Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,

Το Προοδευτικό Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας (ΠΑΚΕ) ευχαριστεί για την πρόσκληση, χαιρετίζει το 15ο Συνέδριό σας και εύχεται πλήρη επιτυχία των εργασιών του.

1. Το αγροτικό κίνημα έχει άρρηκτους δεσμούς αγώνων με το Κόμμα της εργατικής τάξης.

Στο επίπεδο των πολιτικών δυνάμεων πολύ συχνά βρεθήκαμε μαζί σε μέτωπα και συνεργασίες με κορυφαία περίοδο αυτή της μεγαλειώδους Εθνικής Αντίστασης.

Τελευταία συνάντησή μας στο πολιτικό επίπεδο ήταν ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου. Ενα εγχείρημα τολμηρό, σε μια δύσκολη για το προοδευτικό κίνημα περίοδο.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η αποτυχία του, που νομίζουμε ότι οφείλεται κυρίως στους όρους και τις αρχές συγκρότησής του και όχι σ' αυτή καθ' εαυτή τη δημιουργία του, δε θα μας απομακρύνει από άμεση επανάληψη της προσπάθειας προσέγγισης και συνεργασίας των πολιτικών δυνάμεων της Αριστεράς με βάση τις αρχές του κοινού προγράμματος, της ισοτιμίας και της αυτοτέλειας.

Είναι επίκαιρο τέτοιο εγχείρημα σήμερα, που εμφανίζεται εντυπωσιακή αμφισβήτηση, από το εκλογικό σώμα, των δύο μεγάλων κομμάτων που κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία 30 χρόνια, προς μια αποπροσανατολιστική μάλιστα κατεύθυνση, αυτή της απολιτικοποίησης (ως αποχής, άκυρου, λευκού, αναποφάσιστου γενικά), κίνησης επικίνδυνης.

2. Σε στενότερο πλαίσιο από το Συνασπισμό, υποστηρίζεται η ανάγκη της εργατοαγροτικής συμμαχίας.

Ομως η πεποίθησή μας είναι ότι η μόνιμα ζητούμενη αυτή εργατοαγροτική συμμαχία δεν μπορεί να εκφραστεί μέσα από ένα κόμμα. Ψάχνοντας για λύσεις του αγροτικού προβλήματος μελετάμε και εμείς την εμπειρία της Σοβιετικής Ενωσης.

Ο μονοκομματισμός, που προέκυψε εκεί από ιστορικά αίτια αλλά αναγορεύτηκε ουσιαστικά σε αρχή, είναι, νομίζουμε, μια από τις αιτίες όχι μόνο των δυσκολιών επίλυσης εκεί του αγροτικού προβλήματος αλλά και της ίδιας της διάβρωσης, της σήψης και της ανατροπής του συστήματος.

3. Την περίοδο 1961 - 62 όταν άρχισε η διαδικασία της προσχώρησης της Ελλάδας στην ΕΟΚ, το προοδευτικό αγροτικό κίνημα αγωνίστηκε για τη ματαίωσή της, τόσο με δημοσιεύματα στον Τύπο, όσο και με ενημερωτικές συγκεντρώσεις των αγροτών στην ύπαιθρο, αλλά και με την αρνητική ψήφο στη Βουλή του τότε βουλευτή του Εθνικού Αγροτικού Κόμματος (ΕΑΚ) Θεόδωρου Γιαννόπουλου, που δε συναίνεσε στην κύρωση της Συμφωνίας Σύνδεσης.

Την ίδια αρνητική θέση, μετά από βαθιά μελέτη, πήρε το αγροτικό κίνημα και στις άλλες Συμφωνίες που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις μας, της Ενταξης, της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Πράξης και του Μάαστριχτ.

Για την ενημέρωση του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα των αγροτών, κυκλοφορεί σ' όλη την Ελλάδα από το 1975 μέχρι και σήμερα: α) Το μηνιαίο περιοδικό "Η ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ", Επιθεώρηση Αγροτικής Οικονομίας και Πολιτικής, β) Ο μηνιαίος "ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΑΣ", εφημερίδα του κόμματος, γ) Συμμετέχουν στελέχη του κόμματος σε πλήθος αγροτικών συγκεντρώσεων και διανέμουν κάθε είδους έντυπο διαφωτιστικού υλικού για τους κινδύνους που διατρέχει η οικονομία από τις επιλογές αυτές, που επαληθεύτηκαν στο σύνολο.Ηδη η όλη οικονομία, και ιδιαίτερα ο αγροτικός τομέας, βρίσκεται μπροστά σε τραγικά αδιέξοδα, ως συνέπεια της αγροτικής πολιτικής που ασκήθηκε στα 30 τελευταία χρόνια στα πλαίσια της ΕΟΚ.

4. Τώρα όσον αφορά στην ΕΟΚ, βρισκόμαστε στο τελικό στάδιο της ανέκαθεν προσπάθειας δραστικής μείωσης του αγροτικού πληθυσμού μέχρι το ποσοστό 8 - 10% με την καθιέρωση του Μητρώου των αγροτών και των γεωργικών εκμεταλλεύσεων.

Σύμφωνα με το σχετικό νόμο, που εσπευσμένα ψηφίστηκε, θα εγγραφούν σ' αυτό και θα χαρακτηρίζονται γεωργοί μόνο εκείνοι που θα έχουν γεωργική απασχόληση με πάνω από 50% του χρόνου τους και σε ίδιο ποσοστό το εισόδημά τους προέρχεται από την αγροτική απασχόληση. Οι μικρότεροι σημερινοί αγρότες των οικογενειακών γεωργικών εκμεταλλεύσεων θα στερηθούν οιωνδήποτε ενισχύσεων(κέρδος για τη δημοσιονομική πειθαρχία - οικονομίες των ταμείων της ΕΟΚ) και φυσικά θα εγκαταλείψουν τόσο την κάθε είδους γεωργική παραγωγική δραστηριότητα, που θα γίνεται ακόμη πιο ασύμφορη, όσο και την ύπαιθρο.

Το Μητρώο των αγροτών με τέτοια σοβαρά αποτελέσματα δεν μπορεί να είναι αίτημα του Ελληνα αγρότη...

5. Δεν είναι θέμα, ούτε ρομαντικής διάθεσης, ούτε μικρής σημασίας η επίμονη άποψη του ΠΑΚΕ για τη στήριξη του γεωργικού τομέα της οικονομίας. Είναι ότι συνδέεται με την επιβίωση του λαού και του έθνους μέσα από την πρώτης προτεραιότητας εξασφάλιση της επισιτιστικής ανεξαρτησίας της χώρας, ως αποτέλεσμα της λειτουργίας του παραγωγικού μηχανισμού της γεωργίας. Είναι οι, όχι και τόσο παλαιές, σκληρές εμπειρίες της Κατοχής της χώρας μας από τους Γερμανοϊταλούς. Τριακόσιες εξήντα χιλιάδες (360.000) υπολογίζονται τα θύματα της πείνας που άρχισε να θερίζει πρώτα τα νησιά μας και συνέχεια τη μεγαλούπολη της Αθήνας.

Από όλη την Ελλάδα, τότε, οι εκκλήσεις προς την Αθήνα. Αλλά η ίδια η Αθήνα πέθαινε... Και οι κάτοικοι της Σύρου εξέφρασαν με τον ακόλουθο μακάβριο τρόπο την απερίγραπτη αγωνία:

"Προς Κυβέρνηση Αθήνας: Αποστείλατε σίτον ή φέρετρα...". Τα θύματα θα ήταν πολύ περισσότερα αν δεν υπήρχε τότε η δυνατότητα καταφυγής στην αγροτική ύπαιθρο, που παρά τον πόλεμο είχε ανέγγιχτη την παραγωγική βάση των μικρομεσαίων αγροτών.

Σήμερα καταβάλλονται... φιλότιμες προσπάθειες για να μη μείνει καμιά ελπίδα επιβίωσης και η συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης συνεχίζεται μεθοδικά και ολοκληρώνεται με το Μητρώο των Αγροτών.

Πάντως διερωτάται κανείς, πώς οι Ελληνες διαπραγματευτές με την ΕΟΚ υπέγραψαν συμφωνίες περιορισμού της παραγωγής και προϊόντων απόλυτης προτεραιότητας για τον επισιτισμό του λαού και ακόμη και των παιδιών.

Συμπερασματικά, σήμερα είμαστε εξαρτημένοι για την επιβίωση του λαού μας από τα πολύ αμφίβολα ανθρωπιστικά αισθήματα των εταίρων μας, σε περίπτωση μιας γενικότερης ή και τοπικής διεθνούς κρίσης. Προσοχή!

Καλή επιτυχία σύντροφοι και φίλοι.