Εγκαινιάζεται στις 24 του Απρίλη έκθεση έργων του στη Δημοτική Πινακοθήκη
Την καλλιτεχνική πορεία του Γιάννη Γαϊτη,των χρόνων 1945 - 1967, έχει την ευκαιρία να γνωρίσει το φιλότεχνο κοινό της Αθήνας, μέσα από την έκθεση που εγκαινιάζεται στις 24 του Απρίλη στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων(Πειραιώς 51). Εξήντα ζωγραφικά έργα από είκοσι διαφορετικούς συλλέκτες και τις συλλογές της Πινακοθήκης του Δήμου Αθηναίων, θα παρουσιάσουν μια άγνωστη, στο ευρύ κοινό, δημιουργία του Γ. Γαϊτη. Η περίοδος 1945 - 1967 αποτελεί μια κρίσιμη, για τον καλλιτέχνη εποχή, κατά την οποία ζυμώθηκαν οι φορμαλιστικοί προβληματισμοί και οι πολύπλευρες, εννοιολογικές ανησυχίες του. Η έκθεση φιλοδοξεί να παρουσιάσει, ανίδωτα κατά το δυνατόν, έργα του Γ. Γαϊτη από τη μακρότατη ερευνητική πορεία του στην τέχνη, πριν καταλήξει στη συμβολιστική τυποποίηση, με την οποία τον ταύτισε το μεγάλο κοινό.
Ο Γ. Γαϊτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1923. Το 1942 γράφεται στη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας και δύο χρόνια αργότερα πραγματοποιεί την πρώτη ατομική του έκθεση. Από εκείνη τη χρονιά και μέχρι το 1947 εκθέτει ετησίως στην αίθουσα τέχνης Παρνασσός.
Οπως χαρακτηριστικά σημειώνει η έφορος της Πινακοθήκης του δήμου Νέλλη Κυριαζή: "Οι έως το 1947 εκθέσεις του στον "Παρνασσό", από τους λίγους εκθεσιακούς χώρους της εποχής, παρουσιάζουν έργα που έχουν θεματικό έναυσμα την ανθρώπινη μορφή, με μια άνεση όμως που εντυπωσιάζει, αν ληφθεί υπ' όψιν ότι ανήκουν στις πρώτες σπουδαστικές του απόπειρες".
Στα χρόνια που μεσολαβούν έως το 1954, που εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, πειραματίζεται με έναν εξπρεσιονισμό που φέρει σουρεαλιστικούς απόηχους και, κυρίως, συνδέεται με κυβιστικούς πειραματισμούς. Σταθμό στις αναζητήσεις αυτών των χρόνων, αποτελεί η έκθεση έργων του στο "Κεντρικό".
Στο Παρίσι ο Γ. Γαϊτης εμπλέκεται δυναμικά με τις τάσεις και τα ρεύματα που κυριαρχούν. Παράλληλα, όμως, με τις καθαρά αφηρημένες συνθέσεις του, συνεχίζει να ενσωματώνει σε ορισμένα έργα του παραστατικά στοιχεία.
"Στις αρχές της επόμενης δεκαετίας", αναφέρει η ιστορικός Τέχνης Μπία Παπαδοπούλου: "Ο Γ. Γαϊτης πλάθει, με την ίδια ανάγλυφη, χειρονομιακή γραφή, ένα προσωπικό λεξιλόγιο από εικονικούς κώδικες, τους οποίους σταδιακά τυποποιεί και τους εντάσσει στη σφαίρα ενός φαντασιακού, οικολογικού μικρόκοσμου. Σχηματοποιεί τα δικά του εξωγήινα ανθρωπάκια και τα συνυφαίνει με εγκόσμια μυρμηγκάκια, βατράχια, κοκόρια, περιστέρια, λουλούδια".
Το 1967 εμφανίζεται στους πίνακές του το "ανθρωπάκι", σε πρωτόλεια μορφή. Εργα με εξπρεσιονιστικό προφίλ παρουσιάζονται την ίδια χρονιά στην γκαλερί"Τ" του Χάρλεμ και στην ΙΧ Μπιενάλε του Σάο Πάολο.Το 1970, το "ανθρωπάκι" σχηματοποιείται γραμμικά και η προσέγγισή του Γ. Γαϊτη γίνεται γεωμετρική. Κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας δημιουργεί τα πρώτα περιβάλλοντα ενώ επεκτείνεται, παράλληλα, και στις εφαρμοσμένες τέχνες.
Σημειώνουμε, ότι το 1984, πραγματοποιήθηκε αναδρομική έκθεση έργων του στην Εθνική Πινακοθήκη.Μια εβδομάδα μόνο μετά τα εγκαίνια, ο Γ. Γαϊτης πεθαίνει στην Αθήνα.