Γ. Τρανταλίδης, δικηγόρος. Ο παγκοσμίως γνωστός θεατρικός συγγραφέας Χάρολντ Πίντερ εκφώνησε έναν πύρινο και αιχμηρό λόγο, κατά την τελετή της απονομής του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας. Η διάλεξή του ήταν καταπέλτης της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και της Αγγλίας. Είπε, χαρακτηριστικά: «Οι ΗΠΑ στήριξαν δικτατορίες σ' όλο τον κόσμο και δε δίνουν δεκάρα για τον ΟΗΕ και το διεθνές δίκαιο». «Εχουν το δικό τους μικρό αρνάκι να χοροπηδάει ξοπίσω τους δεμένο σ' ένα λουρί: Την παθητική και υποτελή Μ. Βρετανία». Και διερωτάται: «Πόσους ανθρώπους πρέπει να σκοτώσεις προτού αποκληθείς μαζικός φονιάς; Ο Μπους ήταν έξυπνος. Δεν επικύρωσε το Διεθνές Δικαστήριο για τους εγκληματίες πολέμου. Αλλά ο Μπλερ το έχει επικυρώσει, οπότε είναι διαθέσιμος για σύλληψη. Εχει διεύθυνση: Ντάουνιγκ στριτ 10». «Οι πολιτικοί το διαισθάνονται, γνωρίζουν ότι είναι σημαντικό ο λαός να παραμένει στην άγνοια. Οι άνθρωποι να ζουν αγνοώντας την αλήθεια, ακόμη και αυτήν της δικής τους ζωής. Αν η αναζήτηση της αλήθειας δεν ενσωματωθεί στην πολιτική ματιά μας, δεν έχουμε καμιά ελπίδα να αποκαταστήσουμε αυτό που κινδυνεύουμε να χάσουμε: Την αξιοπρέπεια του ανθρώπου!».

Ελπίδα Βασιλειάδου. Αναστατωμένη από τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα στα ΜΜΕ για τη συμμετοχή μας (ηθελημένα ή αθέλητα, δεν έχει σημασία...) στον επιθετικό πόλεμο εναντίον του Ιράκ κλπ., θέλω να ρωτήσω: Ποιος νόμος είναι αυτός, που επιτρέπει να στέλνουμε καράβια και στρατό εναντίον μιας άλλης χώρας που δε μας έβλαψε; Επίσης, να εξοπλίζουμε τον επιτιθέμενο ξένο στόλο (των ΗΠΑ), στέλνοντας και τα παιδιά μας; Ποιος τους είπε ότι έχουν το δικαίωμα να παίρνουν τα παιδιά μας από τις μάνες, αυτά που μας δένουν με τη ζωή, και να τα στέλνουν ανθρώπινο κρέας για τα κανόνια τους; Αν αυτά δεν είναι παράνομα και ανήθικα, τότε τι είναι; Φτάνει πια! Είμαστε μια χώρα ευνομούμενη, με ιστορία που όλη η Ευρώπη αντιγράφει. Με ποιο δικαίωμα μας απογυμνώνουν από τα ιδανικά μας; Πέρασαν τα χρόνια της σκλαβιάς. Είμαστε χώρα ελεύθερη; Ας το δείξουμε με τον τρόπο μας σ' όσους υπονομεύουν το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας.

Γ. Μαρνέρης, συνταξιούχος ΙΚΑ. Συνταξιούχους κι εργαζόμενους το αίμα μας ρουφάτε./ Το χρήμα του ελληνικού λαού απλόχερα σκορπάτε.

Δώστε επιτέλους στο λαό αυξήσεις παραπάνω/ να ζει κι αυτός σαν άνθρωπος και όχι σαν ζητιάνος.

Γιατί θα μετανιώσετε έτσι που κυβερνάτε/ Κι όταν θα γίνουν εκλογές θα μας παρακαλάτε.

Γι' αυτό φούμο θα πάρουμε όλους θα σας μαυρίσουμε/ να απαλλαχτούμε από σας και ήσυχα να ζήσουμε.