Να θυμίσουμε ότι το έργο αυτό είχε εμφανιστεί ως η Β' ενδιάμεση φάση, που ήταν απαραίτητη για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ στην τελική Γ' φάση, προβλεπόταν η υπογειοποίηση των γραμμών.

Η κατάργηση της Β' φάσης και η προώθηση της τελικής λύσης με υπογειοποίηση όλων των γραμμών, δύο χρόνια μετά, θα ήταν η αυτονόητη εξέλιξη του έργου.

Οχι όμως και για τον ΟΣΕ, που προωθεί την επίγεια κατασκευή, μέχρι (περίπου) το 2013 (οπότε θα γίνει η Γ' φάση της υπογειοποίησης των γραμμών) διεκδικώντας παγκόσμια πρωτοτυπία, κατασκευής μεγάλου έργου με χρονικό ορίζοντα 4-5 χρόνων!!! Αυτά λένε στην ΜΠΕ! Βέβαια, ο κόσμος των δυτικών συνοικιών που θα υποστεί τις άμεσες συνέπειες, αλλά και κάθε εχέφρων άνθρωπος, δεν είναι δυνατόν να τους πιστέψει, καθώς είναι βέβαιο πως αν αυτή πραγματοποιηθεί, δεν πρόκειται να επανέλθουν. Οι συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης θα είναι ιδιαίτερα δυσάρεστες όχι μόνο για τους αποκλεισμένους πέραν του τείχους των γραμμών, αλλά και για το κυκλοφοριακό πρόβλημα που θα οξυνθεί και από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος που θα επέλθει στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας τόσο από αυτό, όσο και από την καταστροφή δεκάδων στρεμμάτων οργανωμένου πράσινου, (σε δεντροστοιχίες, γραμμικά πάρκα, άλση και χώρους αθλοπαιδιών για τα οποία η ανάγκη αντικατάστασης απλά επισημαίνεται).

Για την επίτευξη αυτού του στόχου:

1. Οι γραμμές επεκτείνονται κατά τουλάχιστον δύο μέτρα σε βάρος της Λεωφόρου Κωνσταντινουπόλεως, με αντίστοιχη προσέγγιση στις οικοδομικές γραμμές.

2. Καταργούνται όλες οι ισόπεδες οδικές διασταυρώσεις με τις γραμμές, (Μαρωνείας, Σεπολίων, Αγίου Μελετίου, Σιώκου) και στα «μουλωχτά» καταργείται και η οδός Σιδηροδρόμων από την οποία σήμερα διέρχεται λεωφορειακή γραμμή που εξυπηρετεί την περιοχή Κολωνού κ.ά. Η οδός Σιδηροδρόμων, χωρίς τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου, εντάσσεται στο χώρο του Σιδηροδρομικού Σταθμού Αθήνας (ΣΣΑ)!

3. Αντί αυτών, προτείνονται δύο ανισόπεδοι ατραποί, σε επέκταση των οδών Καπανέως και Ξανθίππης που είναι αδύνατον να παραλάβουν τον κυκλοφοριακό φόρτο για τον οποίο τις προορίζουν. Συνέπεια αυτού θα είναι μποτιλιάρισμα, κορναρίσματα, καυσαέρια σε ήσυχη έως σήμερα περιοχή κατοικίας. Μια τρίτη ανισόπεδη, προτείνεται (σε απόσταση 1.700 μέτρων!) σε επέκταση της οδού Στρατηγού Καλλάρη προς τη Λεωφ. Κηφισού και είναι αυτή, για την οποία οι κάτοικοι της περιοχής πρέπει να στερηθούν ένα εξαίρετο πάρκο, ένα γήπεδο μπάσκετ κι ένα κέντρο Νεότητας. Ενώ και η ίδια η ΜΠΕ δέχεται ότι οι επιπτώσεις αυτής της ανισόπεδης θα φθάνουν, πέραν της οδού Αχαρνών.

4. Προφανώς, η υπογειοποίηση των οδικών αυτών διελεύσεων θα δημιουργήσει αρνητικό παράγοντα για τη μελλοντική υπογειοποίηση των γραμμών.

Παρ' όλα αυτά, η ΜΠΕ καταλήγει και σε διάφορα αδιέξοδα, που ενώ θα έπρεπε να οδηγήσουν σε εισήγηση για την κατάργηση αυτής της Β' φάσης, την υπερασπίζεται ως ...φωνή του Κυρίου (και εργοδότη της!).

Για παράδειγμα, αδιέξοδο πρέπει να θεωρείται η διατήρηση ισόπεδης διάβασης με φανάρι στην Ιερά Οδό.

Τέλος, αδιέξοδο που όφειλε να καταστήσει απαγορευτική την, έστω και για όποιον το πιστεύει, προσωρινή αυτή φάση, είναι η συστηματική και χωρίς αντικατάσταση καταστροφή του πράσινου, που έως σήμερα με διάφορους σχηματισμούς περιβάλλει τις γραμμές.

Ενώ το άκρως επιστημονικό επιχείρημα κατά της υπογειοποίησης, ότι θα χρειαστεί συντονισμός με την ΕΥΔΑΠ και το ΥΠΕΧΩΔΕ και ότι θα απαιτηθούν αντιπλημμυρικά έργα που δεν είναι προγραμματισμένα και ώριμα για υλοποίηση μόνο αγανάκτηση μπορεί να προκαλέσει (ΜΠΕ, σελ. 3-8). Γι' αυτή την έλλειψη συντονισμού, πλημμυρίζει η παραλιακή με την πρώτη βροχή...

Την προσωρινή αναστολή των εργασιών που έχει αποφασίσει το αρμόδιο τμήμα του ΣτΕ, πρέπει να ακολουθήσει απόφαση για απόρριψη της ΜΠΕ και η οριστική ματαίωση της Β' φάσης. Μόνο η υπογειοποίηση των γραμμών θα αναβαθμίσει πραγματικά ολόκληρη την περιοχή της πρωτεύουσας.