Στην τελική ευθεία, λοιπόν, για την απεργία της 1ης Μάη 1996. Ανεβαίνει κάθε μέρα ο ρυθμός της προετοιμασίας των συνδικάτων σε όλη την Ελλάδα, για να τιμήσουν την Παγκόσμια Μέρα της εργατιάς. Για τη Θεσσαλονίκη η μέρα αυτή αποχτάει μεγαλύτερο βάρος φορτισμένη και με το συγκινησιακό φορτίο της ηρωικής εξέγερσης των καπνεργατών τον Μάη του 1936. Φέτος συμπληρώνονται 60 χρόνια από τη θυσία των πρωτοπόρων κομμουνιστών, που εμείς οι νεότεροι γνωρίσαμε μέσα από τον "Επιτάφιο" του Γ. Ρίτσου και τις αναμνήσεις παλιών συντρόφων. Η εργατομάνα Θεσσαλονίκη, η πόλη των ιστορικών εργατικών αγώνων, βρίσκεται σήμερα σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι: Θα συνεχιστεί η κατηφόρα της παραγωγικής συρρίκνωσης, η αποβιομηχάνιση, η διάλυση ολόκληρων κλάδων που έσφυζαν από ζωή πριν από μερικά χρόνια; Η θα υπάρξει αντιστροφή της πορείας, με στήριξη της ντόπιας παραγωγικής βάσης(βιομηχανία, βιοτεχνία) ώστε να σωθούν τα εργοστάσια - όσα έμειναν - που κινδυνεύουν και αυτά να κλείσουν, να ορθοποδήσει η μικρομεσαία επιχείρηση που στηρίζεται αποκλειστικά από την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων; Θα υπάρξει προοπτική σε αυτή την πόλη, όπου η ανεργία είναι 17%; Θα σωθούν τα τσαγκαράδικα, ο ιματισμός που έχουν πληγεί από την καταστροφική πολιτική ανοιχτών θυρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, από τις αθρόες εισαγωγές των ευρωπαϊκών πολυεθνικών ή οι 200 χιλιάδες και πάνω εργάτες θα καταλήξουν να πλαισιώσουν τη στρατιά των ανέργων, των υποαπασχολούμενων της πόλης; Θα σωθούν, τελικά, τα εργοστάσια της ΜΕΛ (χαρτί), η γαλακτοβιομηχανία του ΑΓΝΟ, η ΒΑΛΚΑΝ (ξύλο), οι μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις της πόλης ή θα καταλήξει η Θεσσαλονίκη να γίνει εμπορικός σταθμός και πόλη φτηνών υπηρεσιών όπως έχουν προδιαγράψει τα ευρωπαϊκά μονοπώλια; Θα σταματήσει η ροή της περίφημης "διείσδυσης" στις γειτονικές χώρες, που έχει ξεκινήσει το ντόπιο κεφάλαιο πετώντας τους εργάτες στο δρόμο; ΑΚΥΛΑΣ, ΣΕΡΔΑΡΗΣ, ΑΡΙΣΤΟΝ, ΚΗΜ έκλεισαν και άνοιξαν στις διπλανές χώρες, δείχνοντας τους νέους δρόμους για την ντόπια αστική τάξη. Θα σταματήσουν τα καθημερινά "κανόνια" στην αγορά, με το "ξεκαθάρισμα" της μικρομεσαίας επιχείρησης σύμφωνα με τις εντολές της Κομισιόν;

Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα της πόλης έχει συναίσθηση της όλης κατάστασης, γνωρίζει την απάντηση στα προβλήματα αυτά. Οι κομμουνιστές, η ΕΣΑΚ, η Συντονιστική Επιτροπή Σωματείων της πόλης προβάλλουν την προοπτική και τη διέξοδο: Την ανάπτυξη των ταξικών αγώνων, το συντονισμό τους από τα κάτω, την αλλαγή των αρνητικών συσχετισμών στα παραπάνω όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, την ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών, την αναγέννηση της Ελλάδας με την εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, για να γίνουν πράξη τα οράματα της Εργατικής Πρωτομαγιάς, όλων των πρωτοπόρων εργατών, που έδωσαν και τη ζωή τους, στα "μαρμαρένια αλώνια" των αγώνων. Δε συμβιβάστηκε το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα με τα σενάρια της αλλοτρίωσης, του συμβιβασμού, της ηττοπάθειας των σεναρίων αποδοχής της κοροϊδίας της φετινής Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, δηλαδή η ΠΑΣΚΕ με την ανοχή της ΔΑΚΕ και του "ΣΥΝ". Ούτε, βέβαια, με τον αυταρχισμό, τον αντικομμουνισμό, την αλαζονεία τής εδώ "μικρογραφίας" της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, να απαγορέψουν την ομιλία του εκπροσώπου της Εργατικής Ενότητας στην απεργιακή συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς. Αποφασιστικά, ψύχραιμα και ξεκάθαρα, οι κομμουνιστές έστειλαν το μήνυμα: Η φίμωση δε θα περάσει! Μολών λαβέ!

Η πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης έχοντας να αντιμετωπίσει την κατακραυγή των συνδικάτων, κάθε τίμιου εργαζόμενου, αναδιπλώθηκε, τα μάζεψε, τα πήρε πίσω. Παρ' όλα αυτά η υπόθεση της προβολής του ταξικού, αγωνιστικού, διεκδικητικού, διεθνιστικού μηνύματος της Εργατικής Πρωτομαγιάς δεν τέλειωσε. Μπήκαμε στην τελική ευθεία και οι κομμουνιστές, οι ΕΣΑΚίτες δίνουν όλες τους τις δυνάμεις με την προκήρυξη της Συντονιστικής Επιτροπής, με τα υλικά της ΕΣΑΚ και του Κόμματος, εργοστάσιο το εργοστάσιο, στο κέντρο της πόλης, στις λαϊκές αγορές, εργάτη τον εργάτη έως και την ημέρα της απεργία, για να δοθεί με επιτυχία η μάχη για την προβολή του ταξικού αγωνιστικού μηνύματος. Ξεκαθαρίζοντας τις αυταπάτες και τον αποπροσανατολισμό που σπέρνει η διακήρυξη της συμβιβαστικής, συναινετικής πλειοψηφίας του ΕΚΘ, προβάλλοντας, ενάντια στο μονόδρομο της ευρωσυναινετικής υποταγής, το δικό της μονόδρομο της αντίστασης, της συντονισμένης ταξικής πάλης, των πρωτοβάθμιων σωματείων, καλούν όλους τους εργάτες της πόλης να έρθουν οργανωμένα (κάτω από τα πανό και τα συνθήματά τους) στην απεργιακή συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς στην πλατεία Αριστοτέλους. Τους καλούν στην προσυγκέντρωση στις 9.30 π.μ. στο άγαλμα του Βενιζέλου. Στόχος, το προσκλητήριο της Συντονιστικής των σωματείων να φτάσει σε κάθε εργαζόμενο.