"Η οικονομία βρίσκεται σε τέτοιο ευαίσθητο σημείο ισορροπίας, ώστε όλες οι μέχρι σήμερα προσπάθειες μπορεί να τιναχτούν στον αέρα, εάν χειριστούμε το θέμα των εισοδημάτων χωρίς υπευθυνότητα και με λαϊκισμούς. Αυτό θα είναι η χειρότερη υπηρεσία προς τους εργαζόμενους".

Μην ξεγελιέστε από το ενδιαφέρον που προκύπτει από την παραπάνω φράση για τους εργαζόμενους. Εχει διατυπωθεί από την οργάνωση - εκφραστή του ελληνικού κεφαλαίου, τον ΣΕΒ, αμέσως μετά το τέλος της δεύτερης συνάντησης για την ΕΓΣΣΕ. Σ' αυτήν, όπου εκφράστηκε ακόμα πιο θερμά η αδιαλλαξία των βιομηχάνων απέναντι στους εργαζόμενους, αλλά και η περιφρόνησή τους, μέσω της ειρωνείας, που διαπνέει τις τοποθετήσεις τους σαν κι αυτή.

Μα, ακόμα περισσότερο θα έπρεπε να αντιδράσουν κάποιοι συνδικαλιστές σ' αυτήν την πρόκληση, αυτήν την κοροϊδία. Κάποιοι συνδικαλιστές που δίνουν παραστάσεις "διπλωματικότητας" με συγκρατημένες δηλώσεις και "χαμηλούς τόνους", μετά από συναντήσεις σαν την προχτεσινή.

Ομως, αν οι βιομήχανοι διστάζουν να προσφέρουν τη ..."χειρότερη υπηρεσία προς τους εργαζόμενους", ποια πρέπει να είναι τα λόγια και τα έργα των συνδικαλιστών;