Κυριακή 19 Γενάρη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 22
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Κινέζικες παροιμίες

Του Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ

Κύριε πρωθυπουργέ, για άλλη μια φορά, ειλικρινά, με εντυπωσιάσατε! Είναι τιμή για μας, που έχουμε έναν άνθρωπο με τις δικές σας γνώσεις και τη δική σας κουλτούρα στο τιμόνι της χώρας μας. Σε στιγμές στεγνές και μίζερες, άθλιες να τις ζει κανείς, έρχεστε Εσείς και, με τις κινέζικες παροιμίες σας, μας δίνετε μια και μας πετάτε στα σύννεφα - και ακόμα μακρύτερα, είναι αλήθεια. Τέτοια ευτυχία!

Τι ήταν, πάλι, αυτό το τελευταίο; Μιλάω για το ψάρι και το ψάρεμα. Τι φαντασία! Τι ολιγόλογο ποίημα. Σαφέστατο! Και έξυπνο, εξυπνότατο, από μέρος σας, τόσο για το χρόνο, όσο και για το χώρο που το είπατε. Γιατί, ποιος μπορεί να το παραβλέψει, την ώρα που Εσείς λέγατε αυτή σοφία, η χώρα, ήταν, ήδη, μια απέραντη λίμνη. Ετσι, είσαστε, όπως πάντα, μέσα στο θέμα! Μπορούσε κανείς με μια βάρκα, ή, ακόμα, καλύτερα και κολυμπώντας, να ξεκινήσει από τον Εβρο και να φτάσει στην Κρήτη. Και ο καθένας, σε αυτό το θαυμάσιο ταξίδι, μπορούσε να απλώσει το χέρι του μέσα στα νερά και μαζί με τον ιδρώτα του και τους κόπους χρόνων να ανασύρει στην επιφάνεια και τα ζητούμενα ψάρια.

Ο λαός, σε μια και μόνο στιγμή, μάζεψε, ξανά τα μπατζάκια! Ας έκανε και διαφορετικά! Θα πνιγότανε. Αμέσως έμαθε να ψαρεύει. Αψηφώντας το κρύο, την έλλειψη εργαλείων, βούτηξε μέσα στα λασπόνερα, ακολουθώντας τις προτροπές σας, και αγωνιζόταν η μάνα να σώσει το παιδί και το παιδί τη μάνα. Και ζήσαμε, πάλι, ανεπανάληπτες στιγμές. Σπίτια, αυτοκίνητα, γέφυρες, ποτάμια, μπάζα, ψηστιέρες, σερβιέτες, κουβέρτες, πήρανε όλα την κατηφόρα. Και όλη αυτή την αγωνία την πιάσανε τα κανάλια, όπως κάνουνε πάντα, και την έκαναν θέαμα. Με τα ελικόπτερα να τραβάνε, με τις ανταποκρίσεις να εναλλάσσονται, με τα κλάματα και τις κατάρες. Και φάνηκε όλο το παράνομο μπάζωμα της χώρας. Ολόκληρη η έλλειψη του κράτους. Η ληστεία. Αποκαλύφθηκε, σε όλο του το μεγαλείο, ο πράσινος σοσιαλισμός, που συνέχισε το μπλε όργιο του καπιταλισμού, που το κέρδος και οι κερδοσκόποι μαζί με τους ανθρώπους ρουφάνε και τη φύση.

Αλλά, κύριε πρωθυπουργέ, ποιος δεν κατάλαβε, στ' αλήθεια, και τον βαθύτερο υπαινιγμό σας! Δεν ήταν, τάχα, η παροιμία σας και μια απειλή για τον κύριο Κάβανο; Τι έλεγε, παρακαλώ, το γνωμικό σας; Πως για να φας ψάρι πρέπει, οπωσδήποτε, να βρέξεις και κώλο. Και τον αναγκάσατε τον άνθρωπο - αχ αυτή η αποφασιστικότητα, που σας διακρίνει - να φορέσει τη μεγάλη στολή του ψαρά και να βουτήξει στο διευρυμένο Αιγαίο. Να χωθεί βαθιά μέσα στις λάσπες, και αφού φτάσει στο βαθύτερο βάθος και καταθέσει στεφάνι στην υφαλοκρηπίδα μας, να αρχίσει τα παρακάλια. Και εσείς, ενδίδοντας, τάχα, στις ικεσίες του, θα κάνατε αναστολή στο "ενιαίο αμυντικό δόγμα". Οπως και έγινε! Μάλιστα, για να φανείτε πιο ενδοτικός παρακαλέσατε και την Κύπρο να αλλάξει μαγαζί. Να αφήσει τα φλερτ με την Ανατολή και ξανα-ψωνίζει από την Αμερική τα αμυντικά όπλα της. Τι κρυφά παιχνίδια, στ' αλήθεια, παίζονται;

Ομως, κύριε πρωθυπουργέ, έχω την εντύπωση, και μακάρι να κάνω λάθος, πως η πιο αυστηρή καμπάνα της κινέζικης παροιμίας, κυρίως, για μάς βάρεσε! Για μας τους "τεμπέληδες", που δουλιά ψάχνουμε και δουλιά δε βρίσκουμε, γιατί δουλιά φροντίσατε εσείς να μην υπάρχει. Για μας τους αδιόριστους. Τους απόφοιτους. Τους υποαπασχολούμενους... Για τους αγρότες, που πρέπει να αναζητήσουν αλλού την τύχη τους, αφού έχει αποφασιστεί να μην έχουν μέλλον σαν αγρότες. Για όλους εμάς, που θέλουμε να ζήσουμε και δεν μπορούμε πότε από την ανεργία και πότε από την ακρίβεια και πότε και από τα δύο μαζί, ήταν καθαρό το μήνυμα της παροιμίας σας. "Πρέπει, οπωσδήποτε, να μάθουμε να ψαρεύουμε, άμα θέλουμε να είμαστε χορτάτοι". Το είπατε καθαρά.

Είναι φανερό, λοιπόν, ακολουθώντας την κινέζικη παροιμία σας, για να επιβιώσουμε, θα πρέπει αδιαμαρτύρητα, να χωθούμε όλοι μέχρι το λαιμό μέσα σε αυτή την απέραντη "σοσιαλιστική" και "εκσυγχρονιστική" λαοθάλασσα. Και εκεί μέσα θα προσαρμοζόμαστε ανάλογα με τα κύματα. Ανάλογα με τις εντολές και με τις ανάγκες των Βρυξελλών. Ανάλογα με τη ζήτηση. Πότε θα γινόμαστε τενεκέδες ξεγάνωτοι και πότε τενεκέδες γανωμένοι. Σε μας, σύμφωνα με τις κινέζικες παροιμίες - και τις επιθυμίες σας - δε μας πέφτει λόγος τι δουλιά θα κάνουμε. Ετσι και αλλιώς, για σας και τους υπόλοιπους Κινέζους, οι άνθρωποι είναι απλώς υποζύγια. Γαϊδούρια στα ελληνικά. Και ποιος Κινέζος, παρακαλώ, ρωτάει τα γαϊδούρια; Κανένας! Γι' αυτό σας θαυμάζω, κύριε πρωθυπουργέ!


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ