Προτάσεις για «τοπικά συμβούλια πρόληψης εγκληματικότητας» (χαφιέδικοι μηχανισμοί) και στη νομαρχία, «συμμετοχική δημοκρατία», «χρηστή διαχείριση», μπόλικο «όραμα για το μέλλον» και εκλογές χωρίς πολιτικό χαρακτήρα.

Δικαιολογημένα μπορεί να μην είναι ευδιάκριτο ποιος εξέφρασε τις παραπάνω θέσεις. Αλλωστε, όλα αυτά θα μπορούσαν να εκφράζουν απόλυτα και να συμπεριλαμβάνονται σε προεκλογικά προγράμματα συνδυασμών που πρόσκεινται σε ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ. Ομως, όλα όσα προαναφέραμε αποτελούν μερικά από όσα ειπώθηκαν χτες κατά τη διάρκεια της παρουσίασης της διακήρυξης της νομαρχιακής παράταξης του ΣΥΝ «Ενεργοί Πολίτες». Κάπως έτσι, λοιπόν, περιέγραψαν το «όραμά» τους ο επικεφαλής της παράταξης, Γιάννης Πανούσης και οι υποψήφιοι νομάρχες σε Αθήνα και Πειραιά, Σπύρος Λυκούδης και Εύη Καρακώστα.

Ο Γ. Πανούσης πρότεινε μια υπερνομαρχία «ως τρίτο - συντονιστικό βαθμό Αυτοδιοίκησης με κύριες αρμοδιότητες» την «ασφάλεια πολιτών, το περιβάλλον και την κοινωνική πολιτική». Και τι εννοούν ασφάλεια οι «Ενεργοί πολίτες»; Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ο Γ. Πανούσης εξήγησε ότι εννοεί τη σύσταση τοπικών συμβουλίων πρόληψης εγκληματικότητας με τη συμμετοχή και των πολιτών! Στην ουσία πρότεινε να δημιουργηθούν, και στη νομαρχία, οι γνωστοί χαφιέδικοι μηχανισμοί που είχε θεσμοθετήσει το ΠΑΣΟΚ και εφαρμόζει η ΝΔ στους δήμους. Στο δήμο Αθήνας λειτουργούν οι μηχανισμοί αυτοί και μάλιστα συμμετέχουν εκπρόσωποι όλων των παρατάξεων (και η παράταξη που στηρίζει ο ΣΥΝ). Μοναδική εξαίρεση η «Συμπαράταξη για την Αθήνα».

Εκτός αυτού, στην αρμοδιότητα περί ασφάλειας αναφέρθηκε και σε θέματα πρόληψης στο θέμα των ναρκωτικών, της βίας ενάντια στις γυναίκες και στην ασφάλεια των παιδιών που πηγαίνουν και έρχονται από τα σχολεία, χωρίς όμως να εξηγήσει τι ακριβώς εννοεί. Τα παραπάνω «διάνθισε» με φράσεις περί κοινωνικής ασφάλειας του πολίτη ως ατομικό δικαίωμα και τη... σημείωση πως πολλές φορές η ασφάλεια τίθεται σε αντιπαράθεση με τα δικαιώματα.

Ο Γ. Πανούσης τόνισε, δείχνοντας την αντίληψη των «Ενεργών Πολιτών» για τις προσεχείς εκλογές. «Δεν αναμετρώνται τα κόμματα». Αναρωτήθηκε μάλιστα «τι νόημα έχει ένας πράσινος ή ένας γαλάζιος χάρτης παραπάνω» αν οι πολίτες δεν είναι ευτυχισμένοι. Στις εκλογές αυτές, υποστήριξε «κρίνεται η ποιότητα της ζωής μας και της δημοκρατικής συμμετοχής και όχι η δύναμη των κομμάτων».

Λες και δεν εκφράζουν οι εκλεγμένοι την πολιτική των κομμάτων ή άλλων συμφερόντων που τους... στηρίζουν! Και σαν να μην παίζει η Τοπική Αυτοδιοίκηση το δικό της μεγάλο αντιλαϊκό ρόλο σε μια σειρά ζητήματα όπως: η ιδιωτικοποίηση και η εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Κοινωνικής Πρόνοιας, της Παιδείας, η επιβολή νέων φόρων στους εργαζόμενους, τα αμέτρητα υπέρογκα χαράτσια για τη συμμετοχή σε πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες, η καταστροφή ελεύθερων χώρων κ.ά. Σε αυτή την κατεύθυνση, λοιπόν, είπε πως οι «Ενεργοί πολίτες δεν επιθυμούν «να ακυρώνουν το έργο κανενός» αφού, όπως πρόσθεσε, κανείς δεν κατέχει την απόλυτη αλήθεια.

Ο Γ. Πανούσης υποστήριξε ακόμα πως οι «Ενεργοί Πολίτες» φιλοδοξούν οι απόψεις αυτές να ακουστούν και όχι μόνο μέχρι τον Οκτώβρη αλλά και μετά. Μέχρι εδώ τα πράγματα είναι γενικόλογα. Μετά όμως μας εξηγεί. Οταν ο Σ. Λυκούδης έλεγε πως δεν αρνούνται τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού της νομαρχίας που έγιναν, αλλά αυτά δεν είναι προσπάθεια της μαχόμενης Αυτοδιοίκησης, ο Γ. Πανούσης έσπευσε να προσθέσει: Δεν είναι αυτό, άλλωστε, συμμετοχική δημοκρατία. Ορος που είναι γνωστό πού παραπέμπει...