Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ επιθυμούσε, όπως προκύπτει από τις δημόσιες και κατ' ιδίαν δηλώσεις των στελεχών του, την ανάδειξη του Γ. Σουφλιά στην ηγεσία της ΝΔ. Αυτό, γιατί ήταν ο δοκιμασμένος πολιτικός που τασσόταν υπέρ της δικομματικής συναίνεσης και της από κοινού στήριξης των αντιλαϊκών επιλογών. Με τον Γ. Σουφλιά υπήρχε ένα αίσθημα ασφάλειας για την πορεία του πολιτικού συστήματος και η διαχείριση των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας θα ήταν σε "καλά και έμπειρα χέρια".

Φυσικά δεν αλλάζουν τα πράγματα με την εκλογή του Κ. Καραμανλή. Είναι φανερό ότι ο ανιψιός του ιδρυτή της ΝΔ θα κινηθεί, "παράλληλα" με το ΠΑΣΟΚ, στις γνωστές νεοφιλελεύθερες θέσεις και μάλιστα χωρίς τις διαθλάσεις και στρεβλώσεις που υπέστησαν από το "λαϊκισμό" του Μ. Εβερτ.

Είναι καταδικασμένος, όμως, να βάλει πλάτη και να στηρίξει ολόπλευρα τις κυβερνητικές επιλογές, οι οποίες εκφράζουν σήμερα το σύνολο της άρχουσας τάξης. Αναπόφευκτα θα υποστεί τη φθορά από αυτή τη σύμπλευση και συναίνεση στην αντιλαϊκή αυτή πορεία. Αυτό, άλλωστε, έπαθε και ο Μ. Εβερτ.

Ετσι πολύ γρήγορα θα σβήσει η "λάμψη", που τεχνητά θέλουν να προσδώσουν στο δικομματισμό τα "μεγάλα αφεντικά", προκειμένου να εξασφαλίσουν τη "σταθερότητα" στο πολιτικό σύστημα. Οι λαϊκές μάζες έχουν καεί, πολλές φορές τις τελευταίες δεκαετίες, από τους διάφορους επίδοξους "σωτήρες".