Συγκινητική η προχτεσινή «Αυγή»: «Η Ευρωβουλή, παραβιάζοντας τη δημοκρατική παράδοσή της, ψήφισε υπέρ των μέτρων γενικευμένης παρακολούθησης», σημείωνε στην πρώτη σελίδα της, με αφορμή το φακέλωμα των επικοινωνιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

*

Αλλά ποια είναι αυτή η χαμένη «δημοκρατική παράδοση» για την οποία μιλάει η εφημερίδα; Πότε ακριβώς χάθηκε; Και, κυρίως, πότε ακριβώς υπήρξε;

Η τακτική ορισμένων να προσπαθούν να αθωώσουν την ΕΕ δημιουργώντας αυταπάτες για το ρόλο οργάνων, όπως η Ευρωβουλή, τους εκθέτει όχι μόνο όσον αφορά στις πολιτικές τους επιλογές, αλλά και όσον αφορά στην επιλεκτικότητα της μνήμης τους.

Προσπαθούν να δικαιολογήσουν την ευρωενωσίτικη στράτευσή τους, αναζητώντας σωσίβιο στις δήθεν «δημοκρατικές παραδόσεις» της Ευρωβουλής. Ατυχώς για τις ιδεοληψίες τους, και ατυχέστερα για τους ευρωπαϊκούς λαούς, η Ευρωβουλή ως όργανο, όπου αντανακλάται ο πολιτικός συσχετισμός δύναμης μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, αποτελεί συνιστώσα ολόκληρου του ευρωενωσιακού οικοδομήματος. Συνιστά πλευρά στο ενιαίο και αδιαίρετο άντρο του αιμοσταγούς ιμπεριαλισμού των πολυεθνικών της Ευρώπης!

*

Μήπως να φρεσκάρουμε τη μνήμη τους; Ας πάμε εδώ δίπλα, στη Γιουγκοσλαβία. Ας αναζητήσουν στο αρχείο τους εκείνο το κατάπτυστο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, που εκδόθηκε στις 15/4/99. Είναι ίσως ό,τι πιο βάρβαρο, ό,τι πιο απάνθρωπο, ό,τι πιο ενοχοποιητικό στοιχείο μπορεί να υπάρξει για το γεγονός ότι ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, με όλα της τα όργανα, πρωτοστατούντος του Ευρωκοινοβουλίου, λειτούργησαν, τότε, στην επιδρομή κατά της Γιουγκοσλαβίας, και συνεχίζουν να λειτουργούν, ως συγκοινωνούντα δοχεία μεταξύ δολοφόνων και τρομοκρατών.

*

Σε εκείνο το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου (τους θυμίζουμε) το όργανο με τη «δημοκρατική παράδοση»:

α) Συμπαρατασσόταν ολόθερμα με το ΝΑΤΟ και χαρακτήριζε «αναπόφευκτη την απόφαση του ΝΑΤΟ να ξεκινήσει την επιχείρηση Συμμαχική Δύναμη κατά στρατιωτικών στόχων στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας»!

β) Κάλυπτε το ειδεχθές έγκλημα της εκ προμελέτης εκτέλεσης αθώων αμάχων, συμμετέχοντας στη ΝΑΤΟική υποκρισία περί «λαθών» και αναφέροντας ότι «παρά τις προσπάθειες του ΝΑΤΟ να περιορίσει τις απώλειες από τον άμαχο πληθυσμό, οι αεροπορικές επιδρομές... έχουν επίσης προκαλέσει ορισμένα θύματα μεταξύ του άμαχου πληθυσμού»!

γ) Συνηγορούσε στην παραβίαση από το ΝΑΤΟ των αρχών του ΟΗΕ και στον παραγκωνισμό του Συμβουλίου Ασφαλείας, περιοριζόμενο να εκφράσει τη ...λύπη του γιατί «τα Ηνωμένα Εθνη και το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν μπόρεσαν πλήρως» (!) να ταυτιστούν με τις ΝΑΤΟικές θέσεις, επιρρίπτοντας μάλιστα ευθύνες (!) σε «δύο μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας (σ.σ.: Κίνα, Ρωσία) που παρεμπόδισαν το ΣΑ να υποστηρίξει το κύρος του ΟΗΕ και να εφαρμόσει τις αποφάσεις του»!

δ) Εθετε τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα υπό την εποπτεία των ιμπεριαλιστών με το πρόσχημα της προστασίας των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και κουρέλιαζε τις βασικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου, υποστηρίζοντας ανοιχτά ότι «η ενίσχυση των διεθνών κανόνων για τα δικαιώματα του ανθρώπου πρέπει να έχει προβάδισμα έναντι της εθνικής κυριαρχίας των κρατών»!

ε) Διακήρυσσε τη σύμπραξή του με την ανοιχτή στρατιωτική δικτατορία του ΝΑΤΟ, περιλαμβάνοντας στο ψήφισμά του και «συστάσεις» απροκάλυπτης επέμβασης στα εσωτερικά ανεξάρτητων και κυρίαρχων κρατών και ζητώντας «την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου στη Γιουγκοσλαβία», κατά τα πρότυπα της ΕΕ και του ευρωατλαντισμού!

στ) Ηταν, τέλος, σε κείνο το ψήφισμά του, που το Ευρωκοινοβούλιο προηγήθηκε ακόμα και του ΝΑΤΟ, προηγήθηκε ακόμα και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ζητώντας την προσαγωγή των ηγετών της Γιουγκοσλαβίας ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου... Μετά, όπως όλοι γνωρίζουν, ήρθε η απαγωγή του Μιλόσεβιτς.

*

Τέτοια «δημοκρατική παράδοση»...