Μπορεί η κυβέρνηση - χωρίς να είναι τίποτε σίγουρο - να μην ανοίξει το ασφαλιστικό στο σύνολό του, φοβούμενη το πολιτικό κόστος ενόψει εκλογών. Πλην όμως υπάρχουν οι πιέσεις του ΣΕΒ με τα οράματα ενός ασφαλιστικού συστήματος τύπου Χιλής, τα "χατίρια" της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που έχει το "πάνω χέρι" - κατά τον Ε. Γιαννόπουλο, αλλά και ορισμένες ανάγκες, που χρήζουν άμεσης ρύθμισης.

Εκτός απ' τα άμεσα χτυπήματα, ετοιμάζεται και άλλο ένα πλαγιοκόπημα των ασφαλιστικών ταμείων, με την αύξηση των νοσηλίων για την κάλυψη των χρεών των νοσοκομείων και την εξεύρεση πόρων, για κάποια επιδόματα, που έταξε η κυβέρνηση στους εργαζόμενους στην υγεία και στην πρόνοια. Κι ακόμα: Κάποια ενίσχυση, που μπορεί να δώσει η κυβέρνηση στους συνταξιούχους και αυτή θα τη φορτωθεί το ΙΚΑ, προς εξωραϊσμό του "κοινωνικού προσώπου" του ΠΑΣΟΚ.

Κι ενώ βρίσκονται επί θύραις τέτοιες ρυθμίσεις, τα συνδικάτα - με εξαίρεση ελάχιστα - σιωπούν λες και οι ηγεσίες τους δε γνωρίζουν τίποτε για τα επερχόμενα. Η ΓΣΕΕ και τα συνδικάτα στο ΙΚΑ, είναι σαν να μην άκουσαν τίποτε για την "Ευρω - βόμβα" στα θεμέλια του Ιδρύματος, ενώ τα άλλοτε λαλίστατα συνδικάτα των υγειονομικών δεν είδαν και δεν ξέρουν τίποτε, για την αύξηση των νοσηλίων. Συνειδητοποιούν, άραγε, οι διάφορες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στα ΔΣ, τις τεράστιες ευθύνες, που χρεώνονται; Η απάντηση θα δοθεί τελικά - έτσι ή αλλιώς - από την ίδια τη ζωή. Οι εργαζόμενοι, όμως, πρέπει να αντιδράσουν τώρα, άμεσα, πριν προχωρήσουν και υλοποιηθούν οι αντιασφαλιστικές κατευθύνσεις.

Και με την ευκαιρία, υπάρχει ένα ερώτημα, για τα συνδικάτα που εκτελούν Κοινοτικά προγράμματα: Πού ασφαλίζουν τους απασχολούμενους σ' αυτά;