Με τον ζωγράφο Σπύρο Παπαλουκά συνεχίζεται σήμερα η "Εικαστική γραφή". Μια πολιτιστική σειρά ντοκιμαντέρ, που μέσα από το πλούσιο αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει τους μεγαλύτερους σύγχρονους ζωγράφους και το έργο τους. Ο Σπύρος Παπαλουκάς, ένας από τους πρωτοπόρους της νεοελληνικής ζωγραφικής, άφησε ένα μεγάλο σε όγκο και σημασία καλλιτεχνικό έργο. Εκτός από το ζωγράφος ο Παπαλουκάς υπήρξε και ένας από τους πιο σημαντικούς αγιογράφους. Γεννήθηκε το 1892 στη Δεσφίνα και πέθανε το 1957. Τα πρώτα του καλλιτεχνικά βήματα γίνανε το 1909, όταν άρχισε να εργάζεται ως αγιογράφος στο ναό του Αγίου Δημητρίου στη Δεσφίνα. Στη συνέχεια πηγαίνει για σπουδές στην Αθήνα και λίγο αργότερα στο Παρίσι. Στα χρόνια 1923 - 1924 θα ζωγραφίσει στην Υδρα και στο Αγιον Ορος, μελετώντας συγχρόνως τη βυζαντινή τέχνη. Το 1925 διδάσκει ελεύθερο και διακοσμητικό σχέδιο στη Βιοτεχνική Σχολή, ενώ το 1936 διορίζεται καθηγητής των Διακοσμητικών Τεχνών στη "Σιβιτανίδειο".

Ενα χρόνο αργότερα και μέχρι το 1939 εικονογραφεί τα κελιά της Μονής του Μεγάλου Σπηλαίου. Το 1940 έγινε διευθυντής της Δημοτικής Πινακοθήκης και το 1943 επιμελητής στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου. Το 1948 για το έργο του βραβεύτηκε στην Πανελλήνια Καλλιτεχνική Εκθεση. Το 1956 διορίστηκε καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Ενα χρόνο αργότερα, όμως, θα πάθει εγκεφαλικό επεισόδιο και θα πεθάνει.

Το χρώμα είναι από τα πιο χαρακτηριστικά "συστατικά" του καλλιτεχνικού του έργου. Τη δεκαετία 1920 - 1930 ζωγραφίζει έργα στα οποία εκτός από τη δύναμη του χρώματος και τη μουσική διάθεση, κυριαρχεί και η σχηματοποίηση των μορφών. Η καλλιτεχνική δημιουργία του Σπύρου Παπαλουκά, έχει στενή σχέση με τις αναζητήσεις της γαλλικής καλλιτεχνικής πρωτοπορίας και ιδιαίτερα με τα μετεμπρεσιονιστικά ρεύματα.