Οβιδιακές μεταμορφώσεις διαπιστώνει κανείς τις τελευταίες ημέρες με αφορμή τη συναυλία του Μ. Θεοδωράκη στα Σκόπια. Πολιτικοί και επιχειρηματίες, που πριν μερικά χρόνια έκρωζαν εν χορώ στους εθνικιστικούς ρυθμούς της ονοματολογίας - "το όνομα είναι η ψυχή μας" - και της αδιαλλαξίας, τώρα ξαφνικά μεταβλήθηκαν σε ένθερμους κήρυκες της φιλίας και της συνεργασίας μεταξύ των δύο λαών! Η πραγματικότητα, βέβαια, είναι εντελώς διαφορετική. Και τότε και τώρα οι ίδιοι κύκλοι της άρχουσας τάξης επιδιώκουν τον ίδιο ακριβώς στόχο: Την επιβολή της θέλησής τους στο γειτονικό κράτος, τότε μέσω του ονόματος τώρα μέσω της "φιλικής προσέγγισης", προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα "στρατηγικά" τους συμφέροντα. Πρόκειται για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να κατακτήσουν την αγορά της γειτονικής χώρας και να την εντάξουν στον "ενιαίο οικονομικό βαλκανικό χώρο".

Είναι περιττό να ειπωθεί ότι αυτή η προσέγγιση καμία σχέση δεν έχει με την οικοδόμηση σχέσεων ισότιμης συνεργασίας και καλής γειτονίας προς όφελος και των δύο λαών.