Για τη Νιγηρία, όπως και για πολλές άλλες πετρελαιοπαραγωγές χώρες, ο «μαύρος χρυσός» είναι μια πραγματική κατάρα. Ο πολυετής εμφύλιος πόλεμος αντανακλά σε μεγάλο βαθμό τους ανταγωνισμούς μεταξύ των πολυεθνικών του πετρελαίου, αλλά και μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κρατών, που θέλουν υπό τον έλεγχό τους την όγδοη σε παραγωγή και εξαγωγή πετρελαίου χώρα του κόσμου.

Η Νιγηρία, με πληθυσμό 130 εκατομμυρίων, σπαράσσεται εδώ και δεκαετίες από έναν εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος εμφανίζεται να έχει θρησκευτικό χαρακτήρα, αλλά επί της ουσίας αφορά στον έλεγχο των πετρελαιοπηγών, που είναι συγκεντρωμένες στο νότιο τμήμα.

Το τελευταίο διάστημα, εντάθηκε η ένοπλη δραστηριότητα του «Κινήματος για τη Χειραφέτηση του Δέλτα του Νίγηρα», τα μέλη του οποίου πραγματοποιούν σαμποτάζ στις εγκαταστάσεις των πετρελαϊκών εταιριών και ζητούν για λογαριασμό του τοπικού πληθυσμού ένα μέρος των κερδών.

Φυσικά, πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις παίζουν (και εδώ) οι ΗΠΑ, που βλέπουν τα κοιτάσματα της Νιγηρίας ως τη σημαντικότερη εναλλακτική πηγή για τις ανάγκες τους σε πετρέλαιο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Νιγηρία υπό κανονικές συνθήκες εξάγει 1.800.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα. Εξαιτίας, όμως, των συγκρούσεων, η παραγωγή - εξαγωγή έχει περιοριστεί κατά 450.000 βαρέλια, σε 1.350.000 βαρέλια την ημέρα.

Η ούτως ή άλλως εύθραυστη ισορροπία στη Νιγηρία απειλείται και από τις συγκρούσεις, ενόψει των προεδρικών εκλογών στη χώρα. Από την άποψη αυτή, έχει ιδιαίτερη σημασία η πρόσφατη δήλωση του Νίκολας Νεγκροπόντε, του προϊσταμένου όλων των υπηρεσιών ασφαλείας των ΗΠΑ, ο οποίος, μεταξύ των άλλων, προέβλεψε ακόμη και κίνδυνο πραξικοπήματος, με αποτέλεσμα να προκληθεί «γενικότερος σάλος με αποσχίσεις ομόσπονδων κρατιδίων της Νιγηρίας, με κύματα προσφύγων και αποσταθεροποίηση ολόκληρης της δυτικής Αφρικής». Πρόβλεψη ή ευχή;