Η έκπληξη, ο σκεπτικισμός, η ανησυχία και η κατήφεια ήταν τα συναισθήματα με τα οποία αντιμετώπισε την εκλογή Σημίτη η ηγεσία του "ΣΥΝ". Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι οι ενδείξεις στην πρώτη ψηφοφορία έδιναν ελπίδες για την εκλογή του Α. Τσοχατζόπουλου, τον οποίο ο "ΣΥΝ" έβλεπε ως ιδανικό πρωθυπουργό. Ηταν κυρίως η κατάληψη της πρωθυπουργίας από τον Κ. Σημίτη, ο οποίος ήταν το τελευταίο πρόσωπο που θα ήθελε να δει ο "ΣΥΝ" στη θέση του πρωθυπουργού. Ηταν κοινό μυστικό άλλωστε πως ο Κ. Σημίτης αποτελούσε ανέκαθεν τον χειρότερο εφιάλτη της Κουμουνδούρου.Κι αυτό γιατί, η ηγεσία του "ΣΥΝ" γνωρίζει πως ο Κ. Σημίτης εκφράζει την ίδια ακριβώς πολιτική, εκφέροντας μάλιστα και παραπλήσιο πολιτικό λόγο, με τον "ΣΥΝ", άρα οι "διαφορές" του "ΣΥΝ" από τη νέα κυβέρνηση θα γίνουν πλέον περισσότερο δυσδιάκριτες. Το χειρότερο για την ηγετική ομάδα του "ΣΥΝ" είναι πως το ΠΑΣΟΚ με τον Κ. Σημίτη στο τιμόνι του ενδέχεται να διεμβάλει τον πολιτικό χώρο όπου κινείται ο "ΣΥΝ" και να τον αποψιλώσει και από ψηφοφόρους αλλά και από στελέχη.

Η ταραχή του "ΣΥΝ" από την εκλογή Σημίτη φάνηκε και από τις διαβουλεύσεις της αιφνιδιασμένης ηγεσίας του αμέσως μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος και από τις προσεκτικά διατυπωμένες δηλώσεις του Ν. Κωνσταντόπουλου.Ο πρόεδρος του "ΣΥΝ" ευχήθηκε επιτυχία στο νέο πρωθυπουργό και άφησε να εννοηθεί ότι μελετά τις αντιδράσεις απέναντι του, σημειώνοντας πως "θα κρίνουμε το νέο πρωθυπουργό και την κυβέρνηση του από την πολιτική τους". Ταυτόχρονα, ο Ν. Κωνσταντόπουλος εξέφρασε την ανάγκη "αυτόνομης δράσης" του κόμματός του, το οποίο "θα ασκήσει προγραμματική αντιπολίτευση στη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ". Τι άλλο του μένει να κάνει αν θέλει να περιχαρακώσει τις δυνάμεις του και να αποσοβήσει απώλειες στο άμεσο μέλλον;