Στην πρώτη Ελληνίδα δημοσιογράφο, την Καλλιρρόη Σιγανού - Παρέν, ήταν αφιερωμένες οι εκδηλώσεις που οργάνωσαν δυο γυναικείες οργανώσεις, η Ενωση Γυναικών Κρήτης και το Λύκειο Ελληνίδων.

Στη συγκέντρωση που έγινε στο Λύκειο Ελληνίδων, μίλησε η ιστορικός και συγγραφέας Κωστούλα Σκλαβενίτη και απήγγειλε η Ολγα Δαμάτη.

Στην εκδήλωση της Ενωσης Γυναικών Κρήτης, αναφέρθηκαν εκτενώς στο έργο της Παρέν η πρόεδρος της Ενωσης Ρένα Κιτσοπανίδου - Μπαρουλάκη και ο λογοτέχνης Σταύρος Κατζουράκης.

Ομορφη, πλούσια, γλυκομίλητη, η Παρέν θα μπορούσε να ασχολείται σαν τις άλλες γυναίκες του καιρού της - και της τάξης της - με λίγη φιλανθρωπία, δεξιώσεις και το νοικοκυριό της. Ομως, η ίδια διάλεξε τον δύσκολο δρόμο, που μόνη της θα τον άνοιγε. Γεννήθηκε στην Κρήτη, εργάστηκε σαν δασκάλα και έγραφε στις εγκυρότερες εφημερίδες της εποχής εκείνης για θέματα που αφορούσαν τις γυναίκες. Το 1887 κυκλοφορεί το πρώτο φύλο της "Εφημερίδας των Κυριών", που για τριάντα χρόνια γίνεται ανάρπαστη, με θέματα παιδαγωγικά, οικονομολογικά, φιλολογικά, καλλιτεχνικά, βιογραφίες διάσημων γυναικών, προβλήματα και λύσεις των γυναικείων θεμάτων στις άλλες χώρες, συμβουλές κλπ. Από την "Εφημερίδα των Κυριών" ξεκινά και ο αγώνας για το δικαίωμα ψήφου της Ελληνίδας.

Η εφημερίδα ήταν εβδομαδιαία. Ανάρπαστα έγιναν τα φύλα την πρώτη και τις άλλες εβδομάδες. Μέσα σε λίγες ώρες, την αγόραζαν εφτά χιλιάδες άνθρωποι - σε μια εποχή που η πρωτεύουσα είχε μόνο 65.000 κατοίκους, από τους οποίους λίγοι γνώριζαν γραφή και ανάγνωση. Φθόνος "έζωσε" τους εκδότες των άλλων εφημερίδων, ύβρεις και απειλές εκτοξεύτηκαν κατά της "αναρχικής", όπως τη βάφτισαν, Καλλιρρόης Παρέν. Αλλά εκείνη ήξερε να συζητά ήρεμη και ψύχραιμη αντιμετώπιζε όλες τις επιθέσεις και τις ειρωνείες.

Με δικές της ενέργειες και των συνεργατών της, κατόρθωσε ύστερα από σειρά διαβημάτων, το 1895, να γίνονται δεκτές γυναίκες στο Πανεπιστήμιο και στο Πολυτεχνείο. Ομως, αυτό άρχισε με ένα τραγικό γεγονός: Την αυτοκτονία της φοιτήτριας της Ιατρικής Ελένης Παντελίδου, που υπέστη φοβερό πόλεμο από το τότε κατεστημένο, μόνο και μόνο επειδή πάτησε - γυναίκα ούσα - το άβατο του Πανεπιστημίου:

"Ω, αναφωνούσε, "αηδιασμένος" ο Ροϊδης, αναφερόμενος στη νεαρή φοιτήτρια,"μια μύγα χρυσίζουσα, βόσκει επί τον αφρόν του γάλακτος, μια φθείρα επί τον λαιμόν των εφήβων...". Ακολούθησαν τα ποδοκροτήματα μέσα στην αίθουσα των συμφοιτητών της, οι σαϊτες και η χλεύη. Η Ελένη έδωσε τέλος τη ζωή της, πριν κλείσει ακόμα τα δεκαοκτώ της χρόνια...

Η Παρέν φρόντισε, ανάμεσα σε άλλα, για την προστασία της παιδικής ηλικίας, τον κανονισμό των εργάσιμων ωρών, το διορισμό γυναικών δημοσίων υπαλλήλων, την ίδρυση του Κυριακάτικου Σχολείου απόρων γυναικών, όπου η ίδια και οι συνεργάτιδές της δίδασκαν γραφή, ανάγνωση και λίγη αριθμητική. Με ενέργειές της κατόρθωσε να καταργηθεί για τις εργάτριες η νυκτερινή εργασία. Αυτά στις αρχές του αιώνα - ενώ στις μέρες μας η νυκτερινή εργασία επανέρχεται εν ονόματι της "ισότητας", έτσι όπως τη "βλέπει" η Ευρωπαϊκή Ενωση...

"Η Καλλιρρόη Σιγανού - Παρέν πίστευε ότι το θεμέλιο της γυναικείας χειραφέτησης ήταν η καταξίωσή της σαν ανθρώπου, μέσα από τίμια και αξιοπρεπή εργασία", τόνισε η πρόεδρος της Ενωσης Γυναικών Κρήτης Ρένα Κιτσοπανίδου - Μπαρουλάκη. Με την εργασία και μόνο, μπορεί η γυναίκα να απελευθερωθεί, να μορφωθεί, να διεκδικήσει και να αγωνιστεί για τα δίκαιά της, για την ισοτιμία με τον άντρα, για την πολιτική της χειραφέτηση".

"Η αντίληψή της ήταν πως δεν έπρεπε να κηρυχθεί πόλεμος κατά του άντρα", επισήμανε ο λογοτέχνης Σταύρος Κατζουράκης. "Γνώριζε πως υπήρχανε πολλοί αρσενικοί ταπεινωμένοι, αδικημένοι και ματωμένοι από τον ίδιο δυνάστη: Ηταν το κράτος διά των αντιπροσώπων του, θηλυκών και αρσενικών, και ο ιδιώτης εργοδότης... Η Παρέν ήθελε την επαφή με το παγκόσμιο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι, δεν ήταν η πολίτης της απομόνωσης. Αλλά ήξερε να παίρνει εκείνο το ξένο που θα ήταν ωφέλιμο στην πατρίδα και στο λαό της. Ακολουθούσε τις εξελίξεις και προσαρμόζει τη δράση της... Αν ζούσε σήμερα, θα έφριττε με όσα θα έβλεπε στις οθόνες και στα έντυπα και θα πολεμούσε. Ολες τις αθλιότητες. Τις διδασκόμενες και τις χειροκροτούμενες αθλιότητες".