Ο Ραούλ Ρουίζ,Χιλιανός που ζει στην Ευρώπη, είναι ο σκηνοθέτης αυτής της ταινίας, η οποία αποτελεί και την τελευταία παρουσία του Μαρτσέλο Μαστρογιάνι στον κινηματογράφο. Μια παρουσία που αποδεικνύει για άλλη μια φορά την ικανότητα του ηθοποιού, που έφυγε πρόσφατα, να μεταμορφώνεται ανάλογα με τις ανάγκες του ρόλου, που υποδύεται κάθε φορά. Αυτό το ταλέντο είναι έτσι κι αλλιώς γνωστό, αφού ο Μαστρογιάνι στη μακρόχρονη κινηματογραφική καριέρα του έχει παίξει σχεδόν τα πάντα. Εχει καλύψει ένα φάσμα χαρακτήρων, από τον λαμπερό ζεν πρεμιέ μέχρι τον κουρασμένο λαϊκό τύπο, με μια ευκολία και μια πειστικότητα, που θα έκανε κάποιον να αναρωτηθεί, μήπως αυτός ο άνθρωπος δε ζούσε πραγματικά παρά μόνο μέσα από τα πρόσωπα που ερμήνευε μπροστά στη μηχανή λήψης. Ηταν ο ηθοποιός, που αρκούσε να φορέσει το κοστούμι του ρόλου του, για να γίνει στ' αλήθεια αυτός που έπρεπε να παραστήσει. Ετσι, ίσως δεν υπήρχε καλύτερη επιλογή από αυτόν για τον πρωταγωνιστικό ρόλο της ταινίας του Ρουίζ, αφού εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ιστορία για έναν άνθρωπο, που ζει τρεις διαφορετικές ζωές, ανεξάρτητες η μια από την άλλη. Εναν άνθρωπο που κινείται σαν υπνοβάτης μεταπηδώντας από τη μια ζωή στην άλλη σαν από μια ακατανίκητη εσωτερική δύναμη, η οποία οδηγεί τα βήματά του πότε εδώ και πότε εκεί. Ιατρικά αυτή η περίπτωση θα ονομαζόταν διαταραχή προσωπικότητας, όμως πρόκειται για ένα είδος μεταμόρφωσης που, στοιχειωδώς, απαντάται στην πλειοψηφία των ανθρώπων της εποχής μας: Πώς, για παράδειγμα, ένας φιλήσυχος ιδιωτικός υπάλληλος μεταμορφώνεται σχεδόν σε δολοφόνο μπροστά στο τιμόνι του αυτοκινήτου του ή σε έξαλλο θαμώνα των νυχτερινών κέντρων το Σαββατόβραδο; Και πώς "καταμερίζεται" μια ζωή μέσω του καταμερισμού της εργασίας ή του διαχωρισμού σε εργασία και ελεύθερο χρόνο; Κάθε άνθρωπος, λοιπόν, βιώνει ασυνείδητα διαφορετικούς και αταίριαστους ρόλους, αλλά η ταινία περιγράφει ένα φαινόμενο ακραίο και οριακό. Μέσα από μια σπονδυλωτή ανάπτυξη σε τρεις ιστορίες, που ενοποιούνται στο τέλος, καταγράφονται οι τρεις ζωές ενός ανθρώπου. Τη μια στιγμή είναι ανώτερο στέλεχος σε μια επιχείρηση, την άλλη ζητιάνος. Αλλοτε εμφανίζεται σαν μπάτλερ ενός ζευγαριού κι άλλοτε σαν επιμελής οικογενειάρχης κάποιας ανύπαρκτης (;) οικογένειας. Πολλές διαφορετικές ζωές, που όταν κάποτε συναντηθούν και πλεχτούν σε μία, τότε εμφανίζεται και το μοναδικό πρόσωπο του θανάτου... Συνεχείς είναι οι αναφορές στο έργο και τη φιλοσοφία του Κάρλος Καστανέντα και ενδιαφέρον το θέμα. Ομως, το σενάριο δεν αποφεύγει κάποια αχρείαστη φλυαρία, που ίσως εξισορροπείται από τις ερμηνείες των ηθοποιών: του Μαστρογιάνι, της Μαρίσα Παρέδες,της Αννα Γκαλιένα,της Κιάρα Μαστρογιάνι και των υπόλοιπων.

(ΑΝΔΟΡΑ, ART STUDIO, ΑΣΤΥ, ΑΦΑΙΑ)

Η φετινή κινηματογραφική περίοδος, που διανύουμε ακόμη, χαρακτηρίστηκε από μια σειρά βρετανικές ταινίες με κοινό στοιχείο την αναφορά τους στην καθημερινότητα και τον τρόπο ζωής των εφήβων και των νέων αυτής της χώρας. Σημείο τομής, επίσης, των ταινιών αυτών το χαμηλό κόστος παραγωγής τους, περιορισμός που μπορεί να ξεπεραστεί, και ξεπερνιέται, με τη ζωντάνια των χαρακτήρων, την αμεσότητα της αφήγησης, τον πρωταγωνιστικό ρόλο του κοινωνικού σκηνικού που περιβάλλει τα πρόσωπα. Με δραματουργικές, δηλαδή, λύσεις και μια ουσιαστική λιτότητα στη σκηνοθεσία, που μπορεί τελικά να αποκαθηλώσει το έργο από τα "δεσμά" ενός χολιγουντιανού τύπου εντυπωσιασμού και να το φέρει στα γήινα μέτρα του θεατή, που ανακαλύπτει σε αυτό οικείες καταστάσεις, ιστορίες και περιστατικά της διπλανής πόρτας. Σε αυτό το κλίμα κινείται και το "Beautiful thing" του Χέτι Μακ Ντόναλντ,σε ένα σενάριο βασισμένο στο θεατρικό έργο του Τζόναθαν Χάρβεϊ.Πέρα από την επιτυχή μετουσίωση των θεατρικών στοιχείων του έργου στο φιλμ, έχουμε και εδώ μια ιστορία που διαδραματίζεται στις λαϊκές περιοχές της πόλης, σε κάποια συνοικία του Λονδίνου, όπου καταγράφεται η σχέση δύο αγοριών μέσα στο μικρόκοσμο της οικογένειας και της γειτονιάς. Ο ένας, ο Τζέιμι, ζει με την εργαζόμενη μητέρα του και το φίλο της. Ο άλλος, ο Στε, προσπαθεί να αποφύγει τη συμβίωση με τον αυταρχικό πατέρα του. Μέσα σε έναν μίζερο περίγυρο τα δυο αγόρια θα αναπτύξουν μεταξύ τους μια τρυφερή σχέση, μια αγάπη ομοφυλοφιλική, που ενώ αρχικά θα σοκάρει τους κοντινούς τους ανθρώπους, και ίσως επίσης τον θεατή, θα τους βοηθήσει να ανακαλύψουν "κάτι ωραίο", όπως θα μπορούσε να είναι και μια ελληνική απόδοση του τίτλου της ταινίας. Κάτι ωραίο σε αυτή την ανθρώπινη σχέση, που τελικά κερδίζει την αποδοχή πέρα από κάθε προκατάληψη, αφού αποτελεί το σημείο της ισορροπίας για αυτά τα δύο παιδιά μέσα σε έναν κόσμο, που, έτσι κι αλλιώς, ξέρει μόνο είτε να αδιαφορεί είτε να στιγματίζει.

(ΕΛΛΗ)

Θεατρική η προέλευση και αυτής της ταινίας, που σκηνοθέτησε ο Μάικλ Κορέντε και έγραψε ο Ντέιβιντ Μάμετ πάνω στο ομώνυμο θεατρικό, που έγινε γνωστό στην Ελλάδα από τις παραστάσεις στο θέατρο "Εμπρός" σε σκηνοθεσία Τάσου Μπαντή. Εδώ οι δημιουργοί αποδέχτηκαν τη θεατρικότητα του κειμένου και βασίστηκαν στη δύναμη των ερμηνειών από τους τρεις ηθοποιούς που συμμετέχουν, καθώς και στις στοιχειώδεις τεχνικές και αφηγηματικές δυνατότητες του σινεμά, στο μοντάζ και τα κοντινά πλάνα, ακριβώς με σκοπό να ενισχύσουν τις ερμηνείες αυτές. Η ιστορία εκτυλίσσεται σε έναν κλειστό χώρο, στο μαγαζί του Ντόνι Ντάμπροου (Ντένις Φραντς),ένα συνοικιακό παλαιοπωλείο, "στοιχειωμένο" από τον τζόγο της χαρτοπαιξίας που φιλοξενεί κι από το πάρε - δώσε των αγοραπωλησιών, που αφορούν συνήθως κάποια παλιά νομίσματα, άλλοτε πολύτιμα κι άλλοτε ασήμαντα ή αδιευκρίνιστης αξίας. Ενα από αυτά τα νομίσματα, που απεικονίζει τον αμερικάνικο βούβαλο, υποτίθεται πως βρίσκεται στην κατοχή ενός πελάτη, κι ο Ντάμπροου με τον βοηθό του, τον νεαρό Μπόμπι (Σον Νέλσον) σχεδιάζουν να τον ληστέψουν. Στο σχέδιο αυτό συμμετέχει και ο Τιτς (Ντάστιν Χόφμαν),γνωστός του Ντάμπροου από το πόκερ, που εμφανίζεται με τους δικούς του όρους και πείθει τον Ντάμπροου να κρατήσουν τον Μπόμπι έξω από τη δουλιά. Η δράση περιστρέφεται πια γύρω από αυτό το σχέδιο, που όλο πρόκειται να ξεκινήσει και ποτέ δεν ξεκινά, γύρωαπό το παιχνίδι της επιβολής του καθενός πάνω στους άλλους, γύρω από τις έννοιες της εμπιστοσύνης και της προδοσίας, γύρω από σκληρές σχέσεις ανάμεσα σε ανθρώπους εκ των προτέρων χαμένους, που επενδύουν ψυχικά σε μια υπόθεση ατελέσφορη, μη μπορώντας να αποδεχτούν την προσωπική τους ήττα απέναντι σε ένα όνειρο, το αμερικάνικο όνειρο, που δεν πρόκειται να πραγματοποιήσουν. Για να βιώσουν μια ακόμη ήττα, που θα τους κουρελιάσει και ηθικά μέχρι να περάσει αυτή η μεγάλη νύχτα, μέχρι να ξημερώσει... Μοιάζουν όλα αυτά σαν να σχολιάζουν και να ερμηνεύουν το γνωστό στίχο του Μπρεχτ από το "Αλαμπάμα σονγκ": "Δείξε μας το δρόμο για το επόμενο μπαρ, γιατί αν δε βρούμε το επόμενο μπαρ, σου λέω πως πρέπει να πεθάνουμε...".

(ΒΙΛΑΤΖ, ΝΙΡΒΑΝΑ, ΤΡΙΑΝΟΝ)

Η φίλοι της τηλεοπτικής σειράς έχουν τώρα την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μια κινηματογραφική της εκδοχή σε σκηνοθεσία Τζόναθαν Φρέικς.Οι Μποργκ, μια φυλή εξωγήινων, ύστερα από μια μάχη με το αστρόπλοιο Εντερπράιζ στον 24ο αιώνα, διαφεύγουν στον 21ο αιώνα, όπου θα πραγματοποιηθεί και η μεγάλη σύγκρουση.

(ΑΕΛΛΩ, ΑΠΟΛΛΩΝ, ΒΙΛΑΤΖ, ΓΛΥΦΑΔΑ, ΔΑΝΑΟΣ, ΕΤΟΥΑΛ, ΜΑΡΟΥΣΙ 2, ΝΑΝΑ, ΖΕΑ)

Επανέκδοση του τρίτου μέρους της τριλογίας του "Πολέμου των άστρων", της υπερπαραγωγής του Τζορτζ Λούκας σε σκηνοθεσία Ρίτσαρντ Μάρκαντ.Οπου ο Λουκ σώζει τον πατέρα του από τη σκοτεινή πλευρά της δύναμης, αντιμετωπίζοντας τον καταχθόνιο Νταρθ Βέιντερ και ολοκληρώνει την εκπαίδευσή του ως ιππότης Τζεντάι.

(ΟΠΕΡΑ, ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1, ΡΑΔΙΟ ΣΙΤΥ, ΤΡΟΠΙΚΑΛ, ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΤΑΝ, ΚΟΡΟΝΕΤ, ΑΠΟΛΛΩΝ ΠΕΙΡ., CINEPOLIS, ΒΙΛΑΤΖ)

Εφηβική περιπέτεια, όπου ένας δεκαπεντάχρονος (Φράνσις Κάπρα) ανακαλύπτει ένα πανάρχαιο τζίνι, τον Καζαάμ (τον υποδύεται ο μπασκετμπολίστας του ΝΒΑ Σακίλ Ο' Νιλ), το οποίο μπορεί να εκπληρώσει τρεις επιθυμίες του. Οι δυο τους μπλέκουν σε μια σειρά καταστάσεις, άλλοτε επικίνδυνες κι άλλοτε διασκεδαστικές, μέχρι να κερδίσει ο καθένας τη δική του διαφορετική ανταμοιβή.

(ΑΝΕΣΙΣ, ΙΝΤΕΑΛ ΜΑΡ., ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΑΙΗ, ΦΑΛΗΡΟ 2)

Αγης ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗΣ