Από το 1913 η ΔΟΕ είχε αναθέσει τη διοργάνωση των 6ων Ολυμπιακών Αγώνων στο Βερολίνο, προσδοκώντας "στην εδραίωση του Ολυμπισμού". Τους αγώνες είχαν διεκδικήσει η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, η Βουδαπέστη και το Κλίβελαντ των ΗΠΑ. Οι ηγέτες του ολυμπιακού κινήματος δεν είχαν αντιληφθεί ότι ο πόλεμος χτυπούσε την πόρτα της Ευρώπης.

Τον Οκτώβρη του 1912 τα Βαλκάνια "τυλίχτηκαν" στις φλόγες. Στις 26 του ίδιου μήνα απελευθερώθηκε η Θεσσαλονίκη. Οι μεγάλες δυνάμεις εξοπλίζονται κι οι Γερμανοί, αντί για στάδια, κατασκευάζουν όπλα αξίας 2,24 δισ. δρχ. Το νέο "άθλημα" που κυριαρχεί στη γερμανική νεολαία είναι η πορεία με στολή εκστρατείας σε ανώμαλο έδαφος και σε απόσταση 10-40 χιλιομέτρων. Η δολοφονία στο Σεράγεβο του διαδόχου της Αυστρίας Φρ. Φερδινάνδου, από τον 19χρονο σπουδαστή σε σχολή της Βοσνίας Γαβριήλ Πρίντσιπ, ήταν το σύνθημα για την έναρξη του πολέμου. Τα αποτελέσματα; Δέκα εκατομμύρια άνθρωποι νεκροί, 21 εκατ. τραυματίες, 7,5 εκατ. αιχμάλωτοι. Μια ολόκληρη γενιά εξαφανίστηκε και 232 τρισ. δολάρια έγιναν σφαίρες και στάχτη. Τον Ιούνιο του 1915 χιλιάδες Αρμένιοι σφάζονται από τους Τούρκους και την 1η Ιουλίου 1916 60.000 Βρετανοί σκοτώθηκαν σε μια μέρα στη μάχη του ποταμού Σομ. Την επομένη ο Λένιν ολοκληρώνει το έργο του "Ο ιμπεριαλισμός ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού".

Το τέλος του Α Παγκοσμίου Πολέμου δεν έφερε την ειρήνη στην Ελλάδα. Τον Ιούλιο του 1920, δυο βασιλόφρονες, ο υποπλοίαρχος Απ. Τσερέπης και ο υπολοχαγός Γ. Κυριάκης, αποτυγχάνουν να δολοφονήσουν τον Ελ. Βενιζέλο στο σιδηροδρομικό σταθμό της Λυόν στο Παρίσι. Την ίδια μέρα στη Λεωφόρο Κηφισίας, μπροστά στον 907ο στύλο της ηλεκτρικής εταιρίας, δολοφονείται ο αντιβενιζελικός πολιτικός Ιων Δραγούμης από άνδρες του ειδικού λόχου ασφαλείας του Π. Γύπαρη.

Η Ολυμπιάδα του Βερολίνου δεν έγινε ποτέ. Η ιδέα για διεξαγωγή των αγώνων με τη συμμετοχή μόνο των χωρών της "Αντάντ" δε βρήκε υποστηρικτές. Για την ιστορία και μόνο, την ημέρα που θα έπρεπε να ξεκινήσουν οι αγώνες οργανώθηκε στο Αμστερνταμ ολυμπιακή βραδιά και κυκλοφόρησε αφίσα με την επιγραφή "Ολυμπιακοί Αγώνες 1916". Προηγούμενα στη σύσκεψη της ΔΟΕ το 1914 στο Παρίσι εγκρίθηκε η ολυμπιακή σημαία. Πέντε κύκλοι, μπλε - κίτρινο - μαύρο - πράσινο - κόκκινο σε άσπρο φόντο, που συμβόλιζαν την ενότητα των αθλητών των πέντε ηπείρων. Ως επίσημες γλώσσες καθιερώθηκαν η αγγλική, η γαλλική και η γερμανική.

Μεσούντος του πολέμου, η ΔΟΕ αποφάσισε το 1915 να μεταφέρει την έδρα της από το Παρίσι στη Λωζάνη.

Με την Ευρώπη να γιατρεύει τις πληγές της, έγινε στις 14 Αυγούστου 1920 στην Αμβέρσα η επίσημη έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων. Με πρόταση της ΔΟΕ στους αγώνες δεν κλήθηκε η ηττημένη του πολέμου Γερμανία και οι σύμμαχοί της Αυστρία, Ουγγαρία, Βουλγαρία και Τουρκία. Δεν προσκλήθηκε όμως και η Σοβιετική Ρωσία. Οι στρατηγοί και οι αριστοκράτες, που διοικούσαν τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, ενέδωσαν στις πολιτικές πιέσεις, αρνούμενοι τη συμμετοχή αθλητών από την επαναστατημένη Ρωσία. Το πολιτικό και οικονομικό μποϊκοτάζ, που κήρυξαν οι καπιταλιστικές χώρες στο νέο σοβιετικό κράτος, επεκτάθηκε και στον αθλητισμό. Ο πρίγκιπας Ουρούσοφ, που εκπροσωπούσε τη ΔΟΕ στη Ρωσία, πρότεινε μάλιστα να συμμετάσχει ομάδα από Ρώσους που είχαν εγκαταλείψει τη χώρα τους. Η συμμετοχή της ΕΣΣΔ στους Ολυμπιακούς Αγώνες απασχόλησε τη ΔΟΕ και το 1924. "Η συμμετοχή της Ρωσίας στους αγώνες, που είναι αδύνατη σήμερα, σύμφωνα με τους υπάρχοντες κανονισμούς, θα γίνει δυνατή στο μέλλον", έγραφε η απόφαση.

Από την Αμβέρσα ξεκίνησαν την ολυμπιακή τους ιστορία η Αργεντινή, η Βραζιλία, το Μονακό και η Γιουγκοσλαβία. Συνολικά συμμετείχαν 29 χώρες με 2.606 αθλητές, ανάμεσα στους οποίους και 63 γυναίκες. Επίσημα οι αγώνες άρχισαν στις 14 Αυγούστου και ολοκληρώθηκαν μετά από 15 μέρες. Επειδή όμως οι αγώνες στο χόκεϊ επί πάγου που είχε συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα, όπως και το καλλιτεχνικό πατινάζ, έγιναν τον Απρίλη και οι αγώνες ποδοσφαίρου ολοκληρώθηκαν το Σεπτέμβρη, οι Ολυμπιακοί Αγώνες διήρκεσαν πάνω από 5 μήνες. Για πρώτη φορά δόθηκε και ο Ολυμπιακός Ορκος από τον σημαιοφόρο της βελγικής ομάδας, παλαίμαχο Ολυμπιονίκη κολυμβητή Βίκτορ Μπουάν: "Ορκιζόμεθα ότι μετέχομε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ως αγωνιστές ειλικρινείς, ότι θα τηρήσωμεν επακριβώς τους κανονισμούς και θα επιδείξωμε πνεύμα ιπποτικό για την τιμή των πατρίδων μας και τη δόξα της αθλήσεως".

Οι αγώνες είχαν οικονομική αποτυχία, καθώς κόπηκαν συνολικά μόλις 28.665 εισιτήρια. Στον αγωνιστικό τομέα έκλεψαν τις εντυπώσεις οι αθλητές στίβου της Φινλανδίας. Αν και αριθμητικά υστερούσαν κατά 74 αθλητές από την ομάδα των ΗΠΑ (30 έναντι 104), κατάφεραν να κερδίσουν ίδιο αριθμό (9) χρυσών μεταλλίων. Κορυφαίος όλων ο Πάαβο Νούρμι, που κατέκτησε χρυσά μετάλλια στα 10.000μ. στον ατομικό και ομαδικό ανώμαλο δρόμο των 8.000μ. και το ασημένιο στα 5.000 μέτρα. Οι Φινλανδοί κυριάρχησαν επίσης στις ρίψεις με τρία χρυσά. Στο ακόντιο με τον Μούρα (65,78), στη σφαίρα με τον Πέρχελα (14,81) και στο δίσκο με τον Νίκλαντερ (44,68).

Δυο χρυσά μετάλλια κατέκτησε στα 800 και 1.500 μέτρα ο Αγγλος Χιλ. Στο Μαραθώνιο ο Κολεχμάινεν έκοψε πρώτος το νήμα, ενώ από τους Αμερικανούς τις εντυπώσεις κέρδισε ο εικοσάχρονος Τσαρλ Πάντοκ από την Καλιφόρνια. Ο Πάντοκ κατέκτησε δύο χρυσά στα 100μ. και στα 4Χ100, αλλά έμεινε στην ιστορία για το τρόπο που έτρεχε. Ηταν πολύ αργός στην εκκίνηση, ανέπτυσε εκπληκτική ταχύτητα στη συνέχεια και έκοβε το νήμα με άλμα. Το στιλ του στον τερματισμό αντέγραψαν για πολλά χρόνια οι σπρίντερ, μέχρι που κατάλαβαν ότι χάνουν αντί να κερδίζουν χρόνο.

Στην Αμβέρσα δημιουργήθηκαν 7 νέα ολυμπιακά ρεκόρ, στο Μαραθώνιο, τα 110μ. εμπ., τα 400μ., τα 4Χ100, το ύψος, το επί κοντώ και τη σφαίρα, αλλά συνολικά ο πόλεμος είχε επιδράσει αρνητικά στα περισσότερα αγωνίσματα. Στα υπόλοιπα 20 οι επιδόσεις ήταν κατώτερες των προηγούμενων Ολυμπιάδων και μερικές σε επίπεδο του 1900.

Στην ιστιοπλοϊα οι Νορβηγοί κατέκτησαν 7 χρυσά μετάλλια. Στην τοξοβολία ο Νορβηγός Οτο Ολσεν κατέκτησε 4 χρυσά και 2 ασημένια μετάλλια. Στην κολύμβηση η Αμερικανίδα Ετελντ Μπλάιτρεϊ κέρδισε και τα τρία χρυσά και μάλιστα με παγκόσμιες επιδόσεις, ενώ στην πάλη οι Φινλανδοί δεν είχαν και πάλι αντίπαλο, κατακτώντας 5 χρυσά, 4 ασημένια και 3 χάλκινα μετάλλια. Στο ποδόσφαιρο που είχαν δηλώσει συμμετοχή 14 ομάδες, οι Βέλγοι κατέκτησαν το χρυσό. Στον τελικό νικούσαν 2-0 τους Τσεχοσλοβάκους, όταν αυτοί 2 λεπτά πριν το τέλος του α ημιχρόνου, εγκατέλειψαν το γήπεδο, επειδή ο διαιτητής απέβαλε τον Στάινερ για σκληρό παιχνίδι.

Στην ομαδική βαθμολογία κυριάρχησαν οι Αμερικανοί, με δεύτερους τους Σουηδούς. Θετική και η παρουσία των αθλητών της Μ. Βρετανίας με 15 χρυσά, 15 ασημένια και 13 χάλκινα μετάλλια.