Πολύ συχνά ακούμε από εκπροσώπους των Ελλήνων εργοδοτών, από τραπεζίτες, αλλά και από αστούς πολιτικούς ότι οι Ελληνες εργαζόμενοι δουλεύουν λίγο και αμείβονται πολύ. Φυσικά, πίσω από τέτοιες τοποθετήσεις, υπάρχει πάντα ο σχεδιασμός μέτρων είτε για τη διεύρυνση του ωραρίου εργασίας, είτε για το «πάγωμα» (ουσιαστικά, μείωση) των μισθών.

Τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) έρχονται να καταρρίψουν αυτές τις απόψεις, αφού οι Ελληνες εργαζόμενοι δουλεύουν πολύ περισσότερο από τους συναδέλφους τους στις ΗΠΑ, ή τη Βρετανία, χώρες που χαρακτηρίζονται πρότυπα ως προς τις εργασιακές σχέσεις.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΔΟΕ, το 2005, ο Ελληνας εργαζόμενος εργάστηκε 1.925 ώρες στη διάρκεια της χρονιάς. Δηλαδή, κατά 101 ώρες περισσότερο από τον Αμερικανό εργαζόμενο, ο οποίος εργάστηκε 1.824 ώρες. Επίσης, ο Βρετανός εργαζόμενος δούλεψε κατά 256 ώρες λιγότερο, χρόνος που αντιστοιχεί σε 32 εργάσιμες μέρες!

Ομως, από τα στοιχεία της ΔΟΕ, καταρρίπτεται και ένας άλλος μύθος, ότι η «παγκοσμιοποίηση» και η «απελευθέρωση των αγορών», οι λεγόμενες «διαρθρωτικές αλλαγές», οδηγούν σε αύξηση της απασχόλησης.

Συγκεκριμένα, η μελέτη της ΔΟΕ διαπιστώνει ότι μεταξύ 1999 και 2003 (περίοδος που χαρακτηρίζεται από την ένταση στην εφαρμογή των «μεταρρυθμίσεων» στην αγορά εργασίας), για κάθε αύξηση του παγκόσμιου ΑΕΠ κατά 1%, η συνολική απασχόληση στον πλανήτη αυξήθηκε μόλις κατά 0,30%, έναντι αντίστοιχης αύξησης 0,38% στην περίοδο 1995-1999.

Τα παραπάνω στοιχεία δε δικαιώνουν, βεβαίως, τις επιλογές της ΔΟΕ, η οποία ως οργανισμός έχει υιοθετήσει τις «αρχές» της «ανταγωνιστικότητας» και των αντεργατικών μεταρρυθμίσεων.