«Ευλαβική» προσήλωση της πολιτείας στην επιλογή της να ενισχύει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και συνέχιση της αμέριστης βοήθειάς της στους επιχειρηματίες για ακόμη μεγαλύτερη αποκόμιση κερδών από την εμπορευματοποίησή του. Αυτό ήταν το ουσιαστικό αποτέλεσμα της συνάντησης που είχαν χτες ο υφυπουργός Πολιτισμού, αρμόδιος για θέματα Αθλητισμού, Γιώργος Φλωρίδης, με τους προέδρους και εκπροσώπους των ΠΑΕ Α' Εθνικής (έλειπε μόνο ο ιδιοκτήτης του Ιωνικού). Για ευνόητους λόγους το ύφος ή κάποια λόγια φαινομενικά έδειχναν πυγμή. Ομως ο Γιώργος Φλωρίδης στην πραγματικότητα είχε δύο στόχους.

Αφ' ενός, να εξωραΐσει τις κυβερνητικές ευθύνες και, αφ' ετέρου, να πετύχει «βήματα φτιασιδώματος» που θα βοηθήσουν να κρυφτεί το πραγματικό πρόσωπο του εκτρώματος που λέγεται επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Στο διά ταύτα: Η κυβέρνηση θα εξακολουθήσει την πολιτική του αθλητισμού για λίγους, αναγκάζοντας σε παθητικό ρόλο τους πολλούς. Η μάζα θ' αρκείται στο χειροκρότημα και το ρόλο του πελάτη. Αντίθετα, οι επιχειρηματίες και τα συμφέροντά τους θα συνεχίσουν να ευδοκιμούν.

«Ολοι μας είμαστε στην ίδια πλευρά, δηλαδή με την πλευρά του ελληνικού ποδοσφαίρου» ήταν η φράση κλισέ του υφυπουργού. Ποιανού όμως ποδοσφαίρου; Του ερασιτεχνικού που μαραζώνει ή του άλλου. Του επαγγελματικού με την αναξιοπιστία, τη βία, το παρασκήνιο και το χορό των αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων που με γεωμετρική πρόοδο γιγαντώνονται; Οι τοποθετήσεις αποτελούν απάντηση. Για μια ακόμα φορά οι παράγοντες επιχειρηματίες θέλουν ρύθμιση - χάρισμα των χρεών, ποσοστό από το «Στοίχημα», να τους φτιάξει η πολιτεία τα γήπεδα, προστασία των σχετικών δικαιωμάτων που προκύπτουν από τα σήματα και σύμβολα, είσοδο στο χρηματιστήριο και άλλα... Δηλαδή, περισσότερα κέρδη. Οσο για την περιβόητη αξιοπιστία; Γενικές τοποθετήσεις του στιλ «μου είπαν, άκουσα, φημολογείται κλπ.». Κανείς δεν ξέρει τίποτα. Τελικά, μάλλον φταίει ο... Χατζηπετρής.

Και η στάση του κυρίου Φλωρίδη; «Το ζήτημα αφορά αποκλειστικά τους συμμετέχοντες στο πρωτάθλημα. Αρα είναι στα χέρια τους ν' αντιμετωπιστεί. Να γνωρίζουμε όλοι μας ποιος είναι υπεύθυνος για το συγκεκριμένο και πού θα πρέπει ν' αποδίδονται οι ευθύνες». Σε απλά ελληνικά, μακριά από μένα. Ας θυμηθούμε όμως τι λέει το Σύνταγμα, που ορκίστηκε να υπηρετεί, στο άρθρο 16 παράγραφος 9: «Ο αθλητισμός τελεί υπό την προστασία και την ανώτατη εποπτεία του Κράτους».... Δεν αναφέρει πουθενά ότι το καθήκον της πολιτείας απέναντι κυρίως στη νεολαία είναι να υποδύεται το ρόλο του «Ποντίου Πιλάτου».

Ούτε πως απλώς λειτουργεί ως διαχειριστής - ισορροπιστής στα διάφορα συμφέροντα. «Συζήτηση για το "Στοίχημα" προϋποθέτει αναγνώριση του αποκλειστικού δικαιώματος του Κράτους να το διαχειρίζεται. Διαφορετικά δεν υπάρχει θέμα συζήτησης», υποστήριξε. Δηλαδή, το πρόβλημα είναι μόνο η αναγνώριση; Γιατί βεβαίως το θέμα είναι και ποιος καρπώνεται από το στοίχημα. Αλλά αυτός δεν είναι ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός ούτε ο ερασιτεχνικός. Ο κύριος Φλωρίδης, αναφερόμενος στη βία, υποσχέθηκε να πληρώσει την τοποθέτηση κυκλώματος παρακολούθησης στα γήπεδα. Λες και αυτό είναι το πρόβλημα και όχι η κοινωνική πραγματικότητα, αλλά και η πραγματικότητα του επιχειρηματικού κόσμου του ποδοσφαίρου που τη διαμορφώνουν και την αναπαράγουν. Αύριο λοιπόν οι ιδιοκτήτες, π.χ., των σούπερ μάρκετ θα ζητήσουν το ίδιο από το υπουργείο Εμπορίου. Και ο ελληνικός λαός θα πληρώνει... Επίσης, ο υφυπουργός υποσχέθηκε εφαρμογή των νόμων (πολυϊδιοκτησία, οργανωμένους κλπ.). Αυτό βεβαίως δεν απαντά ουσιαστικά στο πρόβλημα, αφού το ποδόσφαιρο είναι καπιταλιστική επιχείρηση. Αλλά έστω και αυτό το μέτρο θα υπάρξει, γιατί άραγε δεν έχει ήδη γίνει ως τώρα; Επίσης, θα εφαρμοστούν όλοι οι νόμοι; Υπάρχει, π.χ., κάποιος που απαγορεύει την ενίσχυση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου... 'Η είναι αυτό που απλώς λέει ο λαός μας «όλα γίνονται για τα μάτια του κόσμου»;