Με την ανεργία που πλήττει με ιδιαίτερη σκληρότητα τη νεολαία ασχολείται στο γράμμα της η ΒΟΥΛΑ ΧΟΜΟΝΔΟΣΛΗ από τις Σέρρες. Γράφει: Οι νέοι βλέπουν καθημερινά τα όνειρά τους να καταρρέουν μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα της καπιταλιστικής κοινωνίας, την αδυναμία να τους ικανοποιήσει το πιο βασικό τους δικαίωμα, το δικαίωμα στη δουλιά.

Η εργασία είναι αναγκαία προϋπόθεση για τη σωστή διαμόρφωση του χαρακτήρα του ανθρώπου. Εξω από την παραγωγική εργασία, η προσωπικότητα του νέου αλλοιώνεται και περιορίζονται οι δυνατότητες ανάπτυξης των χαρακτηριστικών, που την κάνουν ικανή για κοινωνική προσφορά. Ετσι ο νέος, κάτω από την πίεση της οικονομικής ανέχειας, το άγχος και την αβεβαιότητα για το μέλλον, οδηγείται σε τάσεις φυγής από την πραγματικότητα. Οταν υποχρεώνεται να μείνει έξω από την παραγωγή, αντιμετωπίζει δυσκολίες στο να προσεγγίσει το οργανωμένο κίνημα. Αυτοαπομονώνεται!

Και εδώ ακριβώς παρεμβαίνουν οι διάφορες "θεωρίες" της άρχουσας τάξης, περί του "τίποτα δε γίνεται", η "ανεργία είναι φυσικό φαινόμενο της κοινωνίας" κτλ., για να χειραγωγήσει τη νεολαία και να της περάσει το μήνυμα για άλλο τρόπο ζωής. Εναν τρόπο που την αναισθητοποιεί και την απομακρύνει από τα πραγματικά προβλήματα της ζωής. Ετσι, οι νέοι καταλήγουν να βλέπουν τη θέση τους μέσα στην κοινωνία ευκαιριακά, καταλήγοντας στο, "αν φανώ τυχερός, θα πετύχω". Μετά, τις πιο πολλές φορές, έρχεται η απογοήτευση και η αναζήτηση της φυγής, μέσω των τεχνητών, υποτιθέμενων, παραδείσων, που είναι τα ναρκωτικά.

Το κοινωνικό κατεστημένο που δε θέλει τους νέους ξύπνιους, με όρεξη για ζωή και δημιουργία, διαμορφώνει συνειδήσεις, μέσω των ΜΜΕ, τέτοιες που να γίνονται άβουλοι και χωρίς επαναστατικότητα. Τίποτα δε γίνεται λοιπόν; Δεν υπάρχει λύση; Λύση υπάρχει και αυτή είναι καθαρή και κρυστάλλινη, τη δίνουν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, που αγωνίζονται με συνέπεια, δείχνοντας το δρόμο

μέσα από την οργανωμένη πάλη. Ετσι θα μπορέσουν οι νέοι να ξεφύγουν και γλιτώσουν από την απομόνωση που έντεχνα τους ρίχνουν οι εχθροί τους.