Τεράστιο ενδιαφέρον έχει προκαλέσει στα ΜΜΕ το ζήτημα της υγείας του Φιντέλ Κάστρο. Και βέβαια το θέμα αυτό δεν προκαλεί εντύπωση, αφού πρόκειται για ένα μεγάλο ηγέτη επαναστάτη κομμουνιστή και μια χώρα, την Κούβα, που για 47 χρόνια τώρα έχει μπει «καρφί στο μάτι» του ιμπεριαλισμού. Μόνο που το ενδιαφέρον των περισσότερων διεθνών ΜΜΕ, που τα ακολουθούν και τα δικά μας αστικά Μέσα, έχει άλλη στόχευση. Δεν προέρχεται απο την ευαισθησία τους για αυτή καθεαυτή την υγεία του. Αλλού είναι το ενδιαφέρον τους. Ετσι αναπαράγουν τα σενάρια περί «μεταπολίτευσης» και «τέλους εποχής» και προσπαθούν να καλλιεργήσουν κλίμα για τη λεγόμενη «μετάβαση στη δημοκρατία», δηλαδή την ανατροπή του σοσιαλισμού και το πισωγύρισμα στον καπιταλισμό, σιγοντάροντας τα αμερικανικά επεμβατικά σχέδια. Φυσικά το παιχνίδι χειραγώγησης που τελικά συγκλίνει στα περί «ανάγκης τερματισμού της δικτατορίας» περιλαμβάνει πολλά και ευφάνταστα.

Την καλύτερη απάντηση σε όλους τους επίδοξους νεκροθάφτες του Φιντέλ και οραματιστές του πισωγυρίσματος της Κούβας στο σάπιο καπιταλισμό της φτώχειας και της εκμετάλλευσης (γιατί αυτός είναι ο κύριος στόχος), τη δίνει ο ηρωικός κουβανικός λαός που με τη στάση του, υπερασπιζόμενος την επιλογή του να οικοδομεί στις πιο αντίξοες συνθήκες τη δική του κοινωνία, χωρίς «αφεντικά και δούλους», αποδεικνύει ότι ξέρει, ενωμένος, στηρίζοντας και στηριζόμενος στη δική του εξουσία και την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος και των άλλων λαϊκών οργάνων, να αγωνίζεται, να οργανώνεται και να νικά. Ξέρει ακόμη πως μαζί του είναι οι λαοί του κόσμου, οι προοδευτικοί άνθρωποι που στέκονται αλληλέγγυοι στις αξίες και τα ιδανικά που εκφράζει το δικαίωμα κάθε λαού να αποφασίζει ο ίδιος την τύχη του.