Συνάδελφοι! | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Συνάδελφοι!

Τρομερή φέτος η αποχή. Μέτρησα δεκάδες και δεκάδες τέτοιες περιπτώσεις και νομίζω πως η κατάσταση έχει ξεπεράσει κάθε όριο.

Οταν μου ζήτησαν στη σχολή μου να πληρώσω τις σημειώσεις, διαμαρτυρήθηκα και απευθύνθηκα στο φοιτητικό μου σύλλογο. Αλλά ΔΣ δε μαζευόταν γιατί... αυτοί απείχαν. Και τρέχα μετά μάζευε υπογραφές για συνέλευση.

Οταν άκουσα ότι θα μου κόψουν τη σίτιση, τη στέγαση (και ό,τι άλλο τους αφήσω) έγινε συνέλευση. Εκεί συζητούσαμε πολλή ώρα, κάπου δε συμφωνούσαμε, και όταν ήρθε η ώρα να ψηφίσουμε (επιτέλους, είπα, αγώνες και τώρα θα δούνε τι θα πει φοιτητικό κίνημα) κατάλαβα... Αυτοί απείχαν (ας μην είμαστε και οικονομιστές). Εν τω μεταξύ κατέφθανε από τις Βρυξέλλες ολοταχώς ο προϋπολογισμός (στη διαδρομή του από κει και πέρα έχει πατήσει εκατομμύρια άτυχα θύματα).

***

Οταν θέλησα να συμπαρασταθώ στους αγρότες, στους εκπαιδευτικούς, στους ναυτεργάτες αυτοί... πάλι απείχαν (τι δουλιά έχουμε εμείς; Κύριοι, την αυτονομία σας!). Εγώ πάλι τσαντίστηκα, καθότι και παιδί αγρότη (τι διάολο, είπα, φαίνεται πως ξέπεσα σε σχολή Βαρδινογιάννηδων), έπειτα όμως το σκέφτηκα και είδα πως δε φταίει αυτό. Κάποιοι μονάχα από αυτούς κατέβηκαν για να παραδώσουν δωρεάν μαθήματα ταξικής πάλης (αχ! μωρέ... φοιτηταριάτο). Αλλά γενικώς απείχαν και δε συμμερίζονταν θα έλεγα τον ενθουσιασμό μου (εργάτες, αγρότες, φοιτητές!).

***

Οταν εξαγγέλθηκε η ελεύθερη πρόσβαση στην αρχή δεν πολυκατάλαβα και μαζεύτηκα (όταν ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι), ύστερα όμως... έπαθα. Τα έβλεπα όλα μαύρα, με πολλά δίδακτρα και κύκλους γύρω μου που χόρευαν ΕΛΚΥΣτικά και ύστερα τις σπουδές μου να πέφτουν, να πέφτουν και να πέφτω και εγώ μαζί τους και στο τέλος ζητιάνευα λέει δουλιά στον ηλεκτρικό, δείχνοντας τα τριάντα δύο μου πτυχία. Φρίκη! Ομως... αυτοί ήταν ευτυχισμένοι, βρήκαν την ιδέα πολύ ωραία (ελεύθερη πρόσβαση!), πρόβλημα λέει υπήρχε με την εφαρμογή της, σ' άλλους έπεφτε στενή, σ' άλλους έπεφτε φαρδιά. Να το συζητήσουμε, φώναξα, αλλά δεν ακούστηκα, γιατί η φωνή μου ήταν πολύ αδύνατη. Συνέλευση φώναξα, αλλά δεν είχα έδρα στο ΔΣ, να γίνει κάτι τώρα φώναξα... περίμενε τις εκλογές μου είπαν. Γιατί από τις εκλογές αυτές οι παρατάξεις δεν απέχουν!

***

Γι' αυτό και εγώ λέω να κατέβω φέτος στις εκλογές. Και να ψηφίσω ΠΚΣ.Για να μην είμαι μόνος μου μετά τις εκλογές, όταν θα ξανακάνουν αποχή.

(Και μη μου πείτε, θα με καπελώσουν οι κουκουέδες... Γιατί και αν ακόμη δεν είμαι κομμουνιστής, μια φορά αντικομμουνιστής δεν είμαι).

Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ

για τις Πανσπουδαστικές Κινήσεις Συνεργασίας