«Παρότι κάποιοι θα θεωρούσαν ότι αυτός ο 77ος κύκλος είναι για μένα ένα τέρμα, οι συγκυρίες τον κάνουν να είναι μια αρχή», είπε ο Μ. Θεοδωράκης, τονίζοντας ότι «υπάρχουν δύο Ελλάδες, αυτή που φαίνεται και αυτή που δε φαίνεται». Ο συνθέτης μίλησε για τα λαϊκά του τραγούδια, όπως και των Ξαρχάκου, Λοΐζου, Μαρκόπουλου, Λεοντή, που παρότι «έπαιξαν κοινωνικό ρόλο και τα τραγουδούσε όλος ο κόσμος, σήμερα η πλούσια, νεόπλουτη Ελλάδα τα έχει καταργήσει». «Αυτούς που αγάπησαν, πίστεψαν, πορεύτηκαν με τα τραγούδια μας, δε θα τους δείτε να χορεύουν στην ΤV ζεϊμπέκικα και να τα ξεφτιλίζουν» είπε, υπογραμμίζοντας ότι «όλοι μοιάζουν σα να κυλάνε σε μια πλαγιά με μαρμελάδα προς την άβυσσο». Μιλώντας για «ερημιά στην κοινωνική - πνευματική ζωή», επισήμανε πως «σήμερα δοξάζεται η βιομηχανοποίηση της ανευθυνότητας».

Δημιουργοί και ερμηνευτές καυτηρίασαν τις επιλογές των πολυεθνικών δισκογραφικών εταιριών, ενώ ο Μ. Θεοδωράκης θυμήθηκε τα λόγια του Κίσινγκερ: «Για να υποτάξουμε τον ελληνικό λαό πρέπει να χτυπήσουμε την πολιτιστική του ταυτότητα».