Γράφει από τις Σέρρες η ΒΟΥΛΑ ΧΟΜΟΝΔΟΣΛΗ: Σκέπτομαι εκείνες τις γυναίκες, γιατί γυναίκα είμαι και εγώ, που είτε είναι εργαζόμενες είτε νοικοκυρές στο σπίτι τους, έχουν έναν τρόπο ζωής τόσο κλειστό, παραδοσιακό που δεν αφήνει καθόλου περιθώρια για άλλες δραστηριότητες.

Πώς θα αφυπνιστούν αυτές οι γυναίκες; Πώς θα πάψουν να αγωνιούν για το επόμενο επεισόδιο της "ΛΑΜΨΗΣ"; Πώς θα πάψουν να ενδιαφέρονται για ηλίθιες εκπομπές τύπου "ΤΣΑΟ", "ΡΟΥΛΑΣ" κλπ; Πώς θα στρέψουν την προσοχή τους στα πραγματικά τους προβλήματα και δε θα είναι απλοί θεατές των όσων γίνονται γύρω μας; Πώς θα δουν τη θέση που δικαιωματικά τους ανήκει και θα παλέψουν γι' αυτήν; Καυτά ερωτήματα, αλήθεια!

Τις απαντήσεις τις έχουν οι γυναικείες οργανώσεις. Το προοδευτικό Γυναικείο Κίνημα και κατά πρώτο λόγο το Κόμμα μας, που πρώτο αναγνώρισε τη γυναίκα σαν ισότιμο μέλος της κοινωνίας.

Σύμφωνα με έρευνα της ΟΓΕ μόνο το 5% των γυναικών ασχολείται με την πολιτική σοβαρά. Λιγοστές είναι οι γυναίκες που συμμετέχουν στα κέντρα λήψης αποφάσεων.

Η αστική τάξη θέλει τις γυναίκες περιθωριοποιημένες και μακριά από την πραγματική έννοια του πολιτισμού. Η μόνη επαφή μ' αυτόν, είναι η τηλεόραση με την υποκουλτούρα της.

Αγνοια για το ποιοτικό θέατρο, άγνοια για τα αριστουργήματα μεγάλων μουσουργών, συγγραφέων, ζωγράφων.

Παρ' όλα αυτά υπάρχουν γυναίκες που κατορθώνουν και βγαίνουν απ' την παθητικότητα. Χρειάζονται βοήθεια. Ιδεολογικό εξοπλισμό κάτω από την καθοδήγηση του Κόμματος. Το κόμμα ξέρει πολύ καλά, ότι χωρίς τις γυναίκες δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικά μαζικό κίνημα. Η πραγματική απελευθέρωση της γυναίκας είναι δυνατή μόνο στον κομμουνισμό.