Οσοι νομίζετε ότι έχουμε 1996, κάνετε λάθος. Αυτό βολεύει την κυβέρνηση. Διότι, όπως ένας χρόνος προστίθεται ...αφαιρώντας από τη ζωή μας, έτσι κι αυτή μπορεί να αφαιρεί από την τσέπη μας, προσθέτοντας πρωτοχρονιάτικες αυξήσεις σε λογαριασμούς, καταναλωτικά αγαθά, στο γιατρό και το φάρμακο, στην έμμεση και άμεση φορολογία, την (παρα)παιδεία των παιδιών μας, κ.ο.κ. Οπως, όμως, μας πληροφόρησαν τα καλά ιδιωτικά κανάλια, μάλλον, έχουμε 1995. Ισως και 1994. Φημολογείται και ότι, μόλις, μπήκε το 1993. Αυτό είπαν, κατ' αποκλειστικότητα ...στις γιορτινές εκπομπές τους, τα"μη αναχρονιστικά", τα "καλά ενημερωμένα", τα "πλουραλιστικά" και στο ποιο χρόνο έχουμε, ιδιωτικά μεγαλοκανάλια. Το "MEGA", μάλιστα, σημείωσε ρεκόρ. Κατάφερε το πρωτοφανές: Να διανύσουμε σε μια βδομάδα μόνο - από τα Χριστούγεννα μέχρι την Πρωτοχρονιά - δύο χρόνια (!). Σε χριστουγεννιάτικη εκπομπή του αποχαιρέτησε το ...1992, και σε πρωτοχρονιάτικη, μας συγκίνησε ευχόμενο - διά των προσκεκλημένων του: Ευτυχές το 1994 (!).

Δεν ήταν οφθαλμαπάτη όσα άκουσαν και είδαν εκατομμύρια τηλεθεατές, στα ιδιωτικά κανάλια. Δεν ήταν παραίσθηση των τηλεθεατών η επιστροφή στο παρελθόν. Ηταν - σ' όλο της το ετεροχρονισμένο, αναδρομικό, αναχρονιστικό μεγαλείο - η απάτη, που λέγεται ιδιωτική τηλεόραση. Ηταν η "λογική" της αρπαχτής. Της πιο ανέξοδης, κυνικής, και αχόρταγης "κονόμας". Του εξευτελισμού κάθε έννοιας - ακόμα και του χρόνου. Της λαθρεμπορίας - ακόμα και σε βάρος της έννοιας ψυχαγωγία. Της πειρατείας - ακόμα και σε βάρος της πνευματικής και καλλιτεχνικής εργασίας άλλων, συνήθως χαμηλομισθωτών. Της εντελώς απροκάλυπτης, πλέον, περιφρόνησης των τηλεθεατών. Της συνειδητής, αχαλίνωτης ασχημονίας των διαπλεκόμενων συμφερόντων, που θέλουν το λαό στον πάτο του καζανιού τους, για να τον αλέθουν κατά πώς τους γουστάρει και τους αποφέρει περισσότερο.

Με τις ευλογίες των κομμάτων που εναλλάσσονται στη διαχείριση του "κράτους" και "παρακράτους" του κεφαλαίου τους, θλιβεροί αντιγραφείς της μπερλουσκονικής τηλεοπτικής σαβούρας, αδίστακτοι ανταγωνιστές, αλλά και "αδελφά" κοράκια πάνω από το "σώμα" του λαού, οι καναλάρχες δεν αφήνουν τίποτα χωρίς να το ξεζουμίσουν. Ξεζούμισαν - και χριστουγεννιάτικα - ακόμα και την έσχατη "ψυχαγωγική" λεγόμενη αηδία, που κατά κόρον έχουν πράξει από τότε που παρανόμως έστησαν την τηλεοπτική ...μπίζνα τους. Ξανάστυψαν κι ό,τι πολυμεταχειρισμένο αγόρασαν με το κιλό, στη νόμιμη, αλλά και πειρατική αμερικανική, ευρωπαϊκή και ελληνική τηλεοπτική αγορά. Συναγωνίστηκαν στο ποιου το γιορταστικό πρόγραμμα θα κερδίσει και πιο πολλά από διαφημίσεις και με τις πιο πολλές επαναλήψεις σαχλοσίριαλ και με τις πιο πολυμεταχειρισμένες, ετεροχρονισμένες, της κακιάς ώρας εκπομπές. Εκπομπές ανεγκέφαλες, κακόγουστης "αισθητικής", παρακμιακής "ηθικής" και "χιούμορ" για κλάματα. Συνωμότησαν, σιωπηρά, πώς - όλοι - θα κλέψουν - και χριστουγεννιάτικα - τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα των καλλιτεχνών, που έτσι κι αλλιώς - παρανομώντας σχεδόν τρία χρόνια δεν αποδίδουν - ενώ διαρκώς μπλοκάρουν, με κόλπα και την κυβερνητικά ανοχή, τις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή συμβάσεων με τους εισπρακτικούς φορείς των δημιουργών και ερμηνευτών. Συμφώνησαν, πως εν αρχή δεν είναι το 1996. Εν αρχή είναι το συμφέρον τους. Και χάριν αυτού, πέταξαν τα τηλεοπτικά απόβλητά τους στο λαό.