΤΣΑΝ
Αξιότιμοι φίλοι,
Στο όνομα των Κομμουνιστών του Κουρδιστάν χαιρετίζω το 15ο Συνέδριο του Κόμματός σας και εύχομαι καλή επιτυχία.
Η κατάρρευση του σοσιαλιστικού συστήματος οδήγησε τις κομμουνιστικές κινήσεις παγκόσμια σε μια δυνατή ιδεολογική και πολιτική κρίση. Αλλά σιγά σιγά ξεπηδούν δυνάμεις που θα ξεπεράσουν την κρίση, διότι οι κομμουνιστές στις διάφορες χώρες επαναπροσδιορίζονται για να ξανασυμμετάσχουν στις πολιτικές εξελίξεις. Η νέα τάξη, που δημιούργησαν οι ιμπεριαλιστές στις αρχές του 1990, έδειξε το πραγματικό πρόσωπο μετά από λίγο καιρό. Και αυτή η δημαγωγική πολιτική απέτυχε. Στην πατρίδα μου υπάρχει μια παροιμία "σ' ένα χωριό χωρίς σκυλιά, περπατάει κανείς άνετα χωρίς μπαστούνι". Ο καπιταλισμός χρησιμοποίησε την ιστορική κατάρρευση των κομμουνιστικών και σοσιαλιστικών δυνάμεων για μια γενική επίθεση με όλα τα μέσα του ενάντια στους εργαζόμενους καταπιεζόμενους λαούς, για να βαθύνει περισσότερο την ήδη υπάρχουσα αδικία. Οι λαοί βρίσκονται στην αναζήτηση μιας λύσης, όμως ούτε η θρησκευτική αντίδραση, ο σοβινιστικός εθνικισμός, ο αστικός φιλελευθερισμός ή άλλα αστικά ρεύματα, όπως και η σοσιαλδημοκρατία δεν μπορούν να προσφέρουν στον άνθρωπο τίποτα εκτός από περισσότερη πικρία, ένδεια και καταστροφή. Ο ταξικός αγώνας έχει βαθύνει παντού και γίνεται με όλα τα μέσα που υπάρχουν. Αυτές οι συνθήκες απαιτούν από τους κομμουνιστές των καταπιεζομένων λαών να αναλάβουν πρωτοβουλία και να προλάβουν προοδευτικές απαιτήσεις.
Στις κομμουνιστικές κινήσεις διαφόρων χωρών υπάρχουν φυσικά διαφορετικά θέματα και καθήκοντα τα οποία είναι αυτονόητο να δημιουργηθούν διαφορές στον αγώνα, στην οργάνωση και στη δράση. Ομως παρ' όλες τις διαφορές υπάρχουν ορισμένα ενιαία και πρωταρχικά θέματα και καθήκοντα που πρέπει να λυθούν:
Οι σχέσεις με τους συντρόφους του ΚΚΕ έχουν εξελιχθεί καλά τα τελευταία χρόνια, αλλά από μέρους μας δεν μπορέσαμε να τις επεκτείνουμε τακτικά. Το ΚΚ Κουρδιστάν είναι ακόμα νέο και είναι ένα μικρό Κόμμα. Εμείς τώρα συλλέγουμε εμπειρίες από την εργασία μας σε διεθνή πεδία, παρ' όλα αυτά κάναμε κάποια αναγκαία πολιτικά βήματα για να εντείνουμε τη συνεργασία, μπορούμε σήμερα να πούμε ότι το Κόμμα μας θα μπορούσε να πάρει μέρος σε πολλά Συνέδρια. Γνωρίζουμε ότι θα πρέπει ν' αναπτύξουμε περισσότερο τις σχέσεις μας με φιλικά κόμματα και με τους εργαζόμενους των λαών και θα πραγματοποιήσουμε αυτό το καθήκον μας.
Στο βόρειο Κουρδιστάν πάνω από 10 χρόνια διεξάγεται ένας πόλεμος, για τον οποίο και οι πιο ανίδεοι έχουν ακούσει. Αυτός ο πόλεμος του τουρκικού κράτους εναντίον του κουρδικού λαού δεν είναι μόνο άδικος, αλλά και βρώμικος. Η αντίσταση του λαού μας είναι ένας αγώνας για την ελευθερία του. Η κουρδική πλευρά έχει πάνω από μια φορά και σε κάθε ευκαιρία σημειώσει την αναγκαιότητα της ειρήνης και της αδελφοσύνης για τη λύση της σύγκρουσης και επίσης έχει μεμονωμένα πράξει γι' αυτό. Το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK), το οποίο είναι υπέρ του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα και οδηγεί τις κουρδικές απελευθερωτικές κινήσεις έχει πολλές φορές και τελευταία στους περασμένους 6 μήνες κηρύξει μονομερώς εκεχειρία. Παραπέρα αγωνίζονται διάφορες κουρδικές κινήσεις για τη δημιουργία στρογγυλής τράπεζας τράπεζας που θα φτάσει σε μια πολιτική λύση με ειρηνικούς τρόπους παρ' όλα αυτά το τουρκικό κράτος έχει μόνο μια απάντηση: βόμβες, οβίδες, βασανισμούς και εκτελέσεις, δηλαδή πόλεμο.
Η ηρωίδα του βρώμικου πολέμου Τανσού Τσιλέρ και οι πολιτικοί της συνεργάτες, το σοσιαλδημοκρατικό SHP, όλο και περισσότερο χάνονται μέσα σε ατραπούς, που στο ζενίθ της πολιτικής κρίσης θα τους οδηγήσει σε πτώση. Οι εκλογές του Δεκέμβρη του 1995 έδειξαν ότι υπάρχει κρίση του καθεστώτος, που επίσης οδηγεί σε μια κρίση του αστικού κράτους και δηλώνει κρίση της καπιταλιστικής οικονομίας. Οι ελπίδες του καθεστώτος ότι τα προβλήματα θα ξεπερνιούνταν δεν εκπληρώθηκαν και η κατάσταση έγινε πιο ασταθής.
Σ' αυτές τις εκλογές το προκουρδικό κόμμα HADEP πήρε τις περισσότερες ψήφους στο Κουρδιστάν. Ηταν στην κορυφή μιας εκλογικής συμμαχίας για εργασία, ειρήνη και ελευθερία, του οποίου οι υποψήφιοι μέσω του αντιδημοκρατικού 10% πλαφόν δεν μπήκαν στο Κοινοβούλιο. Πιο πριν οι βουλευτές του προκουρδικού DEP φυλακίστηκαν. Ετσι γίνεται καθαρότερη η πολιτική γραμμή των εκλογών στην Τουρκία: Ο κουρδικός λαός πρέπει να αποκλειστεί από το κοινοβουλευτικό σύστημα.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι η τουρκική εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι της χώρας και τα επαναστατικά προοδευτικά κόμματα πρέπει να συνεργαστούν με τις επαναστατικές δυνάμεις του Κουρδιστάν. Εάν αυτό δεν κατορθωθεί, τότε εμφανίζεται ο κίνδυνος ενός αντιδραστικού ισλαμισμού, όπως αυτός εκφράζεται από το Κόμμα REFAH ή μιας ανανεωμένης στρατιωτικής χούντας στην Τουρκία. Και η μια και η άλλη εκδοχή αυτής της εξέλιξης θα οδηγήσουν σε ένταση τον βρώμικο πόλεμο ενάντια στον κουρδικό και τον τουρκικό λαό.
Ζήτω ο διεθνισμός και ο σοσιαλισμός. Κάτω ο ιμπεριαλισμός, ο καπιταλισμός και ο μιλιταρισμός.
***
ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝΙΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΙΡΑΚ
Αγαπητοί Σύντροφοι Σύνεδροι,
Αγαπητοί Φιλοξενούμενοι του ΚΚΕ,
Εκ μέρους της ΚΕ του Κουρδιστανικού Κομμουνιστικού Κόμματος - Ιράκ σας απευθύνω θερμό χαιρετισμό και συγχαρητήρια για τη σύγκληση του Συνεδρίου σας και εύχομαι κάθε επιτυχία στις εργασίες του για τη χάραξη μιας επαναστατικής πολιτικής της εργατικής τάξης, όλων των εργαζομένων, στο δρόμο της προόδου, της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού, σ' αυτή τη χώρα, που συνέβαλε από την αρχαιότητα στη θεμελίωση του ανθρώπινου πολιτισμού. Εκφράζω την πεποίθηση ότι το Συνέδριό σας είναι ικανό να διαμορφώσει μια ορθή γραμμή πλεύσης για την πραγματοποίηση των άμεσων στόχων των εργατών, όλων των εργαζομένων, για μια ελεύθερη και αξιοπρεπή ζωή με προοπτική την οικοδόμηση του πραγματικού σοσιαλισμού, καθοδηγούμενοι από τις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού.
Οφείλω να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση του κόμματός μας, του Κουρδιστανικού Κομμουνιστικού Κόμματος - Ιράκ, να παρευρεθεί στο Συνέδριό σας που συνέρχεται σε πολύ δύσκολες συνθήκες για το παγκόσμιο επαναστατικό κίνημα, που αγωνίζεται σ' ένα περίπλοκο κλίμα εξαιτίας των προσωρινών επιτυχιών που η κεφαλαιοκρατία μπόρεσε να πραγματοποιήσει. Σήμερα η
κεφαλαιοκρατία προσπαθεί με όλες τις δυνάμεις της να εμπεδώσει αυτές τις επιτυχίες, να εξαλείψει το επαναστατικό κίνημα και να το εμποδίσει ν' ανακτήσει τη δύναμή του, να αναιρέσει όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που είχε κατακτήσει με μακρόχρονους και δύσκολους αγώνες. Προσπαθεί, παράλληλα, να ανακτήσει την κυριαρχία της πάνω στα απελευθερωμένα κράτη, να εκμεταλλευτεί τους λαούς και να λεηλατήσει τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους του, εκμεταλλευόμενη την κατάρρευση του σοσιαλιστικού πειράματος στην πρώην Σοβιετική Ενωση και στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης.
Ομως, η εργατική τάξη στις αναπτυγμένες κεφαλαιοκρατικές χώρες είναι ικανή ν' αποκρούσει αυτήν την ιμπεριαλιστική επίθεση ενάντια στις κατακτήσεις της και στο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, αν ενώσει τις γραμμές της και ανοικοδομήσει την αλληλεγγύη με το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα στη βάση της δημοκρατίας και της ισοτιμίας.
Ο λαός του Ιράκ, Αραβες, Κούρδοι και άλλων εθνοτήτων συνθλίβεται από χρόνια από τη φασιστική δικτατορική χούντα του Σαντάμ Χουσεϊν, που έχει στερήσει αυτόν τον φιλειρηνικό λαό από τα στοιχειώδη δικαιώματα και δημοκρατικές ελευθερίες και έχει καταστρέψει την εθνική οικονομία του, συνέπεια των επιθετικών πολέμων που είχε εξαπολύσει ενάντια σε γειτονικά κράτη και του βρώμικου σοβινιστικού πολέμου ενάντια στο λαό μας στο Κουρδιστάν.
Στο Ιράκ, που θεωρείται από τις πιο πλούσιες χώρες του κόσμου, ο λαός ζει τώρα εδώ και έξι χρόνια σε μια κατάσταση εξαθλίωσης και πείνας εξαιτίας του άδικου οικονομικού αποκλεισμού που έχει επιβληθεί σ' αυτόν συνέπεια της παράλογης πολιτικής που ακολουθεί η χούντα.
Στο Κουρδιστάν, που απελευθερώθηκε από τη δικτατορία μετά τη λαϊκή εξέγερση της Ανοιξης του 1991, τα πλατιά λαϊκά στρώματα υποφέρουν εξαιτίας τόσο του αποκλεισμού που έχει επιβάλει το καθεστώς όσο και του διεθνούς αποκλεισμού και εξαιτίας των συνεπειών των ολέθριων πολέμων του καθεστώτος και των ένοπλων συρράξεων ανάμεσα στα δυο κυβερνώντα κόμματα στο Κουρδιστάν, το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν και την Πατριωτική Ενωση του Κουρδιστάν. Παρά την πάροδο πέντε χρόνων από τη λαϊκή εξέγερση, ο λαός του Κουρδιστάν συνεχίζει να υποφέρει τις συνέπειες της σοβινιστικής πολιτικής του καθεστώτος του βομβαρδισμού πόλεων και χωριών με χημικά όπλα, της ισοπέδωσης περίπου 5.000 κωμοπόλεων και χωριών, της εξόντωσης, σε αδιευκρίνιστες συνθήκες, 200.000 Κούρδων, του εγκλεισμού όσων είχαν γλιτώσει από τη μαζική εξόντωση σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, με την ονομασία "οικισμοί".
Το Κομμουνιστικό κίνημα εμφανίστηκε στο Κουρδιστάν πριν από 50 χρόνια. Οι κομμουνιστές του Κουρδιστάν ήταν οργανωμένοι στο Ιρακινό Κομμουνιστικό Κόμμα. Μετά τις σχετικά πρόσφατες εξελίξεις στο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα του Κουρδιστάν και τις επιτυχίες που πραγματοποίησε με την ηγεσία του Μετώπου του Κουρδιστάν και την απελευθέρωση του Κουρδιστάν από τη δικτατορία και προβλέποντας το μέλλον του Κουρδιστάν, οι κομματικές οργανώσεις του Ιρακινού ΚΚ στο Κουρδιστάν, σε συνεννόηση και με σύμφωνη γνώμη της καθοδήγησης του κόμματος, ίδρυσαν το Κουρδιστανικό Κομμουνιστικό Κόμμα - Ιράκ, με δικό του πρόγραμμα και καταστατικό και αυτόνομη πολιτική στο Κουρδιστάν, στα πλαίσια όμως του Ιρακινού Κουρδιστανικού Κόμματος. Από την ίδρυσή του το 1992, το Κουρδιστανικό Κομμουνιστικό Κόμμα - Ιράκ συγκάλεσε δυο συνέδρια που εγκρίνανε το πρόγραμμά του και το καταστατικό του και εξέλεξαν την καθοδήγησή του.
Παρά την ύπαρξη κάποιου δημοκρατικού περιθωρίου στο Κουρδιστάν, το Κουρδιστανικό Κομμουνιστικό Κόμμα - Ιράκ αγωνίζεται σήμερα σε περίπλοκες και σύνθετες συνθήκες εξαιτίας του πρόσθετου αποκλεισμού που έχει επιβάλει το σοβινιστικό καθεστώς και των προσπαθειών του να σπείρει τη διχόνοια ανάμεσα στο λαό του Κουρδιστάν, αλλά και των προσπαθειών γειτονικών κρατών για ν' αποτύχει το πείραμα του λαού μας και των απροκάλυπτων επεμβάσεών τους στα εσωτερικά μας εκμεταλλευόμενοι τις δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζει ο λαός του Ιρακινού Κουρδιστάν.
Τα δυτικά κράτη δεν έχουν προσφέρει καμία σοβαρή βοήθεια στο λαό μας, παρά τους ισχυρισμούς τους ότι ενδιαφέρονται για την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος της Βαγδάτης. Σημαντικά τμήματα του Κουρδιστάν βρίσκονται ακόμα κάτω από τον έλεγχο του καθεστώτος και οι κάτοικοί τους υπόκεινται σε άγρια καταπίεση και τρομοκρατία.
Η βοήθεια αυτών των κρατών περιορίζεται σε μια πενιχρή ανθρωπιστική βοήθεια, ενώ ο λαός ζει σε μια κατάσταση πραγματικής εξαθλίωσης εξαιτίας της οικονομικής δυσπραγίας, του κλεισίματος των λιγοστών εργοστασίων στην περιοχή και της καλλιέργειας της γης με σχεδόν πρωτόγονα μέσα. Επιπλέον, οι ένοπλες ενδοκουρδικές συρράξεις έχουν περιορίσει ακόμα περισσότερο τη δημοκρατία, έχουν επιβάλει την κυριαρχία των ενόπλων ομάδων, που καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και αγνοούν τους νόμους, πράγμα που θέτει σε άμεσο κίνδυνο το πείραμα του λαού μας.
Fatah Tawfik