Το αποκορύφωμα ερευνητικής προσπάθειας 35 χρόνων ήταν το διεθνές αρχαιολογικό συνέδριο που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα, με θέμα "Την Πολιόχνη και την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού στο Βόρειο Αιγαίο",και οργάνωσαν η Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή, η Κ ΕΠΚΑ, η Αρχαιολογική Εταιρεία και το Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Η συνάντηση κάλυψε ένα τεράστιο κενό για τον πολιτισμό των νησιών του Αιγαίου, της παράκτιας ζώνης της Μακεδονίας και Θράκης και των παραλίων της Μικράς Ασίας, με κέντρο την Πολιόχνη της Λήμνου.

Η Λήμνος, με επίκεντρο την Πολιόχνη,την πρώτη αρχαία πόλη,έπαιξε βασικό ρόλο στο Αιγαίο από τις αρχές της 3ης χιλιετίας π.Χ. Τότε άρχιζε η χρησιμοποίηση και ζήτηση των μετάλλων. Η Πολιόχνη βρέθηκε στο σημείο - κλειδί: Μπροστά στα στενά του Ελλησπόντου."Και έτσι, λέει ο Χ. Ντούμας, η Πολιόχνη αναπτύχθηκε σε οικισμό με δημόσια έργα".Τα μικρά νησιά, μη έχοντας τη δυνατότητα αγροτικής παραγωγής, επιδόθηκαν στο εμπόριο. Εισήγαγαν προϊόντα για την επιβίωσή τους και εξήγαγαν μεταλλευτική τεχνογνωσία. Ετσι, από το τέλος της 4ης χιλιετίας που ολοκληρώθηκε ο αποικισμός των νησιών εξελίσσεται το εμπόριο. "Πιστεύω, σημειώνει ο καθηγητής, ότι από εκείνη τη στιγμή ο χαρακτήρας της οικονομίας του Αιγαίου είναι μεταπρατικός και έτσι είναι μέχρι σήμερα"."Δεν είναι τυχαίο, συνεχίζει ο καθηγητής, που τα ευρήματα της Πολιόχνης είναι πιο κομψά σε σχέση με άλλων περιοχών. Ισως αναπτύχθηκε ένα είδος καταναλωτικής κοινωνίας".

Την ανάπτυξη της μεταλλοτεχνίας ενισχύει και η ελληνική μυθολογία: Το εργαστήρι του Ηφαίστου στη Λήμνο,η καταδίκη του Προμηθέα στον Καύκασο,το χρυσόμαλλο δέρας,που παραπέμπει στη διαδικασία συλλογής του χρυσού. Οσο για το Βορειοανατολικό Αιγαίο,τα πορίσματα των ερευνών πλησιάζουν στη διαπίστωση ότι ο πολιτισμός των νησιών του Βορειοανατολικού Αιγαίου είναι κοινός και ότι η παράκτια ζώνη της ίδιας περιοχής έχει έντονα στοιχεία του πολιτισμού των νησιών και της ενδοχώρας. Η παράκτια ζώνη Μακεδονίας - Θράκης έχει στοιχεία στεριανού πολιτισμού, ενώ αντίθετα η μικρασιατική παραλία έχει έντονα νησιωτικά στοιχεία. Διαφοροποιήσεις του ίδιου πολιτισμού που οφείλονται στο περιβάλλον.

Η έρευνα ακούμπησε και το Βουλευτήριο - το ένα από τα δύο δημόσια οικοδομήματα - με δύο σειρές βαθμίδων. Πιστεύεται ότι η διαχείριση των κοινών ήταν συλλογική και αυτό το κτίριο χρησιμοποιήθηκε για συναθροίσεις άγνωστου ακόμα χαρακτήρα. Ισως, όμως, "φωτογραφίζει" τη μετέπειτα αρχαία ελληνική αγορά.