Το τραμ, το πιο φιλικό προς το περιβάλλον μεταφορικό μέσο, μπλοκάρεται απ' τα συμφέροντα εκείνα που μετέτρεψαν το Λεκανοπέδιο σε οικολογικό τέρας, επισήμαναν χτες σε συνέντευξη Τύπου καθηγητές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, οι οποίοι ανακοίνωσαν σειρά πρωτοβουλιών για την κατασκευή του τραμ της Αθήνας.

Τις ανακοινώσεις έκαναν ο πρύτανης του ΕΜΠ Ν. Μαρκάτος,ο αντιπρύτανης Γ. Πολύζος και οι καθηγητές του Ιδρύματος Γ. Φραντζεσκάκης και Γ. Σαρηγιάννης,εκφράζοντας παράλληλα τις απορίες τους, επειδή όλοι οι αρμόδιοι - υπουργεία, δήμος και φορείς - τάσσονται υπέρ της κατασκευής του τραμ, αλλά κανείς δεν αναλαμβάνει την πρωτοβουλία για την άμεση δημοπράτηση του έργου.

Οι ομιλητές επισήμαναν ότι η κατασκευή του τραμ είναι πλέον επιτακτική ανάγκη, αφού τα λεωφορεία, τα τρόλεϊ και ο "ηλεκτρικός" δεν επαρκούν για την εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού, ενώ το υπό κατασκευή μετρό, που υπολογίζεται ότι θ' αρχίσει να λειτουργεί σε τρία χρόνια, είναι μέσο περιορισμένο, με μικρά περιθώρια επέκτασης, λόγω και του υψηλού του κόστους.

Ο Ν. Μαρκάτος υπενθύμισε ότι για το τραμ της Αθήνας έχουν εκπονηθεί μέχρι σήμερα τρεις μελέτες και έχει παρουσιαστεί άλλη μια ολοκληρωμένη για το κέντρο της πόλης με τη λειτουργία του τραμ. Για τις μελέτες αυτές δεν έχει εκφράσει κανείς την αντίθεσή του, όλοι συμφωνούν, αλλά δε γίνεται απολύτως τίποτα για την κατασκευή του έργου. Για το λόγο αυτό, είπε ο πρύτανης του ΕΜΠ, η πρόταση προς το ΥΠΕΧΩΔΕ και το Δήμο της Αθήνας, είναι να ιδρυθεί άμεσα οργανισμός, που θα προωθήσει τη δημοπράτηση της πρώτης φάσης του τραμ και παράλληλα θα εκπονήσει συνολική μελέτη που θα κατανείμει τους φόρτους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Σε άλλο σημείο ο Ν. Μαρκάτος τόνισε: "Ξέρετε, υπάρχουν και οι ιδιοτελείς που ενδεχομένως θα αντιδράσουν στην προοπτική της κατασκευής ενός έργου με πολύ μικρό - σε σύγκριση με το μέγεθος της ωφελιμότητάς του - κόστος. Γνωρίζετε ότι για τους αετονύχηδες το μέγα κόστος είναι να μην υπάρχει... κόστος. Και μιλώ βεβαίως για όλους εκείνους που κακοτέχνησαν και βαναυσούργησαν πάνω στο περιβάλλον".

Ο Γ. Πολύζος ανέφερε ότι η κατασκευή του τραμ είναι θέμα πολιτικής επιλογής και όχι εξεύρεσης πόρων, προσθέτοντας ότι τα 100 δισ. δρχ. που απαιτούνται για το έργο θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν, τη στιγμή που διατίθενται τρισεκατομμύρια για την κατασκευή μεγάλων έργων στο νομό Αττικής.

Ο Γ. Φραντζεσκάκης είπε ότι πόλεις σαν την Αθήνα είναι αδύνατον να λειτουργήσουν χωρίς τραμ και πρόσθεσε ότι σήμερα το ένα τρίτο των Αθηναίων μετακινείται με τα δημόσια συγκοινωνιακά μέσα και οι υπόλοιποι με τα ΙΧ τους. Τόνισε ότι ακόμα και όταν λειτουργήσει το μετρό, δε θα εξυπηρετεί τις ανάγκες μετακίνησης από τα προάστια προς το κέντρο και σημείωσε ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη για χώρους στάθμευσης στα όρια των περιφερειακών σταθμών του μετρό.

Ο Γ. Σαρηγιάννης τόνισε ότι το τραμ έχει συκοφαντηθεί στην Ελλάδα από τους κύκλους που δεν επιθυμούν τη λύση του συγκοινωνιακού προβλήματος της Αθήνας και πρόσθεσε ότι είναι γνωστά διεθνώς τα συμφέροντα που έχουν οι εταιρίες πετρελαιοειδών, οι βιομηχανίες αυτοκινήτων, οι εταιρίες ελαστικών κλπ. Επιχειρηματολόγησε υπέρ της κατασκευής του τραμ και αναφέρθηκε στην ανάγκη να υπάρξει πολιτική για ενιαίο - δημόσιο δίκτυο συγκοινωνιών, με ενιαίο εισιτήριο και κάρτα για όλο το δίκτυο.