Εβδομάδα αγωνιστικής δράσης και προετοιμασίας για το μεγάλο συλλαλητήριο που οργανώνει το ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη, την Πέμπτη στις 7.30 το απόγευμα στο Αγαλμα του Βενιζέλου, ήταν η προηγούμενη εβδομάδα για τις ταξικές δυνάμεις. Την Τρίτη 6 Ιούνη, εργαζόμενοι από διάφορους κλάδους είπαν ΟΧΙ στον «κοινωνικό διάλογο» για το Ασφαλιστικό και έστειλαν ξεκάθαρο μήνυμα αντίστασης στις απαιτήσεις των βιομηχάνων για αποκαθήλωση και των τελευταίων κατακτήσεων που απέμειναν στην εργατική τάξη. Πραγματοποίησαν συμβολική κατάληψη στο κτίριο της εργοδοσίας στη Θεσσαλονίκη όπου στεγάζονται ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων και ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων Βόρειας Ελλάδας, που διά στόματος του προέδρου του Γ. Μυλωνά, απαιτεί κατάργηση των ΣΣΕ και επέκταση των διμερών διαπραγματεύσεων, γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, κατάργηση ασφαλιστικών εισφορών κλπ.

ΑμΕΑ και εργαζόμενοι της Θεσσαλονίκης απαίτησαν τη δημιουργία όλων των αναγκαίων υποδομών για τη φροντίδα και την αποκατάσταση των αναπήρων, με μαχητική συγκέντρωση που πραγματοποίησαν το απόγευμα της Πέμπτης έξω από το 5ώροφο κτίριο που προορίζεται να στεγάσει το Δημόσιο Κέντρο Αποκατάστασης (Παραπληγικών κ.ά.) και επί 20 χρόνια παραμένει γιαπί. Παράλληλα πραγματοποιήθηκαν συσκέψεις με εργαζόμενες γυναίκες, αλλά και με καπνεργάτριες που αυτή την περίοδο βιώνουν με μεγάλη οξύτητα το πρόβλημα της ανεργίας, της απλήρωτης εργασίας, της επίθεσης στο δικαίωμα στην ασφάλιση και τη σύνταξη. Με πρωτοβουλία του «Παγκαπνεργατικού» Συνδικάτου, την Τρίτη 13 Ιούνη διοργανώνεται συγκέντρωση και πορεία προς το ΥΜΑΘ προκειμένου να καταθέσουν το συνολικό πλαίσιο διεκδικήσεων για την προστασία των ανέργων από τα κλειστά καπνομάγαζα και το Ασφαλιστικό - Συνταξιοδοτικό του κλάδου.

Οπως αναδείχτηκε στη σύσκεψη, η ανεργία στον κλάδο ξεπερνά το 40%. Αλλά και όσοι καπνεργάτες καταφέρνουν να δουλέψουν, μετά βίας εξασφαλίζουν 80 - 100 μεροκάματα και αυτά με την εργοδοσία ασύδοτη, να καταστρατηγεί κάθε εργατική κατάκτηση. Ενδεικτικά αναφέρθηκε η περίπτωση του καπνοβιομηχάνου Μιχαηλίδη, που αυτή την περίοδο στο εργοστάσιό του στο Πολύκαστρο αναγκάζει τους εργάτες να δουλεύουν 48 ώρες την εβδομάδα αντί για 40, χωρίς να πληρώνονται υπερωρίες, τους κρατά στη δουλιά ακόμη κι όταν τα μηχανήματα είναι χαλασμένα, όμως δεν τους πληρώνει για τις αντίστοιχες ώρες. Ο ίδιος, χρωστά στους καπνεργάτες που απασχόλησε πέρσι στο εργοστάσιό του στη Σίνδο, αναδρομικά, τριετίες και μέρος από το Δώρο του Πάσχα και των Χριστουγέννων για το 2005.