Σάββατο 12 Απρίλη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 7
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
"Προαπαιτούμενο" ο ραγιαδισμός

"

Το κεκτημένο δεν μπορεί να διαφυλαχτεί σε συνθήκες που αλλάζουν". "Ο κοινωνικός διάλογος θα πρέπει να ενσωματώνει και τους μακροοικονομικούς στόχους της κυβέρνησης και προπαντός την επιδίωξη για έγκαιρη συμμετοχή της χώρας μας στο τρίτο στάδιο της ΟΝΕ". "Πρέπει να αποβάλουμε την πληθωριστική νοοτροπία και την καχυποψία η οποία υπήρχε όταν βρισκόμασταν αντιμέτωποι με έναν υψηλό πληθωρισμό. Καχυποψία η οποία εκδηλωνόταν... και στις διαπραγματεύσεις για τις αμοιβές". "Πρέπει να δούμε την ανταγωνιστικότητα ως ένα όπλο και όχι ως μια απειλή". "Η Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας θα... εμπλουτιστεί... με νέες ρυθμίσεις". "Ενδεχόμενη νέα ρύθμιση για το συνολικό χρόνο εργασίας, αξιοποίηση σε περιόδους εργασιακής αιχμής της μερικής απασχόλησης και στο δημόσιο τομέα".

***

Σε μόλις τεσσάρων σελίδων κείμενο, το κείμενο που ανέγνωσε προχτές ο Κ. Σημίτης παρουσιάζοντας το "περίγραμμα" των κυβερνητικών θέσεων για τον "κοινωνικό διάλογο", είναι ίσως η πρώτη φορά που περιέχονται τόσες αντεργατικές και αντικοινωνικές "νάρκες". Τα όσα παρουσιάστηκαν παραπάνω δεν αποτελούν παρά πλευρές αυτού του "κοινωνικού διαλόγου", όπως τις δημοσιοποίησε ο Κ. Σημίτης. Και βέβαια, τώρα γίνεται ευδιάκριτο και ποια είναι τα "προαπαιτούμενα" του "κοινωνικού διαλόγου" - που κατά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης δεν υπάρχουν (!) - αλλά και το προειλημμένο των αποφάσεων στις οποίες θέλει να σύρει τους εργαζόμενους η κυβέρνηση.

***

Εχουμε και λέμε, λοιπόν: Πρώτον, οι εργαζόμενοι καλούνται σε ένα "διάλογο" με προαποφασισμένο ότι οι κοινωνικές κατακτήσεις και τα δικαιώματά τους "δε θα διαφυλαχτούν". Δεύτερον, καλούνται σε ένα διάλογο για να συμφωνήσουν στους "μακροοικονομικούς στόχους της κυβέρνησης" και "προπαντός" στις εντολές του Μάαστριχτ. Τρίτον, καλούνται να αποβάλουν τη "νοοτροπία" της διεκδίκησης αυξήσεων στους μισθούς τους και να πάψουν να είναι "καχύποπτοι" στην... ευημερία των αριθμών. Τέταρτον, καλούνται να αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό των πολυεθνικών, όχι με βάση το ρητό "όταν τσακώνονται οι ιπποπόταμοι την πληρώνουν τα βατράχια", αλλά σαν... περιχαρείς ιδιοκτήτες του "αχυρώνα" που "μαλώνουν ξένοι γάιδαροι"... Πέμπτον, καλούνται να συναινέσουν σε "νέες ρυθμίσεις", πέραν εκείνων που προστατεύονται από τις Συλλογικές Συμβάσεις, ώστε απομονωμένοι να "αλέθονται" καλύτερα από τα αφεντικά. Εκτον, καλούνται να "συναινέσουν" στην αναγωγή της μερικής απασχόλησης σε εργασιακό καθεστώς, δηλαδή να αποδεχτούν τη μετατροπή τους σε ημιεργαζόμενους, σε ημιαπασχολούμενους, σε ημιάνεργους και σε ημιθανείς...

Αυτός είναι ο "κοινωνικός τους διάλογος". Και όντως δεν έχει "προαπαιτούμενα", παρά μόνο ένα: Το ραγιαδισμό, τη "συναίνεση" των εργαζομένων για την εξόντωσή τους.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ